Urodzenie: 31 grudnia 1941 [31 lat, Koziorożec, numerologiczna 22]
Stan cywilny: Panna
Krew: Czysta, jasnowidz
Pochodzenie: Brytyjskie; wywodzi się ze starożytnego rodu Blacków, za swą lwią dewizę mającego maksymę tourjois pur, jedna spośród licznego rodzeństwa, które na świat powili Pollux Black oraz Daphne z rodu Macmillan. Podobnie jak brat, wychowywana pod pieczołowitą opieką kapłanów z kowenu Macmillan, płaszcz uwagi rodzicielskiej jednak nie zatrzymywał się na niej tak długo, jak na męskich potomkach – nie uczyniło z niej to frywolnej trzpiotki, gdyż najsurowszą guwernantką była dla niej od czasów sielsko dziecięcych ona sama.

Kształtowanie: ◉○○○○
Rozproszenie: ◉◉○○○
Transmutacja: ◉○○○○
Zauroczenie: ◉○○○○
Nekromancja: ◉◉◉◉○
Translokacja: ◉○○○○
Percepcja: ◉◉◉○○
Aktywność fizyczna: ○○○○○
Charyzma: ◉◉◉○○
Rzemiosło: ○○○○○
Wiedza przyrodnicza: ◉◉◉○○
Wiedza o świecie: ◉◉◉○○

Poziom spaczenia: III – Chowana w rytmie zasady, iż rodzina i jej czystość stoją na piedestale, zapewne nie miałaby zbytku problemu, aby kogoś w bezprecedensowy sposób skrzywdzić; na czele wśród myśli stoi przede wszystkim jej własny interes. Choć oschła i wyrachowana, nie sięga po zaklęcia czarnomagiczne bez pomyślunku, zawsze szukając alternatywnej drogi rozwiązania uporczywych problemów. Nie robi tego bynajmniej ze względów humanitarnych, bardziej z dbałości o własne czyste dłonie i bezpieczeństwo piastowanej posady. Ciężko odmówić jej sprytu i strategii w działaniach.
Różdżka: Szpon hipogryfa, hikora, 12 cali, relatywnie sztywna – na rączce zawiera jej inicjały; wyjątkowo okazała w prezencji, lekko zakrzywiona przy końcu
Zwierzę totemiczne: Wydra
Aura: Intensywnie żółta, przeplatana nićmi fioletu
O zdolnościach: Już odkąd tętent dziecięcych kroków niósł się po rezydencji, zwiastując jej nienagannie poważną jak na kilkulatkę – obraźliwie wręcz stoicką – osobę, mawiano, iż jest dzieckiem genialnym. W wieku pięciu lat zaczęła parać się grą w szachy, w czym z niesamowitą prędkością okazała się niekrycie dobra; już jako dziecko nie potrafiła przegrywać, dążąc do niedoścignionego ideału. Powściągliwa, cyniczna na przestrzeni zmierzania ku dojrzałości, prędko zajęły ją kwestie okultystyczne i związane z manipulacją siłami witalnymi, zawód koronera wytaczał przed nią przesiekę, gładki pas startowy, z którego miała szybować ku wyżynom. . Choć nigdy nie przywiązywała wagi do zaklęć innych kategorii, jej dar był niewątpliwy, ukończyła więc szkołę magii z wynikami ponadprzeciętnymi, które później objawiły się pod postacią pierwszych ciał, na których zawieszała niespokojny wzrok. Dar jasnowidzenia zaczął ją zastawać na przestrzeni dorastania, początkowo budząc wstręt, później jednak uświadamiając ją o niechybnej wyjątkowości, w którą została odziana.

Czyści jak łza: [0] Krew potomków rodziny Black jest czarna. Wypita posiada właściwości halucynogenne. Może stać się składnikiem alchemicznym zastępującym dowolny składnik o właściwościach trujących.
Popularność : [0] Nie jest wybitnie znaną jednostką, jednak własną lichą popularność zaskarbiła sobie poprzez piastowanie zawodu wysokiej renomy.
Wykaz intencji: [III] Umiejętność związana z darem jasnowidzenia; chętnie używa jej, aby zajrzeć przez witraż przyszłości, jednak najbardziej satysfakcjonujące dla niej są wygrane, których motorem nie jest dar przepowiadania przyszłości. Wizje zastają ją nieobecną, odbijając się mętnością w tęczówkach i o ile budziły w niej pierwotny lęk, tak teraz uznaje je za swoją niechybną zaletę i podkreślenie wyjątkowości.
Wywoływanie duchów: [III] Już od czasów dziecięcych, interesowała się kwestiami okultystycznymi i związanymi z manipulacją siłami witalnymi. Zaznajomiona z ryzykiem, które ściąga przywoływanie bytu nieziemskiego, wciąż praktykowała to z wielką gorliwością. Seanse spirytystyczne porywają ją nieomal tak mocno, jak gra w szachy.
Leczenie: [III] Bardziej aniżeli aspektem czysto medycznym, zajmuje ją medycyna sądowa. Jest niechybnie biegła w ocenianiu śmierci lege artis, a jej stonowana postawa i stalowe nerwy podkreślają, iż jest właściwą osobą we właściwym miejscu.

