Oto profil twojej postaci

Rozegrane wątki
Kolejność wg. umiejscowienia w czasie fabularnym
ϯ Styczeń 1972 r. || Henrietta & Robert || Obsequium amicos, veritas odium parit [zakończona]
ϯ Początek marca 1972 r. || Henrietta & Elliott || De fumo in flammam [trwająca]
ϯ [22 Marca, Pogrzeb Simone Malfoy] Wiltshire, rezydencja Malfoyów [trwająca]
ϯ Kwiecień 1972 r. || Henrietta & Iris || E cantu cognoscitur avis [trwająca]
ϯ Kwiecień 1972 r. || Henrietta & Wilhelm || Non scholae, sed vitae discimus [trwająca]

Poznajmy się bliżej

♦ W lustrze Ain Eingarp widzę... samą siebie, spełnioną zawodowo i szanowaną za swoją pracę.
♦ Bogin przyjmuje przy mnie formę... mnie samej odartej z ubrań, godności, poszanowania.
♦ Amortencja pachnie mi... smakiem dobrej whisky, dymem z cygara. Może nawet cierpieniem R.
♦ Moje ulubione zaklęcie to... Cichosza.
♦ Mój patronus przyjmuje formę... byka. Mało kto mógłby mnie zniewolić.
♦ Wróżbiarstwo to dla mnie... mistycyzm. Są jednostki, które rzeczywiście mają dar jasnowidzenia i dostrzegania niewidzialnego, lecz na nich wybijają się ci, którzy go nie posiadają. To sprawia, że ani jedni ani drudzy nie są traktowani poważnie.
♦ Czarna magia? Cóż... czasem konieczność. A czasem ostateczność.
♦ Za swoje największe osiągnięcie uważam... jeszcze nie osiągnęłam nic takiego, z czego byłabym prawdziwie dumna.
♦ Stoję po stronie... rodziny.
♦ Moje serce należy do... mojej pracy. Nihil, novi, verum est?

Urodzenie: 16 marzec 1939 r. [numerologiczna 5, zodiakalna Ryba]
Stan cywilny: Mężatka [Robert Mulciber]
Henrietta miała już jednego męża z domu Parkinson - Theodore`a. Starszy od niej o 5 lat ówczesny mąż był jednak kimś, z kim nigdy nie mogła dojść do porozumienia. Wobec tego nigdy nie doczekali się potomka, rzadko też widywano ich razem. Dwa lata temu, w 1970 r., Theodore zaginął, a plotki głoszą, że to jego niewdzięczna żona go zamordowała, a następnie pozbyła się ciała. Z tego też powodu Lenore została okryta niesławą.
Jednakże, pod naporem ojca, brata Horacego, ponownie wyszła za mąż za Roberta Mulcibera. Na początku 1972 r. odbył się skromny ślub. Oboje nie chcieli robić wystawnych przyjęć, jeno została wydana w gazecie krótka informacja o ślubie.
Krew: czysta
Pochodzenie: Córka Leopolda Slughorna i Geraldine Lestrange, w związku z czym jest potomkinią czystej krwi. Od dzieciństwa związana z Londynem. Wyjeżdża jedynie na krótkie wakacje do Szkocji, gdzie ma niewielką posiadłość.

Kształtowanie: ◉◉○○○
Rozproszenie: ◉◉◉◉○
Transmutacja: ◉○○○○
Zauroczenie: ◉◉○○○
Nekromancja: ◉○○○○
Translokacja: ◉○○○○
Percepcja: ◉◉◉◉○
Aktywność fizyczna: ◉○○○○
Charyzma: ◉◉○○○
Rzemiosło: ○○○○○
Wiedza przyrodnicza: ◉○○○○
Wiedza o świecie: ◉◉◉○○

Poziom spaczenia: II
Różdżka: cedr oraz włos z ogona jednorożca, 10 cali, średnio giętka.
Zwierzę totemiczne: byk - Henrietta zawsze doprowadza sprawy do końca, jest niezwykle silna psychicznie i niemal każdą przeszkodę traktuje jak coś, czemu trzeba zaradzić w ten czy inny sposób.
Aura: żółta, przytłumiona przez ciemnofioletowe pasma.

