Wysoka (177 centymetrów) i niekształtna; wąska talia, niemalże płaska klatka piersiowa, szerokie ramiona oraz krzywe, bocianowate nogi zaskarbiły jej w szkolnych latach niechlubne przezwisko - oset. Jej miodowe włosy, jeśli nie potargane, upięte są w niedbały kok, zaś spojrzenie błękitnych oczu kryje w sobie zmęczenie. Poza tym nosi się elegancko, choć mało kobieco, lubując się w idealnie skrojonych garniturach.
Profil postaci
ruined queen
— tylko przy Tobie nie ma takich północy, że ani
odejść, ani być, że tylko mrok i mrok, i ciemno, że
miliony okien i żadnego wyjścia. —
Wschodząca gwiazda prawniczego świata, dla której rzekomo nie ma rzeczy niemożliwych. Cyniczna i pyskata, ale zna się na swoim fachu. Ponad wszystko ceni sobie niezależność.
— tylko przy Tobie mogę leżeć w drewnianym łóżku i nie myśleć
— jakież ono podobne do trumny —
— jakież ono podobne do trumny —
Roztrzaskana dusza, która odnalazła remedium na ból serca w goryczy laudanum.
Poznajmy się bliżej
W lustrze Ain Eingarp widzę świat, w którym mogę być sobą, bez lęku o lincz społeczeństwa. Z ukochaną przy boku. Bogin przyjmuje przy mnie formę tłumu, który chce ukarać mnie za moje grzechy. Amortencja pachnie mi kobiecymi perfumami i palonym opium. Moje ulubione zaklęcie to każde, które odwraca ode mnie uwagę. Mój patronus przyjmuje formę sokoła. Wróżbiarstwo to dla mnie przedmiot reklamacji w prowadzonych przeze mnie sprawach. Czarna magia? Cóż... bałagan, który ciężko zamieść pod dywan. Za swoje największe osiągnięcie uważam przeżycie ćwierć wieku bez ani jednej próby samobójczej. Stoję po stronie swoich interesów. Moje serce należy do mojego nieślubnego syna.
zebrane odznaki
Relacje
Loretta Lestrange (Nieszczęśliwa miłość)
Pierwsze podrygi młodzieńczego serca, wówczas jeszcze naiwnie wierzącego w przyjaźń; zmierzch zimowy i świt letni, słoneczna tarcza i pył gwiezdny — wszechświat zamknięty w jej drobnej sylwetce. W obawie przed palącym wstydem odrzucenia Severine nigdy nie ośmieliła się wyznać jej swych uczuć, zdusiła w sobie miłość i do dziś tłumi płacz, gdy słyszy o kolejnym mężczyźnie w życiu Loretty.Louvain Lestrange (Przyjaciele)
Najmilsza jej dusza, nierozłączny kompan od lat, choć zdawać się może, że los rzucił ich tak daleko od siebie. Opoka i tarcza, schronienie przed burzą i ciepło ognia w zimowa zawieruchę; ten, który rozumie Severine bez słowa. Wspólnik w zbrodni, nieświadom konsekwencji, jakie przyniósł ich czyn — nie śmie mącić szczęśliwego narzeczeństwa Louvaina wieścią o ich nieślubnym synie.Vespera Rookwood (Byli kochankowie)
Krótki romans sprzed lat; wspólna tajemnica, po której został tylko pachnący perfumami szal skryty w najniższej szufladzie komody, nieco za długie spojrzenia i porozumiewawczo wymieniane uśmiechy.Alexander Mulciber (Rywale)
