Oto profil twojej postaci

Poznajmy się bliżej

♦ W lustrze Ain Eingarp widzę... świat wolny od mugoli i siebie, mogącego wreszcie odpocząć.
♦ Bogin przyjmuje przy mnie formę... martwej siostry.
♦ Amortencja pachnie mi... żelaziście, ciężko, jakby krwią, ale też delikatną nutą kobiecych perfum i farbami.
♦ Moje ulubione zaklęcie to... Legilimens i Rictumsempra.
♦ Mój patronus przyjmuje formę... wilka
♦ Wróżbiarstwo to dla mnie... niepewna dziedzina magii, godna kobiet i osób o słabym umyśle.
♦ Czarna magia? Cóż... fascynuje mnie i przyciąga.
♦ Za swoje największe osiągnięcie uważam... naukę legilimencji.
♦ Stoję po stronie... tych, którzy są wierni czystej krwi i tradycji magicznej.
♦ Moje serce należy do... mnie samego.

Urodzenie: 12.02.1939 | Koziorożec | Dziewiątka
Stan cywilny: kawaler
Nazwisko panieńskie: Macmillan
Krew: czysta, dziedzic Slytherina
Pochodzenie:
Po mieczu syn Macmillanów, po kielichu dziedzic Gauntów. Lata młodości spędził w kowenie Macmillanów w Londynie, jednak w ostatnich latach nauki w Hogwarcie przestał tam zjeżdżać na wakacje, zamiast tego wybierając raczej okolice rezydencji Gauntów.

Kształtowanie: ◉◉◉○○
Rozproszenie: ◉◉◉○○
Transmutacja: ◉○○○○
Zauroczenie: ◉◉◉◉○
Nekromancja: ◉○○○○
Translokacja: ◉○○○○
Percepcja: ◉◉○○○
Aktywność fizyczna: ◉○○○○
Charyzma: ◉○○○○
Rzemiosło: ○○○○○
Wiedza przyrodnicza: ○○○○○
Wiedza o świecie: ◉◉○○○

Poziom spaczenia: III - Murtagh od opuszczenia murów szkoły dołączył do popleczników Czarnego Pana. Jest zafascynowany potęgą płynącą z czarnej magii, choć nadal zachował krzty skrupułów. Jest sadystą - zadawanie cierpienia innym, sprawia mu przyjemność. Dla swojego Pana nie zawaha się zabić, choć głównie mugoli i zdrajców krwi - występowanie przeciwko innym czarodziejom przychodzi mu już nieco trudniej. Gdzieś w głębi ma wciąż krzty człowieczeństwa, co wyraża w poezji, ale nie dopuszcza innych by je zobaczyli.
Różdżka: 14 cali, brzoza, włos testrala, giętka
Zwierzę totemiczne: wilk szary -  zmotywowany i ambitny, kiedy raz w jego głowie pojawi się jakaś idea, mało co może go powstrzymać na drodze do sukcesu. Nie jest popychadłem a silnym charakterem i nie podda się, przed osiągnięciem swoich celów.
Aura: Czerwona, poprzetykana pasmami czerni
O zdolnościach:
Murtagh od dziecka wyjawiał raczej umiarkowany talent magiczny. Jednak pod okiem ambitnego ojca jego mierny talent przełożył się na niezgorsze umiejętności. Już przed dołączeniem do szkoły w Hogwarcie znał 3 podstawowe zaklęcia. Potem jego umiejętności dość szybko ukierunkowane zostały przez jego genetykę, oraz dom Salazara Slytherina, do którego trafił. Pomimo pochodzenia z dość neutralnego klanu Macmillanów, czarna magia zafascynowała go i wciągnęła w swoje szpony. Dzięki temu, że potrafił niejako “wyłączyć” swoje emocje, nie cofał się przed czynami, które nawet u niektórych ślizgonów wywoływały ciarki na plecach. W ten sposób doskonaląc swój kunszt po ukończeniu szkoły stał się “specem od brudnej roboty” w szeregach Czarnego Pana. Jeśli trzeba było z kogoś wyciągnąć informacje, albo go zastraszyć - Murtagh jest tym, kto odwiedzał takiego delikwenta.
Dziedzictwo Slytherina (Gaunt) III: Pomimo zaprzeczeń jego ojca, krew matki z Gauntów ujawniła się w nim z całą mocą. Od dziecka słyszał szepty, które przez długi czas niemal doprowadzały go do szaleństwa. Dopiero kiedy dołączył do Czarnego Pana i jego spaczenie rosło - szepty z natarczywych i złych zamieniły się z zadowolone, przychylne.
Legilimencja III: Murtagh od zawsze miał talent to rozpracowywania innych. W połączeniu z jego zamiłowaniem do przemocy sprawiło to, że zainteresował się sztuką wyciągania informacji z innych, bez ich zgody. W ten sposób nauczył się legilimecji, którą obecnie wykorzystuje przesłuchując ludzi na usługach Czarnego Pana.
Walka wręcz I: Pomimo tego, że jego głównym narzędziem jest różdżka a w czasie przesłuchań posługuje się magią, Murtagh potrafi się bić w "mugolski" sposób. Zdarzyło mu się obić nosa już niejednemu delikwentowi, potrafi też obezwładnić przeciwnika. Dzięki temu wie, gdzie uderzyć, żeby zabolało a gdzie, żeby nie pozostawić śladu.
Zastraszanie I: Co tu wiele mówić? Mężczyzna potrafi pokazać, że nie żartuje. Chociaż potrafi też być czarujący, kiedy chce, to w jednej chwili jest w stanie zmienić swój ton głosu i wyraz twarzy w taki sposób, że większość osób wolałaby szybko opuścić jego towarzystwo. Wie, jak podejść do innych osób, tak żeby wywołać w nich strach.
Teleportacja II: Zdał egzamin w szkole, wraz z resztą swojego rocznika. Nie był najlepszy w klasie, ale szczęśliwie ani razu udało mu się nie rozszczepić. Obecnie używa tej umiejętności głównie w celu szybkiego ulotnienia się z niewygodnych sytuacji.