O zdolnościach: największą zaletą Henrietty jest jej umysł. Analityczny, z wysoko rozwiniętą percepcją, niezwykle uważny. Potrafi dostrzec rozwiązanie problemu tam, gdzie inni go nie dostrzegają. Niezwykle inteligentna jest jednak pozbawiona większego zrozumienia dla cudzych emocji i poczynań. Pod względem pracy nie toleruje błędów, zakrywania się znajomościami, przechwalania umiejętnościami - wie, że ostatnie nieustannie należy rozwijać. Można powiedzieć, że jest czarną owcą Slughornów; ojciec upatrywał w niej kolejny talent w jakiejś dziedzinie nauki i wynalazków, ona jednak poszła w zupełnie innym kierunku. Dokumenty podatkowe, księgi rachunkowe, liczby - to wszystko sprawiało, że jej umysł od razu szukał źródła i chciał odpowiedzieć na pytanie "dlaczego tak, a nie inaczej?". Jedyne, co rekompensuje ojcu jej osiągnięcia życiowe to fakt, że piastuje wysokie stanowisko w Ministerstwie Magii.

PRZEWAGI
Zmieniacz czasu: Slughornowie są posiadaczami prototypu zmieniacza czasu i są w stanie bezpiecznie przenieść się do pięciu godzin wstecz. Nie są w stanie zmieniać czasu, ale mogą przebywać w dwóch miejscach jednocześnie.
Oklumencja (III): Henrietta jeszcze zanim przybyła do Hogwartu, już interesowała się oklumencją i pokrewną jej tematyką. Wynikało to po części z pragmatyzmu, po części z obrzydzenia, że ktoś mógłby grzebać w jej umyśle. Henrietta interesowała się - i nadal interesuje - wszelkimi zaklęciami, które mają na celu jakąkolwiek ochronę przed innymi jednostkami.
Bogacz (II): bogactwo Henrietty bierze się raczej z rodzinnego majątku, choć i tutaj część skapnęła nieco na jej własne konto. Nie musi się martwić o dostatek i pieniądze, a ponadto pieniądze, które otrzymała z rodzinnego majątku, są jej zabezpieczeniem - i jak na razie nie było potrzeby ich ruszać. Henrietta wystarczająco dobrze radzi sobie w pracy.
Starożytne runy (I): pod względem nauki, to tak naprawdę jedyne, co ją łączy z nazwiskiem Slughorn. Opanowawszy Oklumencję na zadowalającym ją poziomie, zaczęła interesować i się i powoli szkolić w kierunku Pieczętowania. Na początek podjęła naukę starożytnych run - i idzie jej całkiem nieźle.
Niewidzialność (0): Henrietta zawsze była niewidzialna. Jako ta, która stroni od towarzystwa i nie stara się zacieśniać przyjaźni, na przyjęciach jest traktowana jako ktoś obecny, lecz nieaktywny. A co dopiero mówić o ludziach wokoło gdy jest pośród obcych...

ZAWADY
Wpływowy wróg (III): niestety, ale wraz ze śmiercią Theodore`a stosunki Henrietty z bratem jej byłego męża znacznie się pogorszyły. Nie jest mile widziana w jego domowych progach, nie utrzymują ze sobą kontaktów, a jego nienawiść  jest tak wielka, że utrudnia jej wszelkie sprawy zawodowe. Brat eks-męża próbował zresztą utrudnić jej zdobycie posady Szefowej Biura Kontroli w Departamencie Skarbu, jednak ze względu na wysokie wyniki w pracy i niezwykłą skuteczność, ledwo mu się to udało.
Bezsenność (II): Lenore niestety - lub stety - cierpi na bezsenność. O ile jej to w pewnym stopniu odpowiada ze względu na pracę, której poświęca się bez reszty, o tyle jednak zdrowotnie ma to spore konsekwencje. Dodatkowym atutem jest fakt, że jej mąż, Robert, handluje kadzidłami, więc tych w domu i w pracy nigdy nie brak.
Nerwica natręctw (I): - wszystko musi być poukładane w kant, uporządkowane, a nawet schowane. Rzeczy, którymi Henrietta nie zajmuje się aktualnie, muszą być schowane w szafie lub szafce. Nie lubi zaśmiecania przestrzeni niepotrzebnymi elementami. Buty, książki, obrazy - i inne rzeczy - muszą być ustawione w kant i w linii prostej.