Alexander niespecjalnie wnika w zawiłości stosunków towarzyskich Loretty z innymi kobietami, bo ta ma tyle przyjaciółek, koleżanek, znajomych (i jeszcze nie wiadomo, których darzy szczerą sympatią, a z którymi spotyka się dla zachowania pozorów), że Mulciber już dawno przestał starać się spamiętać ich imiona. Severine jako jedna z niewielu zapisała się w jego pamięci, pewnie dlatego, że za każdym razem, kiedy są w jednym pomieszczeniu i mierzy go nienawistnym spojrzeniem, łącząca ich nić powiązań, napina się wściekle i czernieje. Co jest przyczyną tej nienawiści? Alexander nie wie, że Severine od lat skrycie podkochuje się w Lorettcie, i najchętniej rywalizowałaby z nim o serce kobiety...Lorien Mulciber (Członkowie rodziny)
Ich relacja, pomimo bycia całkiem bliskimi kuzynkami, ma swój początek dopiero podczas kursów przygotowawczych Severine w Ministerstwie Magii. Pewnego dnia Septimus przyprowadził Lorien swoją córkę i ze słowami “masz, ucz ją” zostawił na progu gabinetu. Więc Lorka uczyła, choć pewnie nie tego co oczekiwał szanowny pan ojciec - kiedy kursy przygotowywały pannę Crouch do teoretycznej pracy w Departamencie, kuzynka uczyła ją umiejętności przetrwania w nim; zabierała na rozprawy i przesłuchania, pomagała nawiązywać kontakty i zrozumieć magię luk prawnych. Pomimo odrzucenia przez Severine pracy na usługach Wizengamotu, utrzymują bliższe relacje. Nawet jeśli połowa rodziny uważa Crouchównę za czarną owcę to Lorien ma niejasne przeczucie, że stoi za tym coś więcej niż młodzieńczy bunt…Karta postaci
Severine Dolores Crouch
Urodzenie: 21 marca 1948 roku; baran, numerologiczna jedynka
Stan cywilny: Panna
Krew: Czysta
Zamieszkanie: Niemagiczny Londyn, Chelsea
Pochodzenie: Brytyjskie. Córka Septimusa Crouch, powszechnie znanego i poważanego sędziego Wizengamotu i teoretyka prawa oraz Beatrice z domu Parkinson, popularnej autorki rozpraw dotyczących historii magii. Urodzona i wychowana w Kornwalii, zdradza swe pochodzenie akcentem, który wybija się na pierwszy plan w chwilach wzburzenia. Obecnie mieszka samotnie w przestronnym mieszkaniu w kamienicy w mugolskiej części Londynu.
Stan cywilny: Panna
Krew: Czysta
Zamieszkanie: Niemagiczny Londyn, Chelsea
Pochodzenie: Brytyjskie. Córka Septimusa Crouch, powszechnie znanego i poważanego sędziego Wizengamotu i teoretyka prawa oraz Beatrice z domu Parkinson, popularnej autorki rozpraw dotyczących historii magii. Urodzona i wychowana w Kornwalii, zdradza swe pochodzenie akcentem, który wybija się na pierwszy plan w chwilach wzburzenia. Obecnie mieszka samotnie w przestronnym mieszkaniu w kamienicy w mugolskiej części Londynu.
Kształtowanie: ◉○○○○
Rozproszenie: ◉◉◉◉○
Transmutacja: ◉○○○○
Zauroczenie: ◉◉○○○
Nekromancja: ○○○○○
Translokacja: ◉○○○○
Percepcja: ◉◉◉○○
Aktywność fizyczna: ◉○○○○
Charyzma: ◉◉◉○○
Rzemiosło: ○○○○○
Wiedza przyrodnicza: ◉○○○○
Wiedza o świecie: ◉◉○○○
Rozproszenie: ◉◉◉◉○
Transmutacja: ◉○○○○
Zauroczenie: ◉◉○○○
Nekromancja: ○○○○○
Translokacja: ◉○○○○
Percepcja: ◉◉◉○○
Aktywność fizyczna: ◉○○○○
Charyzma: ◉◉◉○○
Rzemiosło: ○○○○○
Wiedza przyrodnicza: ◉○○○○
Wiedza o świecie: ◉◉○○○
Poziom spaczenia: Poziom I — nie splamiła jej czarna magia, lecz dusza nie jest też tak czysta, jak można się spodziewać, bowiem zbrukały inne występki; fałszowane dokumenty, plugastwo kłamstw, ciosy zadawane oponentom w dyskusji, czy wreszcie współpraca z półświatkiem. Tli się w niej jednak jeszcze iskierka dobra, nie pozwalająca mroku na całkowite zawładnięcie jej duszą.