Brudny sekret II: Pewnego dnia w czasie “rutynowego” przesłuchania wniknął do umysłu tak czystego i niewinnego, że nie był w stanie zmusić się do dokonania teg o co zwykle, skonfrontowany z dobrem tak jasnym jak promienie wschodzącego słońca. Pozwolił on dziewczynie odejść, sam wymyślając bajeczkę o tym, jak to okazała się dużo potężniejszą czarodziejką niż zakładał, i go obezwładniła. Aby uniknąć wykrycia, poprosił przyjaciółkę aby go zahipnotyzowała i zmieniła jego wspomnienia. Nie pamięta więc świadomie tego wydarzenia. Mimo to od tego czasu jej umysł i wspomnienia wracają czasem do niego w nocnych koszmarach.
Uparciuch I: Od dziecka stawiał na swoim, czego nauczył go ojciec. Pan Macmillan nie spodziewał się, że syn wykorzysta swoje umiejętności, aby przejść na stronę zła, ale wpoił mu, że sprawy trzeba kończyć a swojego zdania trzeba się trzymać. Murtagh nie pozwala innym podejmować decyzji za niego, a jeśli ktoś będzie próbował zbyt często narzucić mu swoje zdanie, najprawdopodobniej spotka się z magicznym końcem jego różdżki.
Wegetarianin I: Jeden z dziwnych kontrastów w nim. Pomimo tego, że na jego rękach wielokrotnie malowała się karmazynowa, ludzka krew, Murtagh nie może znieść myśli, że jego pokarm był kiedyś żywy. Nie zabija zwierząt i jest przeciwko ich zabijaniu, na pokarm. Uważa, że czarodzieje powinni wznieść się ponad tak niepotrzebne okrucieństwo.
Samotnik I: Pomimo tego, że potrafi być dość czarujący przy spotkaniu 1 na 1, to Murtagh nie czuje się dobrze tłumach ludzi. Nie jest typem salonowca i od wystawnego bankietu zawsze będzie wolał ławkę w altanie, przy płynącym z wolna strumieniu.
Mizantrop I: Nie traktuje mugoli. Nie uważa, że zasługują nawet na ten sam szacunek co zwierzęta. Uważa, że nie potrafią szanować Matki Natury i ziemi, niszczą ją i sprowadzą zagładę zarówno na siebie jak i na czarodziei. Uważa, że jedyne do czego się nadają to bycie sługami lub niewolnikami i nie drgnęła by mu powieka, gdyby nagle wszyscy padli trupem.
Uzależnienie I: Murtagh nie jest alkoholikiem, tym niemniej odkrył, że w stanie upojenia alkoholowego głos Slytherina jest cichszy a czasem nawet całkowicie milknie. Lubi więc zajrzeć do butelki Szkockiej Whisky, czasem nawet do momentu, kiedy może obejrzeć jej dno. Jego prawdziwym uzależnieniem jest jednak eliksir nasenny, dzięki któremu po nocach nie dręczą go koszmary.
Zazdrosny I: Jeśli jesteś wybranką serca Murtagha, przygotuj się, że każde spotkanie z innym mężczyzną, czy nawet odbierana od nieznanego nadawcy korespondencja, spotka się z jego krzywym, zazdrosnym spojrzeniem. Będzie ci to wyrzucał, przypominał ci o tym, śledził cię kiedy wyjdziesz z domu nie mówiąc mu o tym, a nie widząc innej opcji, może się posunąć nawet do użycia na tobie legilimencji, aby potwierdzić swoje podejrzenia.
Nerwica natręctw I: Murtagh lubi, kiedy wszystko ma swoje miejsce i jest poukładane. Nie jest to u niego tak kompulsywne, żeby musiał poprawiać krzywo leżące pióro, ale nie lubi nieporządku i bałaganu.
Choroba genetyczna I: Murtagh podobnie jak siostra cierpi na srebrzycę. Chorobę uważa za cenę, za kontakt ze swoim zacnym przodkiem, z tego też powodu specjalnie jej nie ukrywa.

