She was

Vespera od zawsze lubiła być w centrum uwagi, lubiła poznawać ludzi, flirtować z mężczyznami, a czasami nawet zdarzyło się z kobietami dla czystej przyjemności. Czuje się dobrze, gdy ludzie na nią patrzą i nie odczuwa wtedy żadnego skrępowania. Stara się uśmiechać, choć czasami jej natura złośliwca powoduje, że jej uśmiech na twarzy wygląda na lekko drwiący. Czuje się lepsza od innych i dla niektórych jest to czasami zbyt odczuwalne. Idea czystej krwi jest dla niej słuszna, ale nikt nie pokazał jej nigdy innej drogi. Wychowywana była w hermetycznym środowisku przez toksycznego ojca i to on decyduje o jej myślach i poglądach. Może kiedyś znajdzie się osoba, która ją zmieni.

Zazwyczaj jest zadowolona z siebie, a czarująca osobowość przyciąga do siebie ludzi niczym magnes. Jest perfekcjonistką i wszystko musi być zrobione przez nią idealnie. Nie może sobie pozwolić na żaden błąd, co może być frustrujące dla niej i dla innych. Zawsze idealna ilość gości, idealna ilość ozdób i idealnie rozstawione przedmioty w jej otoczeniu to must have. Jest bardzo ambitna, pewna siebie, odważna. Ma silną wolę, wytrwałość i jest postrzegana czasami jako chłodna osoba bez uczuć z czym borykali się jej poprzedni mężowie nie potrafiący tego w niej zaakceptować. Ma w sobie także moc, która pomaga jej po każdej porażce podnieść się i brnąć dalej ku celom.

Szkołę rozpoczęła w roku 1955 w domu Slytherin. Pełniła funkcję Prefekta oraz Prefekta Naczelnego. W szkole starała się być lubiana, przyciągała ludzi, wiedziała jak rozmawiać, aby zdobyć przyjaciół – nie zawsze prawdziwych. Po szkole odbyła pełen staż w Departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów w Biurze Niewłaściwego Użycia Czarów. Po stażu została przeniesiona do Departamentu Tajemnic jako widmowidz przy starożytnych artefaktach.

Poznajmy się bliżej

Vespera Lilith Rookwood

Umiejętność widmowidzenia pojawiła się u niej już jak miała cztery lata i objawiała się w snach przez, co często w nocy nie spała. Pokazywały się jej wizje jej przodków i osób z bliskiego otoczenia. Była tym przerażona i nie potrafiła sobie z tym radzić, ale z wiekiem zaczynała to lubić – dowiadywała się o ludziach różnych mrocznych sekretów.

Vespera głównie stoi na uboczu obserwując ludzi. Jest bardziej od dowiadywania się o nich niż walczenia z nimi. Nigdy nie starała się uczestniczyć w pojedynkach – wolała rozmawiać, manipulować, wiedzieć wszystko o wszystkich. Zawsze interesowała się zagadnieniami z wiedzy o świecie oraz nauk przyrodniczych. Eliksiry, rośliny – były jej konikiem w szkole.

Jej ojciec nigdy nie należał do prawych osób, uważał wręcz, że zaklęcia czarnomagiczne to synonim siły, więc nic dziwnego, że uczył ich też swoje dzieci. Wymagał od niej znajomości tych zaklęć, a także braku zawahania w rzucaniu ich. Vespera nigdy nie czuła się źle z rzucaniem tych zaklęć. Wiedziała, że im mroczniejsza klątwa tym większy ślad na jej duszy, ale nie czuła się z tym źle.

Przewagi

Zawady

W szkole Vespera była duszą towarzystwa, uczyła się manipulować kolegami i koleżankami w klasach, lubiła siać zamęt w relacjach z ludźmi tak, aby nikt nie wiedział, że to ona jest źródłem tego chaosu. Starała się błyszczeć i być najlepsza we wszystkim. Jeśli sobie z czymś nie radziła potrafiła przekonać innych, aby oddali jej pracę domową lub zrobili ją za nią. Głównie jednak starała się sama sobie radzić, ponieważ wiedziała, że jak wyjdzie ze szkoły będzie musiała liczyć na siebie.

Na piątym roku nauki została mianowana prefektem, a na siódmym została prefektem naczelnym. Ze swoich obowiązków wywiązywała się perfekcyjnie, ale nie zmieniło to jej zachowania względem swoich kolegów i koleżanek z klasy. Była jednak na tyle czarującym uczniem, że nauczyciele nigdy nie zauważyli jej wężowego jadu w sercu. 