Różdżka: 12 i ½ cala, włókno ze smoczego serca, ostrokrzew, dosyć sztywna. Nieco wysłużona, cienka gałązka, której lakier w kilku miejscach naznaczony został podłużnymi odpryskami.
Zwierzę totemiczne: Sokół; czujny, butny, dziki, a przede wszystkim wolny.
Aura: Liliowa, przybierająca od dołu groźne odcienie popielatości.
O zdolnościach: Umysł wartkością przypominający górski strumień, przenikliwe spojrzenie oraz analityczne podejście do sytuacji trudnych - nie ulega wątpliwościom, że są to cechy sprzyjające w zawodzie prawnika. Bezwzględna w biznesie, czym zasłużyła sobie na miano harpii; w relacjach z innymi pewna siebie, dowcipna i niekiedy sarkastyczna. Doskonale radzi sobie z zaklęciami defensywnymi, gorzej z ofensywą; rozproszenie bowiem było dziedziną magii, na której najmocniej skupiała się w Hogwarcie, jak i po jego ukończeniu. Nic w tym nadzwyczajnego - od lat doskonali oklumencję, tak niezbędną jej w miejscu, w którym teraz się znajduje. W młodości też przez jakiś czas marzyła o dołączenie do grona Aurorów, stąd jej ogromne zainteresowanie obroną przed czarną magią - aby nie wypaść z wprawy dołączyła nawet do Srebrnych Różdżek.
W rzeczywistości to laudanum pomaga jej utrzymać emocje na wodzy, zdystansować się, wyciszyć i nie przekładać emocji na pracę. Cynizmem zaś maskuje swe braki w urodzie, ostrymi uwagami natomiast wznosi wokół siebie mur. Lubi wygodne życie; jest jak Temida, lecz bez opaski i ze złotymi galeonami na wadze.
Przewagi:
Poplose piwo klemowe (darmowe): Sztukę podrabiania dokumentów praktykowano w domu rodzinnym Severine odkąd tylko pamiętała. Sama zaczynała od podrobionego podpisu ojca na zgodzie na wyjścia do Hogsmeade, przez listy, na dokumentach kończąc.
Popularność (darmowe) : Bonus do popularności na IV poziomie.
Oklumencja (III) : Obcowanie z poufnymi dokumentami niejako wymusiło na Severine konieczność utrzymania zdobytych informacji w sekrecie; pomóc jej w tym miała sztuka oklumencji, którą od piętnastego roku życia praktykowała pod okiem swego ojca chrzestnego, a później w towarzystwie przyjaciela. Z czasem doszła do wniosku, że ukrywanie swych myśli przynosi korzyści nie tylko na gruncie zawodowym, lecz także prywatnym.
Bogacz (II) : Crouchowie poszczycić mogą się ogromnym majątkiem, zgromadzonym przez pokolenia głównie dzięki ciężkiej pracy jako prawnicy oraz sędziowie (wszak tym ostatnim należy zapewnić godną pensję, aby zminimalisować ryzyko przekupstwa). Pomimo kiepskiej relacji z rodzicami Severine wciąż posiada dostęp do rodowej skrytki w Banku Gringotta i nie ma skrupułów przed korzystaniem z jej zawartości.
Kłamstwo (I) : Zdaje się, że kłamstwo przywarło do niej wraz z pierwszym oddechem. Piękne, lecz niekoniecznie prawdziwe słowa opuszczają jej usta gładko, zaś powieka nawet nie drgnie, gdy łże swemu rozmówcy w oczy. Kłamała bowiem od zawsze - w kwestii swych uczuć, pragnień oraz swych zakazanych związków z innymi kobietami.
