Urodzenie: 2 czerwca 1950 [22 lata, bliźnięta, numerologiczna 5]
Stan cywilny: Panna
Krew: Półkrwi, aurowidz
Pochodzenie: Pierwsza i ostatnia córka Edmunda Trelawney’a i Chrysanthe Trelawney z domu Macmillan – chowana w duchu mistycyzmu i okultyzmu, od dziecięcych lat stała bywalczyni kowenów i sabatów, co bez wątpienia zasiało ziarno ekscentryzmu w młodym umyśle. Matka Effimery, u schyłku swoich lat zapadła na nocną marę, która w ciągu zaledwie roku zebrała paskudne żniwo, jakim było życie kobiety. Mające wówczas niespełna osiem lat dziewczę, pozostało pod twardą opieką ojca, który zanosił modły, aby jego potomkini nie odziedziczyła piętna choroby – Edmund był jednym z bardziej poważanych wróżbitów w czarodziejskim półświatku, acz jego także prędko dotknął całun śmierci. Podczas jednej ze swoich corocznych wypraw zapadł na smoczą ospę, przy której powikłania okazały się być letalne. Osierocona Effimery trafiła pod opiekę swojego kuzyna w pierwszej linii – Alastora Moody’ego.

Kształtowanie: ◉○○○○
Rozproszenie: ◉○○○○
Transmutacja: ◉○○○○
Zauroczenie: ◉○○○○
Nekromancja: ◉◉◉○○
Translokacja: ○○○○○
Percepcja: ◉◉◉◉○
Aktywność fizyczna: ○○○○○
Charyzma: ◉◉◉○○
Rzemiosło: ◉○○○○
Wiedza przyrodnicza: ◉◉◉○○
Wiedza o świecie: ◉◉○○○

Poziom spaczenia: I – absolutnie niezdolna do skrzywdzenia kogokolwiek altruistka, zawsze chętna do pomocy potrzebującego, z pewnością nosi znamiona idealistki; w jej wyobrażeniu, w którym tonie od młodości, świat powinien być miejscem bezkreśnie wyściełanym przez miłość; prawdopodobnie w swoich przekonaniach dziecinna i niepragmatyczna, łatwa do zranienia i wrażliwa, przędzie jednak swój świat ułudy, w którym ludzie nie mają niecnych zamiarów.
Różdżka: Włos z głowy wili, grusza, 7 cali, giętka
Zwierzę totemiczne: Owca
Aura: Niebieska, przetykana fioletowymi nićmi

O zdolnościach: Ostoja towarzyskości, niemożliwego wdzięku oraz szeroko pojętych umiejętności wróżbiarskich. Nigdy nie poświęcała zbytku uwagi opasłym księgom, czy zaklęciom mogącym posłużyć za bitewne. W swej skromnej osobie zawierała pasję do starożytnych run i materii wróżbiarskiej, te dziedziny stawiając na piedestale. Niekoniecznie uzdolniona w zakresie rozproszenia czy kształtowania – skupiała się na symbolach, które widziała w kryształowej kuli. Jej zdolności oscylują wokół jednego tematu, o czym świadczą umiejętności eliksiralne oraz te z zakresu wytwarzania kadzideł tudzież świec. Obracając się w dusznym klimacie mistycyzmu, obcowania z błąkającymi się duszami i zerkania niepewnego w przyszłość, urosła w prawdziwą pasję, która także stała się źródłem zarobku.

Limbo: [0] Od dzieciństwa dostrzegała piętno wyjątkowości, jakim została obdarzona; kontakt z zaświatami przychodził nagle, rozpoczynając się od metalicznego posmaku rozlewającego się w ustach. Została obarczona cechą medium, tak jak lwia część rodziny Trelawney.
Niewidzialność: [0] Nigdy nie wychylała się poza ramy, w które wpisało ją społeczeństwo; będąc wieszczką, kojarzona była ze swoją profesją i niczym więcej. Nie mrugała z pierwszych stron proroka, a jej imię nie pobrzmiewało w londyńskim półświatku. Mogła z całą pewnością schować się w cieniu bardziej wpływowych, co jej absolutnie nie przeszkadzało.
Czytanie nastrojów: [III] Jako aurowidz dostrzega emocje szarpiące danym człowiekiem; jest to umiejętność wyjątkowo pomocna przy jej profesji.
Wróżbiarstwo: [III] Zgodnie z rodzinnym zwyczajem przędzonym przez pokolenia, od dziecka kształciła się w sztuce wróżbiarskiej. Szklana kula odkrywała przed nią każdorazowo ukryte, niekiedy niejasne znaki obleczone lepkim sokiem metafory. Prędko rozsławiła się jako wieszczka, oferując rozmaite usługi z zakresu wróżb – jej pasja stała się jej sposobem życia.
Wywoływanie duchów: [III] Wychowana w duchu okultyzmu i mistycyzmu, odnalazła swoje powołanie jako medium – organizuje często seanse spirytystyczne, które mają na celu zbliżyć ludzi do dusz zasilających zaświaty.
Tworzenie eliksirów i maści: [II] Materia, w której jest niewątpliwie daleka od perfekcji, posiada jednak podstawową wiedzę na temat składników eliksiralnych i z pewnością jest w stanie poprawnie wywarzyć podstawowe eliksiry.
Tworzenie świec i kadzideł: [I] W jej pokoju, w którym przyjmuje klientów szukających odpowiedzi na niewiadomą przyszłość, unosi się magiczna aura puentowana przez kadzidlaną woń. Tworzenie takowych, zarówno kadzideł jak i świec, stanowi jej skromną umiejętność.