Bezsenność: [II] Dręczą ją wyjątkowo często senne koszmary podszywane surrealistycznymi wizjami – są one powodem problemów ze snem, które odbijają się niejednokrotnie na jej zmarniałym obliczu, na których goszczą pokaźne wory pod oczami. Mankamenty tuszuje makijażem, jednak najczęściej widoczne jest na jej twarzy czyste zmęczenie.
Nałogowy hazardzista: [II] Nic nie pobudza jej w równej mierze, jak adrenalina krążąca w żyłach – jest hazardzistką z wyboru i uwielbienia; spytana, czy jest to nałóg, z pewnością się wyprze takowych koncepcji, pytający jednak mają zwykle słuszność w oskarżeniach.
Choroba Milforda: [I] Umysł Lycoris doznaje zbyt wielu bodźców i o ile choroba czyni ją niezwykle biegłą matematycznie i pozwala na fotograficzne zapamiętywanie ogromu liczb, jednocześnie sprawia, iż zdarza jej się zacinać bądź odrobinę odpływać – z pewnością jej mózg absorbuje zbyt wiele treści świata rzeczywistego.
Uzależnienie : [I] Nikotyna jest jej najlepszą przyjaciółką, jednak papierosy nie stanowią lwiego problemu. Lycoris jest okrutnie uzależniona od nalewki tworzonej z opium – laudanum.
Wysoka stawka : [I] Absolutnie każda konkurencja, nawet ta pozornie nieistotna, do której większość osób nie przykładałoby większej wagi, staje dla niej pod znakiem życia i śmierci; nie brzydzi jej oszustwo, tak długo, jak prowadzi ją ku zwycięstwu.
Uparciuch: [I] Charakteryzuje się niezwykłym uporem w działaniach i z pewnością można stwierdzić, że dąży do celu po trupach. Gotowa bronić własnych przekonań bez względu na absurd zawierający się w ich treści.
Wada wzroku: [I] Posiada lekką ujemną wadę wzroku – w pracy naprawia ten mankament ubierając okulary, jednak w prozie codzienności ich nie używa, uważając wadę za na tyle nieszkodliwą, że jest w stanie żyć bez korekty.

Edukacja: Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, Slytherin; opuściła mury zamkowe z wynikami wybijającymi się znacznie ponad przeciętną, choć do lwiej części z nich uwagi nie przykładała. Naturalny dar wybijał się ponad wiedzę książkową, w której równie chętnie chowała nos. Żądna wiedzy, niebanalnie sprytna, gotowa zrobić wszystko dla wyśrubowanych celów życiowych, wychodząc z Hogwartu posiadała jasno określony, wytyczony plan, którego trzymała się tak długo, aż nie przemienił się w rzeczywistość. Bo posiadała w sobie niemożliwy upór, beznamiętność wobec jednostek ludzkich i cechy, które chyżo podchodziły pod dążenie do celu po trupach. 
Doświadczenie: Od zawsze wolała imponować własną wiedzą i umiejętnościami, aniżeli koneksjami rodzinnymi - wpływowy charakter familii mógł pomóc jej w zdobyciu upragnionego stanowiska, nie podpierała się nim jednak w żaden sposób. Odbyła staż w Mungu trwający trzy lata, który pozwolił jej na rozwój magisterium uzdrowicielskiego, następnie zaś specjalizację w kierunku medycyny sądowej, co otworzyło jej światłą furtkę ku stanowiskom ministerialnym. Pracowała jako uzdrowiciel przez pięć lat, później idąc drogą sądową. Pracowała początkowo w asyście, prędko została dostrzeżona i od blisko roku piastuje zawód choć młodego, to niezwykle obiecującego koronera.
Aktualne miejsce pracy: Ministerstwo Magii, Koroner
Rozpoznawalność: IV – Swoją rozpoznawalność zbudowała na podwalinach słynnego, czystokrwistego nazwiska oraz niebagatelnemu mózgowi, napiętnowanemu chorobą genetyczną. Jej imię pobrzmiewa na ministerialnych korytarzach, gdyż określa się ją jako jedną z młodszych, bardziej wybitnych w swym zawodzie czarownic. Nigdy nie skupiała się na dbałości o popularność, ta jej także nie zastawała z otwartymi ramionami; skupiona jasno na swoim wyśrubowanym celu, przynosi ujmę rodowi na bankietach, nie mogąc wyzbyć się z mizantropicznej, cynicznej osobowości.

Wskazówki dla Mistrza Gry

Nie jest kobietą biegłą politycznie, a w niesnaski nie wplątuje się ze zbytkiem egzaltacji. Świadoma sytuacji rozgrywającej się na połach londyńskich, nie wnika weń nader gorliwie i choć wychowana w myśl wiążącej przewagi czarodziejów czystej krwi ponad mieszaną ciżbą – nie określa się po żadnej spośród stron konfliktu. Mimowolne obrzydzenie wywołują u niej mugole i mugolaki, nie jest to jednak awersja na tyle silna, aby wykazywała jakąkolwiek chęć walczenia o własne chwiejne przekonania. Neutralność jest słowem idealnie opisującym jej zblazowane podejście; skupia się na sobie i na własnej karierze, z czystej rozrywki przynosząc wstyd na rodzinnych spędach.