Znajomość półświatka (I) : Jako prawnik ma do czynienia z przedstawicielami najróżniejszych grup społecznych. Los zadecydował, że najliczniejszą z nich był magiczny półświatek. Zdarzyło się zatem, że Severine pomogła kilku wpływowym ludziom, a oni odwdzięczyli się drobnymi przysługami. Z czasem współpraca zacieśniła się do tego stopnia, że panna Crouch poznała osobiście paru kluczowych graczy londyńskich podziemi, pomagając im zalegalizować działania niekoniecznie legalne, lub wybrnąć z kłopotów najmniejszym kosztem.
Zawady:
Brudny sekret (II): Od zawsze była pewna, że to kobiety stanowią obiekt jej pragnień. Wczesną wiosną 1971 roku doszło jednak do brzemiennego w skutki wydarzenia; oto wiedziona alkoholowym upojeniem, ciekawością, a także trudną do zniesienia samotnością znalazła się w ramionach swego przyjaciela ze szkolnych lat. Owocem tamtej nocy okazała się ciąża, o której odważyła się powiedzieć rodzicom dopiero po zakończeniu kursu przygotowawczego w Wizengamocie, gdy było zbyt późno, by odpowiedni eliksir mógł rozwiązać jej problem. Severine zresztą - wiedziona silnym przypływem miłości i czułości dla rozwijającego się w niej życia - uparła się, aby urodzić dziecko. Ojciec jednak, przerażony wizją wywołania skandalu, zmusił czarownicę do powrotu do Kornwalii i spędzenia czasu w rodzinnej posiadłości do rozwiązania. Po wszystkim dziecko zostało jej odebrane i oddane osobom, których personaliów nie udało jej się ustalić. Pozostało jej tylko poczucie żalu eskalujące w gniew i podłużna blizna na podbrzuszu. Gdyby sekret wyszedł na jaw, Severine stałaby się obiektem skandalu, nie tylko możliwie przekreślając swoją prawniczą karierę zanim ta się rozwinęła, zyskałaby łatkę wyrodnej matki (nawet jeżeli to nie jej wolą było oddanie syna), a także kobiety lekkich obyczajów. Zdaniem rodziców z kolei straciłaby szansę na zamążpójście - wciąż bowiem naiwnie wierzą, że znajdzie się narzeczony dla ich krnąbrnej córki.
Bezsenność (II): Odkąd spłynęła na nią wieść o nieplanowej ciąży, mało było nocy, które udało jej się w pełni przespać - najpierw targał nią lęk o przyszłość oraz rozpacz z powodu niezrozumienia przez rodziców i gniew na swoje i ich decyzje. Ukochane laudanum wycisza, lecz prawdziwe ukojenie potrafią przynieść tylko eliksiry nasenne.
Uzależnienie (I): Cierpki smak laudanum rozlewający się po podniebieniu pomaga trzymać emocje na wodzy oraz czyni świat bardziej znośnym. Kiedy go brakuje, Severine robi się nerwowa i traci zdolność skupienia, dlatego zawsze nosi przy sobie piersiówkę z trunkiem i dba o to, by karafka w jej domu zawsze była pełna.
Skrzat półkrwi (I): Ciętością języka nie zaskarbiła sobie wielu przyjaciół; dla tych nielicznych zaś, którzy trwają przy niej bez względu na wszystko, gotowa uczynić jest wszystko, co w jej mocy.
Drobny lęk (I): Odkąd jako dziecko omal nie zakończyła swego żywota w objęciach mętnej wody stawu nieopodal kornwalijskiej posiadłości, większe i głębsze akweny budzą w Severine lęk. Przechodząc przez most stara się nie patrzeć w dół i zaciska dłonie w pięści, zaś sama myśl o postawieniu swej stopy na pokładzie łódki doprowadza ją na granicę tachykardii. Z tego powodu nie mogła uczestniczyć w Hogwarcie w tradycyjnej wyprawie pierwszorocznych uczniów przez jezioro.