Edukacja: już w czasach szkolnych w Hogwarcie była niezwykle wyobcowana i samotnie podążała ścieżką edukacji. Była jednocześnie niezwykle bystra, spostrzegawcza i bardzo szybko łączyła jedno z drugim, dlatego też była jedną z najlepszych uczennic Slytherinu. Zakolegowała się z jedną młodszą uczennicą, jednak to koleżeństwo było czysto pragmatyczne. Młodsza miała świetne kontakty towarzyskie i potrafiła brylować na salonach, a starsza - w zamian za informacje towarzyskie pomagała jej w nauce. W każdej dziedzinie przejawiała ponadprzeciętne umiejętności, jak na Slughorna przystało. Zresztą, odcięta od towarzyskich zabaw z chęcią oddawała się księgom.
Doświadczenie: po ukończeniu Hogwartu Henrietta nie zamierzała przerywać nauki, jakkolwiek by to rozumieć. Od razu podjęła próbę zdobycia pracy w Departamencie Skarbu na stanowisku stażysty. Bardzo szybko awansowała na urzędnika, bo już rok później została przyjęta do Biura Finansów. Tam też spędziła kilka lat nim została w 1964 r. przeniesiona do Biura Kontroli, gdzie odnalazła się jeszcze lepiej niż w Biurze Finansów. Zaczynając od Urzędnika "niższego szczebla"; podlotka, który miał pełnić rolę wsparcia dla starszych stażem pracowników, a wreszcie pod koniec 1969 r. kończąc na Szefowej Biura Kontroli. Jak już zostało wspomniane, brat jej eks-męża oczywiście próbował pozbawić ją tego stanowiska - śmierć Theodore`a miała miejsce na krótko po tym jak objęła szefostwo. Henrietta jest jednak jedną z najlepszych w swoim fachu. Mimo wyobcowania i braku bogatej teki znajomości, ma dobre stosunku z szefem Departamentu Skarbu, Theseusem Burke, który w pewien sposób ma na nią wpływ. Otóż, Henrietta nie do końca ma wolną rękę. Theseus jednak zawsze stara się jej dać kij z marchewką - jeśli nie może się dobrać do tego podatnika, to dostanie innego w zamian... A ten, którego akuratnie nie mogła dorwać, z całą pewnością nie mógłby być spokojny. Henrietta jest cierpliwa. Może minąć nawet kilka lat nim wyciągnie jego tekę. To wciąż jednak było za mało, by móc cieszyć się stabilną sytuacją zawodową. Dopiero ślub z Robertem umocnił jej pozycję zawodową na tyle, by nie musiała się martwić atakami tego jednego Parkinsona i utratą zdobytej dotychczas pozycji. Chodzą zresztą słuchy, że miała zostać odwołana ze stanowiska szefowej nim ogłoszono zaślubiny.
Aktualne miejsce pracy: Ministerstwo Magii, Departament Skarbu, Szefowa Biura Kontroli od 1969 r.
Rozpoznawalność: III - zwykły czarodziej.
Henrietta nie jest typem osoby towarzyskiej, nie szuka tychże kontaktów, nie stara się też jakkolwiek nawiązywać nowych szerokich znajomości. W sferze towarzyskiej, pod kątem rodzinnym, opiera się na swoim mężu. Nie utrzymuje regularnych stosunków, a jeśli już, to prędzej na zasadzie przysług. Oczywiście, pojawi się na jakimś ważnym wydarzeniu czy spotkaniu, ale trzeba się liczyć z tym, że Henrietta sama w sobie jest nieco wyobcowana.