Kompleks bohatera: [II] Ma za nic swoje życie tak długo, jak może ocalić wszystkich innych; może za sprawą tego, że wie, co zastanie w zaświatach?; w każdym razie jest pierwszą, która stanie w obronie słabszego; jest pierwszą, która podniesie głos widząc niesprawiedliwość i jest pierwszą, która będzie ratowała małe kotki z płonącego budynku.
Biedak: [II] Rodzina nie zostawiła jej pełnej skrytki w banku Gringotta, żyje ze swoich skromnych zarobków jako wieszczka, jednocześnie będąc na garnuszku Alastora – niemniej, on także jest biedakiem, więc ich dom to bieda do potęgi drugiej.
Niedowaga: [II] Przy wzrośnie stu sześćdziesięciu pięciu centymetrów, zachowuje wagę w granicach czterdziestu ośmiu kilo – chuderlawe ramiona, nieporadne, chude ręce, długie, szczupłe nogi – wygląda, jakby mocniejszy podmuch wiatru mógł ją ponieść na inny kontynent.
Niezdarny: [I] Pierwsza osoba, która potknie się o kamień, uderzy głową w półkę podnosząc się, zepsuje coś niebotycznie prostego – nawet jej poruszanie się, choć dziarskie, zawiera znamiona niezdarności.
Sierota: [I] Matka Effie zapadła na nocną marę, co stanowiło swoisty wyrok – przy dobrych wiatrach pozostał jej rok życia; opuściła padół ziemski pozostawiając ośmioletnią córkę wraz z ojcem, który lata później przepadł na wyprawie z powodu powikłań po smoczej ospie, zasilając także podniebne arkany. Effimery mieszka obecnie z kuzynem Alastorem, jednak jej najbliższa rodzina już od lat wącha kwiatki od spodu.
Histeryk: [I] Nie potrafi zachować zimnej krwi; gdy cokolwiek idzie niezgodnie z planem, odbija się to wyrazistym stresem na jej obliczu, a w umyśle rozpoczynają się sceny dantejskiej histerii.
Poza schematem: [I] Żyje w swoistej bańce swojego zaklętego w symbolach i numerach świata, nie rozumie konwenansów rządzących społeczeństwem, co sprowadza ją często do wielu faux pas na polach międzyludzkich.
Foliowa czapka: [I] Prawdopodobnie uwierzy w większość bzdur, które jej się naopowiada; zwolenniczka teorii spiskowych, a świat ubiera w odzienie jednego, wielkiego knucia. W połączeniu z naturalną niewinnością, tworzy to wybuchową kombinację.
Porywczy: [I] Najpierw robi, potem myśli – tę cokolwiek dziecięcą cechę nie wyplewiła dorosłość, Effie jest jednak wyraźnie w gorącej wodzie kąpana.

Edukacja: Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, Gryffindor; nigdy nie była wyśmienitą uczennicą o wybijających się ponad innych umiejętnościach magicznych – raczej przeciętna, wyjątkowo towarzyska, przędąca swój życiorys masywnych murach zamku głównie w oparciu o relacje międzyludzkie. Odnajdywała się niebagatelnie we wróżbiarstwie i starożytnych runach – rodzina dbała o rozwój w tych arkanach od czasu jej przyjścia na świat, a i jej zainteresowania orbitowały według tych dziedzin magii. Nigdy nie skłaniała się ku praktycznym przedmiotom wymagającym sprawnej walki czy obrony, ciężko jednak było ją też nazwać molem książkowym. Tiara przydziału miała swoją słuszność, przypisując ją do domu Gryfonów – jej energia, bohaterskość i odwaga stanowiły lwią część pogrążonej w marzeniach osobowości. Od młodości interesowało ją mugoloznawstwo, a za swoją drobną obsesję uznała mugolską literaturę, konkretniej poezję.
Doświadczenie: Jej doświadczenie w zawodzie jest zwięzłe i krótkie – po ukończeniu Hogwartu znalazła się na praktykach wróżbiarskich u jednego z bardziej poważanych wieszczów. Przez rozciągłość trzech lat uczyła się fachu, aby następnie otworzyć własną działalność zajmującą się kontaktem z nieboszczkami i określaniem charakteru przyszłości. Mętna i zawiła, stawała przed nią w postaci znaków i symboli, a ich interpretacja przychodziła jej naturalnie; podobnie jak kontakt z zaświatami, wobec którego stanowiła medium już od wczesnej młodości.
Aktualne miejsce pracy: Niewielki, jednoosobowy zakład wróżbiarski, w którym stanowi wieszczkę.
Rozpoznawalność: III – Nie jest całkowicie anonimowa, jednak do lukratywnej popularności jest jej z pewnością daleko. Znana w kręgach wróżbiarskich i okultystycznych, jej imię pobrzmiewa wśród czarodziejów zainteresowanych seansami spirytystycznymi. Poza tym, własną wyblakłość na tle londyńskiego społeczeństwa uważa za swój atut – wychodzi z założenia, iż łatwiej być niezauważalnym, aniżeli zauważalnym.

Wskazówki dla Mistrza Gry

– Effie jest osobą neutralną w konflikcie, jednak z uwagi na przekonania mogłaby sympatyzować z Zakonem Feniksa, nie angażując się jednak w żadne działania ugrupowania. Zapewne w dalszej przyszłości mogłaby wstąpić w szeregi, póki co jednak jej perypetie opierają się na wchodzeniu w dorosłe życie, będąc sierotą oraz rozwijanie własnej lichej kariery.
– Mieszka aktualnie razem ze swoim kuzynem, Alastorem Moody, na ulicy Pokątnej.
– Jestem otwarta na eksplorację umiejętności specjalnej rodziny Trelawney; chciałabym się skupić na rozwoju duchowym Effie – seansach spirytystycznych, zagłębianiu się w arkana okultyzmu i mistycznym aspekcie postaci.