Różdżka: 12 i ½ cala, włókno ze smoczego serca, ostrokrzew, dosyć sztywna. Nieco wysłużona, cienka gałązka, której lakier w kilku miejscach naznaczony został podłużnymi odpryskami.
Zwierzę totemiczne: Sokół; czujny, butny, dziki, a przede wszystkim wolny.
Aura: Liliowa, przybierająca od dołu groźne odcienie popielatości.
O zdolnościach: Umysł wartkością przypominający górski strumień, przenikliwe spojrzenie oraz analityczne podejście do sytuacji trudnych - nie ulega wątpliwościom, że są to cechy sprzyjające w zawodzie prawnika. Bezwzględna w biznesie, czym zasłużyła sobie na miano harpii; w relacjach z innymi pewna siebie, dowcipna i niekiedy sarkastyczna. Doskonale radzi sobie z zaklęciami defensywnymi, gorzej z ofensywą; rozproszenie bowiem było dziedziną magii, na której najmocniej skupiała się w Hogwarcie, jak i po jego ukończeniu. Nic w tym nadzwyczajnego - od lat doskonali oklumencję, tak niezbędną jej w miejscu, w którym teraz się znajduje. W młodości też przez jakiś czas marzyła o dołączenie do grona Aurorów, stąd jej ogromne zainteresowanie obroną przed czarną magią - aby nie wypaść z wprawy dołączyła nawet do Srebrnych Różdżek.
W rzeczywistości to laudanum pomaga jej utrzymać emocje na wodzy, zdystansować się, wyciszyć i nie przekładać emocji na pracę. Cynizmem zaś maskuje swe braki w urodzie, ostrymi uwagami natomiast wznosi wokół siebie mur. Lubi wygodne życie; jest jak Temida, lecz bez opaski i ze złotymi galeonami na wadze.
Przewagi:
Poplose piwo klemowe (darmowe): Sztukę podrabiania dokumentów praktykowano w domu rodzinnym Severine odkąd tylko pamiętała. Sama zaczynała od podrobionego podpisu ojca na zgodzie na wyjścia do Hogsmeade, przez listy, na dokumentach kończąc.
Popularność (darmowe) : Bonus do popularności na IV poziomie.
Oklumencja (III) : Obcowanie z poufnymi dokumentami niejako wymusiło na Severine konieczność utrzymania zdobytych informacji w sekrecie; pomóc jej w tym miała sztuka oklumencji, którą od piętnastego roku życia praktykowała pod okiem swego ojca chrzestnego, a później w towarzystwie przyjaciela. Z czasem doszła do wniosku, że ukrywanie swych myśli przynosi korzyści nie tylko na gruncie zawodowym, lecz także prywatnym.
Bogacz (II) : Crouchowie poszczycić mogą się ogromnym majątkiem, zgromadzonym przez pokolenia głównie dzięki ciężkiej pracy jako prawnicy oraz sędziowie (wszak tym ostatnim należy zapewnić godną pensję, aby zminimalisować ryzyko przekupstwa). Pomimo kiepskiej relacji z rodzicami Severine wciąż posiada dostęp do rodowej skrytki w Banku Gringotta i nie ma skrupułów przed korzystaniem z jej zawartości.
Kłamstwo (I) : Zdaje się, że kłamstwo przywarło do niej wraz z pierwszym oddechem. Piękne, lecz niekoniecznie prawdziwe słowa opuszczają jej usta gładko, zaś powieka nawet nie drgnie, gdy łże swemu rozmówcy w oczy. Kłamała bowiem od zawsze - w kwestii swych uczuć, pragnień oraz swych zakazanych związków z innymi kobietami.