Edukacja:
Murtagh od roku 1950 do 1957 uczęszczał do Szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart. Został przyjęty do domu Salazara Slytherina, gdzie poczuł się pierwszy raz jak w domu. Był raczej przeciętnym uczniem, jeśli chodzi o wyniki w nauce, choć zawsze dobrze szły mu Zaklęcia oraz rzucanie uroków. Nigdy nie dołączył do drużyny Quidditcha, raczej podziwiając ich wyczyny z trybun. Na swoim piątym roku został jednak Prefektem, które to stanowisko utrzymał do końca nauki w szkole. Powiedzieć, że nie nadużywał swojej pozycji, to tak jakby przyznać, że kompletnie nic się o nim nie wie.
Po ukończeniu Hogwartu, pomimo nadziei rodziny, że powróci do kowenu i domu rodzinnego, on wybrał samotną “podróż”. Tak naprawdę powoli wspinając się coraz wyżej w szeregach popleczników Czarnego Pana. Za swoje największe osiągnięcie uważa otrzymanie Czarnego Znaku, oraz opanowanie legilimencji.

Doświadczenie:
Już jako Śmierciożerca podjął pracę w Ministerstwie Magii, najpierw jako urzędnik biura relokacji skrzatów domowych, szybko awansując na zastępcę a w końcu po kilku latach na szefa biura. Swoje wpływy i swoją pracę wykorzystuje, wyciągając informacje ze skrzatów, lub też używając hipnozy aby zmusić je do wykonywania jego poleceń.

Aktualne miejsce pracy:
Ministerstwo Magii; Szef Biura Relokacji Skrzatów Domowych

Rozpoznawalność: IV - znają go głównie pracownicy ministerstwa jako milczącego, mrukliwego szefa, nie jest jednak w żaden sposób sławny lub rozpoznawalny przez szersze magiczne społeczeństwo.

Wskazówki dla Mistrza Gry

Bardzo ucieszę się, z wykorzystania mojego sekretu na sesji, chociaż wolałabym, żeby nie wyszedł na jaw jakoś od razu.
Murtagh wciąż nie jest w 100% oddany Czarnemu Panu, chociaż jego poglądy są z nim bardzo zbieżne. Czasem kwestionuje jego metody, kiedy te oznaczają walkę przeciwko innym czystokrwistym czarodziejom.
Murtagh stracił połączenie z kowenem, a za tym również z rodziną i ich magią. Jakaś rodzinna drama byłaby niczego sobie.