Olivia Quirke

Za dziwnym nazwiskiem kryła się dziwna istota, pełna sprzeczności. Ogniste włosy były odzwierciedleniem jej temperamentu, a piegowaty nos i policzki przywodziły na myśl kłopoty. Olivia jednak starała się trzymać od nich z daleka. Nie dla niej były żarty i dokuczanie innym - ona prześlizgiwała się po powierzchni rzeczywistości jak duch, nie chcąc zwracać na siebie uwagi. Żyli w mrocznych czasach, a jej zdolność do nierzucania się w oczy bywała przydatna. Czasem ktoś zawiesił na niej wzrok na dłużej, ale skromne ubranie, brak jakiejkolwiek biżuterii czy wreszcie kompletne ignorowanie spojrzeń obcych sprawiało, że nieznajomi szybko o niej zapominali.

Miała kilkoro bliższych znajomych, lecz żadnego z nich nie nazwałaby przyjacielem. Tych nie miała prawie wcale, oprócz nielicznych wyjątków, za które oddałaby życie. Żyła życiem nadzwyczaj zwyczajnym, chadzała na spotkania, często bywała w Dziurawym Kotle. I tylko ktoś czasem wspominał, że widział rudą czuprynę na Przekątnej, ale nie mógł sobie przypomnieć, czy to była Olivia, czy inny rudzielec, których przecież w Londynie było pełno. Bo i co taka zwyczajna dziewczyna mogła robić w takim miejscu jak tamto?

Ci, którzy ją znali twierdzili, że szybko traciła zainteresowanie i nie potrafiła skupić się na dłużej. Inni z kolei mówili, że miała skłonności destrukcyjne, a światu zewnętrznemu prezentowała zupełnie inną Olivię, niż była w rzeczywistości.

Poznajmy się bliżej

♦ W lustrze Ain Eingarp widzę... siebie na tle klifów, przy małym domku z ogródkiem
♦ Bogin przyjmuje przy mnie formę... niewykształconego w pełni, zdeformowanego dziecka
♦ Amortencja pachnie mi... jagodami jałowca, drzewem sandałowym, anyżem i imbirem
♦ Moje ulubione zaklęcie to... bombarda
♦ Mój patronus przyjmuje formę... wiewiórki
♦ Wróżbiarstwo to dla mnie... coś, co się spełnia, ale jest przerażające
♦ Czarna magia? Cóż... należy się jej wystrzegać, dopóki ma się wybór
♦ Za swoje największe osiągnięcie uważam... t, że mam dach nad głową i kochających, żyjących rodziców
♦ Stoję po stronie... dobra, jakkolwiek by je interpretować
♦ Moje serce należy do... samej siebie

Urodzenie: 21.07.1944, 28 lat (rak), numerologiczna jedynka
Stan cywilny: Panna
Nazwisko panieńskie: Quirke
Krew: czystej krwi
Zamieszkanie: Londyn, ulica Pokątna
Pochodzenie: Córka Elyn Rove i Magnusa Quirke, oboje są absolwentami Hogwartu. Ojciec pracuje w Ministerstwie Magii, w Departamencie Kontroli Nad Magicznymi Stworzeniami, matka z kolei prowadzi własny sklepik z eliksirami na Pokątnej, niedaleko mieszkania - Pękata Fiolka. Wywodzą się z rodzin czystej krwi, jednak dla Quirków nie ma to większego znaczenia.

Kształtowanie: ◉◉◉○○
Rozproszenie: ◉◉○○○
Transmutacja: ◉○○○○
Zauroczenie: ◉○○○○
Nekromancja: ○○○○○
Translokacja: ◉○○○○
Percepcja: ◉○○○○
Aktywność fizyczna: ◉◉○○○
Charyzma: ◉◉◉○○
Rzemiosło: ◉◉◉◉○
Wiedza przyrodnicza: ◉◉◉○○
Wiedza o świecie: ◉◉○○○