Znajomość półświatka (I) : Jako prawnik ma do czynienia z przedstawicielami najróżniejszych grup społecznych. Los zadecydował, że najliczniejszą z nich był magiczny półświatek. Zdarzyło się zatem, że Severine pomogła kilku wpływowym ludziom, a oni odwdzięczyli się drobnymi przysługami. Z czasem współpraca zacieśniła się do tego stopnia, że panna Crouch poznała osobiście paru kluczowych graczy londyńskich podziemi, pomagając im zalegalizować działania niekoniecznie legalne, lub wybrnąć z kłopotów najmniejszym kosztem.
Zawady:
Brudny sekret (II): Od zawsze była pewna, że to kobiety stanowią obiekt jej pragnień. Wczesną wiosną 1971 roku doszło jednak do brzemiennego w skutki wydarzenia; oto wiedziona alkoholowym upojeniem, ciekawością, a także trudną do zniesienia samotnością znalazła się w ramionach swego przyjaciela ze szkolnych lat. Owocem tamtej nocy okazała się ciąża, o której odważyła się powiedzieć rodzicom dopiero po zakończeniu kursu przygotowawczego w Wizengamocie, gdy było zbyt późno, by odpowiedni eliksir mógł rozwiązać jej problem. Severine zresztą - wiedziona silnym przypływem miłości i czułości dla rozwijającego się w niej życia - uparła się, aby urodzić dziecko. Ojciec jednak, przerażony wizją wywołania skandalu, zmusił czarownicę do powrotu do Kornwalii i spędzenia czasu w rodzinnej posiadłości do rozwiązania. Po wszystkim dziecko zostało jej odebrane i oddane osobom, których personaliów nie udało jej się ustalić. Pozostało jej tylko poczucie żalu eskalujące w gniew i podłużna blizna na podbrzuszu. Gdyby sekret wyszedł na jaw, Severine stałaby się obiektem skandalu, nie tylko możliwie przekreślając swoją prawniczą karierę zanim ta się rozwinęła, zyskałaby łatkę wyrodnej matki (nawet jeżeli to nie jej wolą było oddanie syna), a także kobiety lekkich obyczajów. Zdaniem rodziców z kolei straciłaby szansę na zamążpójście - wciąż bowiem naiwnie wierzą, że znajdzie się narzeczony dla ich krnąbrnej córki.
Bezsenność (II): Odkąd spłynęła na nią wieść o nieplanowej ciąży, mało było nocy, które udało jej się w pełni przespać - najpierw targał nią lęk o przyszłość oraz rozpacz z powodu niezrozumienia przez rodziców i gniew na swoje i ich decyzje. Ukochane laudanum wycisza, lecz prawdziwe ukojenie potrafią przynieść tylko eliksiry nasenne.
Uzależnienie (I): Cierpki smak laudanum rozlewający się po podniebieniu pomaga trzymać emocje na wodzy oraz czyni świat bardziej znośnym. Kiedy go brakuje, Severine robi się nerwowa i traci zdolność skupienia, dlatego zawsze nosi przy sobie piersiówkę z trunkiem i dba o to, by karafka w jej domu zawsze była pełna.
Skrzat półkrwi (I): Ciętością języka nie zaskarbiła sobie wielu przyjaciół; dla tych nielicznych zaś, którzy trwają przy niej bez względu na wszystko, gotowa uczynić jest wszystko, co w jej mocy.
Drobny lęk (I): Odkąd jako dziecko omal nie zakończyła swego żywota w objęciach mętnej wody stawu nieopodal kornwalijskiej posiadłości, większe i głębsze akweny budzą w Severine lęk. Przechodząc przez most stara się nie patrzeć w dół i zaciska dłonie w pięści, zaś sama myśl o postawieniu swej stopy na pokładzie łódki doprowadza ją na granicę tachykardii. Z tego powodu nie mogła uczestniczyć w Hogwarcie w tradycyjnej wyprawie pierwszorocznych uczniów przez jezioro.