☽ Po ukończeniu szkoły: odbyła pełen staż w Departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów w Biurze Niewłaściwego Użycia Czarów. Pracowała tam długi czas, aż w końcu zgłosił się do niej pracownik Departamentu Tajemnic. Jej umiejętność Widmowidzenia była im potrzebna przy badaniu starych artefaktów i ksiąg w Sali Artefaktów. Została tam do teraz i nikt do końca nie wie, co tak naprawdę robi w tym miejscu Vespera, bo nigdy o tym nie mówi.

Jej pierwszy mąż zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach w drodze do Włoch. Nikt nie wie dlaczego zginął, ani kto go zabił. Pojawiła się o tym wzmianka w gazecie – w końcu Vespera stała się wtedy młodą wdową. I słuch o tym mógł zniknąć, ale parę lat później znowu zginął jej drugi mąż w podróży do Francji. Ponownie – nikt nie wie dlaczego, ani kto. Do jej imienia przykleiła się łatka mężobójczyni, ale nikt nigdy nie udowodnił jej maczania w tym palców. Wręcz wydawała się nienaturalnie czysta.

Wskazówki dla Mistrza Gry

Kluby i Organizacje

☽ Spektrum – zapisała się do tego stowarzyszenia zaraz po ukończeniu szkoły, aby zdobyć większą wiedzę w zakresie rozmawiania, przywoływania duchów oraz kontroli jej Trzeciego Oka.

☽ Śmierciożercy – należy do nich dzięki ojcu. Jej motywacją jest świat czysty od szlam, więc wszystko jest na swoim miejscu.

Śmierć biednych mężów

☽ Pierwszy mąż – był od niej starszy o 7 lat. Myślał, że dostał w swoje dłonie nieoszlifowany diament i o ile przez pierwszy rok małżeństwa kadził jej na każdym kroku, przymilał i traktował dobrze tak po roku wszystko się skończyło. Nie dotykał jej, mimo że miał zrobić jej dziecko. Wolał chodzić na jakieś marne dziwki, a to ją ugodziło, ponieważ mógł chodzić na bok, ale powinien wybierać kobiety z górnej półki. Potem zaczął ją bić, przychodzić pijany do domu i próbować dobierać się bez jej zgody. Vespera nie lubiła zapachu taniego alkoholu. Zarzucał jej, że jest soplem lodu, który nie potrafił mu okazać uczuć. Ona nigdy nie obiecała mu, że będzie go kochać, ponieważ nie rozumiała idei miłości. W momencie, gdy zaczął się nad nią znęcać poprosiła ojca, aby się go pozbyć. Zginął w podróży do Włoch. Pomogła ojcu pozbyć się go tak, aby nikt nigdy nie dowiedział się, że nie był to nieszczęśliwy zbieg okoliczności.

☽ Otton von Gloeden – był w jej wieku, a przyjechał do jej rodziny z Niemiec. Pochodził z niemieckiej zaprzyjaźnionej z jej ojcem rodziny von Gloeden. Czasami spędzali razem dzieciństwo, ale Ves nigdy go nie zauważała i w sumie nic w tym dziwnego nie było, ponieważ mężczyzna zwykle trzymał się na uboczu. Był mistrzem eliksirów i Ves miała wrażenie, że tylko one były dla niego najważniejsze. Był również niepoprawnym romantykiem. Po ślubie zasypywał ją kwiatami, wypadami na romantyczne kolacje. Próbował ją w sobie rozkochać, a sypiał z nią tylko po alkoholu. Vespera nie była zdolna do pokochania go. Mówiła mu dzień w dzień, że ten ślub jest czystą formalnością, chciała partnera w biznesie, a nie związku jaki on sobie zamarzył. Ves nigdy nie rozumiała idei za mąż pójścia – dla niej była to formalność. Po pewnym czasie mężczyźnie zaczęło odbijać, domagał się chorobliwie przysięgi, że będzie go kochać, że będzie tylko jemu wierna, a ona nie chciała być wierna. Chciała mieć kochanków i mówiła mu to otwarcie. Mówiła też, że nie będzie wymagać od niego wierności, że może znaleźć sobie kogoś z kim będzie czuł miłość, ale ona nigdy mu tej miłości nie da. Mężczyzna wpadł w taki stan, że pewnej nocy próbował ją zamordować, próbował wydobyć z niej jakiekolwiek uczucia, ale Ves szybko się zorientowała. Uciekła mu i zgłosiła się po pomoc do swojego brata. Uknuła z bratem sposób, aby się go pozbyć i była wolna. Jego ciało znalazł mugol nad morzem, autopsja wykazała, że utonął i miał sporą ilość alkoholu we krwi. Nic nie wskazywało na to, że w jego śmierci maczały palce osoby trzecie.