Poziom spaczenia: II
Różdżka: Włos z ogona jednorożca, czerwony dąb, 11 1/2 cala
Zwierzę totemiczne: wiewiórka
Aura: Pomarańczowa
O zdolnościach: Olivia jest przede wszystkim magicznym rzemieślnikiem - specjalizuje się w tworzeniu eliksirów i maści, magię różdżkową rozwijając w międzyczasie, którego ma dość mało. Mimo to radzi sobie całkiem nieźle w rzucaniu zaklęć, mniej skupiając się na obronie, a bardziej na ofensywie.
Tworzenie eliksirów i maści (II): na 5 roku przepadła, trafiając w końcu w bibliotece na księgę z sekcji ksiąg zakazanych. Wiedząc, że nie da się przeskoczyć poziomów, zbudowała w szkole solidne podstawy, które rozwinęła u boku matki w jej sklepie.
Niewidzialność (0): jest niewidoczna i nierozpoznawalna, co potrafi wykorzystać podczas zdobywania składników czy po prostu prześlizgiwania się w zamieszaniu.
Opieka nad magicznymi stworzeniami (II): potrafi opiekować się zwierzętami średnio trudnymi w opiece.
Zielarstwo (II): zna i potrafi hodować zioła o maksymalnej rzadkości II.
Jazda konna (I): wszystkie parzystokopytne to wspaniałe zwierzęta, Olivia od małego fascynowała się jazdą na zwykłych, jak i nie-zwykłych koniach.
Latanie na miotle (I): nie była pilną uczennicą, ale umie latać na miotle.

Uzależnienie (papierosy) (I): pali dużo i często. Choćby chciała - nie potrafi rzucić. Gdy kończą jej się papierosy, od razu czuje niepokój a potem wpada w złość.
Wrażliwy żołądek (I): nienawidzi teleportacji, po każdej wymiotuje.
Porywczy (I): najpierw działa, potem myśli.
Drobny lęk (I): boi się myszy.
Bezsenność (II): musi zażywać eliksiry, które pozwolą jej w spokoju zasnąć.
Uparciuch (I): gdy się uprze, nie ma zmiłuj, będzie tak długo zrzędzić i kombinować, aż wyjdzie na jej.
Skrzat półkrwi (I): za przyjaciółmi czy rodziną skoczy w ogień.

Edukacja: Szkoła Magii i Czarodziejstwa, Hogwart - Ravenclaw.
W szkole była przeciętną uczennicą, która złapała eliksirowego bakcyla dopiero na 5 roku. Poświęciła tej dziedzinie resztę swojego czasu, nieomal oblewając inne przedmioty na SUM-ach. Wcześniej była całkiem dobra w zielarstwie, jednak zaczęła się porządnie rozwijać w tym kierunku dopiero pod okiem matki.
Doświadczenie: Na wakacjach po piątym roku matka zaczęła ją przyuczać do eliksirów i zielarstwa. Ponieważ Olivia miała braki, przez całe wakacje je nadrabiała, tak by wejść w szósty rok z większą wiedzą teoretyczną i praktyczną. Dopiero po skończeniu szkoły mama zdecydowała się przyuczyć porządnie córkę do zawodu. Jej podróże zwykle ograniczały się do okolic Londynu oraz do Francji, gdzie mieszka jej siostra, Amelia Quirke. Amelia jest starsza i rzadko kontaktuje się z rodziną, za co Olivia ma do niej żal. Matka woli podróżować sama (najczęściej do Lyonu, do starszej siostry Olivii), pozyskując składniki do eliksirów, przez co młoda Quirke ma kolejny brak w doświadczeniu.
Aktualne miejsce pracy: Pękata Fiolka, twórczyni eliksirów na zamówienie
Cechy szczególne: rude włosy, piegowata twarz, fioletowy ślad po oparzeniu na wewnętrznej części przedramienia (prawa ręka)
Rozpoznawalność: II - niektórzy mogą ją kojarzyć ze sklepiku Pękata Fiolka, który należy do jej matki. Olivia często jej pomaga na sklepie, przez co może być kojarzona przez stałych klientów, chociaż oficjalnie zajmuje się warzeniem eliksirów w pracowni na tyłach.

Wskazówki dla Mistrza Gry

Postać orientuje się w aktualnej sytuacji politycznej, jednak nie obrała oficjalnie żadnej ze stron. Matka mówi jej, że powinny nie rzucać się w oczy i starać się pozostawiać neutralne, na pewno jednak Olivia nie będzie bierna. To, w którą stronę pójdzie, pozostawiam fabule.
Postać będzie się rozwijać w kierunku rzemiosła i alchemii, ale chciałabym ją także podszkolić w zaklęciach ofensywnych.