Edukacja: Uczęszczała do Hogwartu (Ravenclaw, 1959-1966), który ukończyła z imponującymi wynikami z zakresu obrony przed czarną magią. Ku zaskoczeniu swych profesorów nie związała jednak swej przyszłości z Brygadą Uderzeniową, a poszła w ślady ojca i rozpoczęła pięcioletni kurs przygotowawczy w Wizengamocie (wrzesień 1966 - czerwiec 1971), skupiając się na zagadnieniach dotyczących prawa karnego. Po ukończeniu kursu, na własną już rękę, zaczęła doszkalać się także z prawa karno-skarbowego, ze szczególnym uwzględnieniem gier hazardowych oraz prawa podatkowego.
Doświadczenie: Pięcioletni kurs przygotowawczy w Wizengamocie (1966-1971), od stycznia 1972 roku pracuje jako radca prawny w rodzinnej kancelarii. Po zakończeniu kursu otrzymała propozycję pracy w Ministerstwie Magii, jednak odrzuciła ją i przez pół roku po ukończeniu kursu pozostawała oficjalnie bez zatrudnienia. W tym czasie współpracowała korespondencyjnie z właścicielem pewnego biznesu na Nokturnie.
Aktualne miejsce pracy: Radca w biurze prawniczym rodziny Crouch na ulicy Pokątnej, dorabia sobie także pomagając w przekrętach swych licznych kontaktów z magicznego półświatka.
Cechy szczególne: Wysoka i niekształtna; wąska talia, niemalże płaska klatka piersiowa, szerokie ramiona oraz krzywe, bocianowate nogi.
Rozpoznawalność: Poziom IV - jako córka swego ojca, już od pierwszego dnia w Ministerstwie Magii czuła na sobie spojrzenia innych czarodziejów. Podczas kursu wykazała się ogromną wiedzą oraz determinacją, za co została okrzyknięta wschodzącą gwiazdą prawniczego świata; jakże wielkie było więc rozczarowanie i niezrozumienie, gdy po zakończeniu pięcioletnich przygotowań odrzuciła propozycję pracy w Departamencie Przestrzegania Praw Czarodziejów. Coraz częściej szepta się o Severine także w zacienionych lożach i zatęchłych zaułkach Nokturnu jako tej, która pomoże owinąć woalem legalności niezgodne z prawem praktyki.
Doświadczenie: Pięcioletni kurs przygotowawczy w Wizengamocie (1966-1971), od stycznia 1972 roku pracuje jako radca prawny w rodzinnej kancelarii. Po zakończeniu kursu otrzymała propozycję pracy w Ministerstwie Magii, jednak odrzuciła ją i przez pół roku po ukończeniu kursu pozostawała oficjalnie bez zatrudnienia. W tym czasie współpracowała korespondencyjnie z właścicielem pewnego biznesu na Nokturnie.
Aktualne miejsce pracy: Radca w biurze prawniczym rodziny Crouch na ulicy Pokątnej, dorabia sobie także pomagając w przekrętach swych licznych kontaktów z magicznego półświatka.
Cechy szczególne: Wysoka i niekształtna; wąska talia, niemalże płaska klatka piersiowa, szerokie ramiona oraz krzywe, bocianowate nogi.
Rozpoznawalność: Poziom IV - jako córka swego ojca, już od pierwszego dnia w Ministerstwie Magii czuła na sobie spojrzenia innych czarodziejów. Podczas kursu wykazała się ogromną wiedzą oraz determinacją, za co została okrzyknięta wschodzącą gwiazdą prawniczego świata; jakże wielkie było więc rozczarowanie i niezrozumienie, gdy po zakończeniu pięcioletnich przygotowań odrzuciła propozycję pracy w Departamencie Przestrzegania Praw Czarodziejów. Coraz częściej szepta się o Severine także w zacienionych lożach i zatęchłych zaułkach Nokturnu jako tej, która pomoże owinąć woalem legalności niezgodne z prawem praktyki.
Wskazówki dla Mistrza Gry
- Nie popiera działań Czarnego Pana, lecz nie widzi siebie jako członkini magicznej rebelii. Przygląda się sytuacji ze swej uprzywilejowanej pozycji pozostając neutralną.
- W grudniu 1971 roku urodziła dziecko, syna. Chłopiec został jej odebrany i przekazany na wychowanie dalszej kuzynce matki Severine, jednak ona nie zna personaliów osób do których trafił. Rodzice uparcie milczą w tej kwestii, zaś trudna z nimi relacja nie sprzyja dotarciu do tych informacji na własną rękę. Planuję w najbliższych miesiącach fabularnych skupić się na tym wątku i wywołać niemały skandal obyczajowy próbując odzyskać syna Severine.
- Imię matki i ojca - zwłaszcza tego drugiego - rozlewa się po jej podniebieniu goryczą przekleństwa. Być może w swych poczynaniach kierowali się miłością i dobrem córki, jednak Severine nie potrafi im wybaczyć wydarzeń ostatnich miesięcy. Zadra jest tak głęboka, że zerwała z nimi wszelkie kontakty, wyprowadziła się z rodzinnego domu i rozpoczęła pracę w biurze prawnym, nad którym piecze pełni w głównej mierze skłócony z ojcem wuj młodej kobiety. To jednak nie przeszkadza rodzicom w desperackim wręcz poszukiwaniu kontaktu z Severine, co dodatkowo podjudza jej złość.
- O tym, że była w ciąży wie tylko najbliższa rodzina, osoby, do których trafiło dziecko oraz kilka innych dyskretnych osób, jak uzdrowiciele, położna, czy służba Crouchów. Przez cały czas była zamknięta w rodzinnej posiadłości, a oficjalnym powodem jej zniknięcia było nagłe pogorszenie się stanu zdrowia.
- Jej cyniczne podejście do sprawiedliwości ma swoje źródło w konflikcie z ojcem, uznawanym przez otoczenie za wzór do naśladowania. Niezgadzająca się z tym twierdzeniem Severine okazuje swoje niezadowolenie przez bunt przeciwko wyznawanym przez niego wartościom - chętnie rozegram sesję ze starciem się dwóch światopoglądów.
- Należy do klubu pojedynkowego "Srebrne Różdżki".
Karta rozwoju
Wiosna 1972
Pogrążona w rozpaczy po rozdzieleniu z synem Severine próbowała na nowo odnaleźć się w Londynie i wrócić do życia sprzed roku - a przynajmniej jego namiastki. Wiosną jej egzystencja skupiała się przede wszystkim na nowej pracy (już nie w Ministerstwie Magii, a prywatnym biurze prawniczym Crouchów) oraz na walce o odzyskanie Atticusa. W ciągu tego kwartału nie działo się nic nadzwyczajnego; nowa rzeczywistość zmusiła ją do wycofania się z życia społecznego - wprawdzie nadal służyła ramieniem i radą dla swoich bliskich, ale niechętnie brała udział w publicznych wydarzeniach, jako priorytet stawiając sobie życie zawodowe.
Jednak pewnego majowego wieczoru, gdy jej drogi skrzyżowały się z przestępcą, któremu niegdyś pomogła, wpadła na nieco mniej legalny pomysł odzyskania dziecka...
o przeszłości
Przełość Severine jest owiana tajemnicą.To znaczy, po piątym kieliszku opowie całe swoje background story, przy siódmym ze szczegółami.
Gracz
informacje o koncie
Gracz spędził na Secrets of London 3 Dni, 17 Godzin, 45 Minut. Ostatnio widziano go 17.10.2024, 18:45 . Posiada następujące konta: Severine Crouch Perseus Black