Oto profil twojej postaci

Wzorowy absolwent Domu Kruka, rocznik '48.

Aktywnie bierze udział w różnych wydarzeniach towarzyskich i kulturalnych świata czarodziejów.

Bardzo otwarty i przyjazny do każdego, chętnie zawiera nowe znajomości.

Słynny autor książek o czarodziejach z niezwykłymi zdolnościami.

Budzi kontrowersje swoimi poglądami o tym, że między czarodziejami a centaurami, skrzatami i goblinami nie ma wielkich różnic jeśli chodzi o inteligencję.

Prowadzi ukryty przed światem Pensjonat dla Wyjątkowych — schronienie dla wszelkich wyrzutków.

Członek Zakonu Feniksa.

Poznajmy się bliżej

♦ W lustrze Ain Eingarp widzę... siebie i Jonathana… jako osobne, niezależne jednostki… niesamowite.
Mnie. Prawdziwego mnie.

♦ Bogin przyjmuje przy mnie formę... potwora z Kniei Godryka.
Nagą Ger. Haha, żart! Widzę Gio. Śmiertelnie bladego. Z krwią cieknącą z różnych miejsc. Umiera. A ja wraz z nim.

♦ Amortencja pachnie mi... rumowymi kulkami, ciepłą herbatą z owoców leśnych i kwiatami.
Wodą kolońską, dobrym whisky, pudrem.

♦ Moje ulubione zaklęcie to... zapewne to tworzące samopiszące pióra. Najważniejszy przedmiot w mojej pracy! Zaraz obok mojej głowy i grona utalentowanych bytów oczywiście.
Zamieniające wodę w wino. Jak ktoś wymyśli wersję z whisky to ma gwarantowane miejsce w tej rubryce.

♦ Mój patronus przyjmuje formę... Bernardyna. Duży psiak, ostoja bezpieczeństwa.
Chihuahua? To jakiś żart, co nie?

♦ Wróżbiarstwo to dla mnie... niesamowicie interesująca rzecz, ale jeszcze bardziej ciekawią mnie osoby, które potrafią odczytać przyszłość.
Czasem śmieszne, ale jak słucham o tym zbyt długo to nuda. Zawsze lubiłem odnosić się do tego niesamowicie dramatycznie w otoczeniu ludzi, którzy w to wierzą. Polecam.

♦ Czarna magia? Cóż... niesie ze sobą poważne konsekwencje i niektórzy zdają sobie nie zdawać z tego sprawy.
[mamrocze]Raczej nie przejmują się tym zupełnie.[/mamrocze] Obiecałem, że nie będę tym kaził twojego nieskalanego ciała i obietnicy tej dotrzymuję.

♦ Za swoje największe osiągnięcie uważam... tak naprawdę osiągnięciem jest dla mnie każdy uśmiech otrzymany od osoby, której starałem się pomóc.
Nie jestem ambitniejszy - moje osiągnięcie to każda osoba, która miała do czynienia z nami ale nie ogarnęła, że coś tu jest nie tak.

♦ Stoję po stronie... wolności i praw dla każdej istoty żywej — jestem członkiem Zakonu Feniksa.
Tak kompletnie szczerze, to mi to wisi, ale ci czystokrwiści rasiści są tacy po prostu… no wiecie, fajniejsi.

♦ Moje serce należy do... hehe, bardzo podchwytliwe pytanie.
Czasem do mnie, czasem do niego. Przecież nie oddam go żadnej kobiecie, pff!

Urodzenie:

22.05.1937

Bliźnięta

Zawsze w podróży ku temu co nieznane. Pakuj się, wyjeżdżamy. Po drodze powiem Ci dokąd. Powiem, Ci tylko, że jeszcze nie byłaś w takim miejscu… Musimy to zobaczyć!
Jedno jest pewne – z Bliźniętami nie będziesz się nudzić, bo osoby spod tego znaku zodiaku są zawsze w podróży do celów, które wyznacza im wyobraźnia, ciekawość świata i pragnienie wolności. [Savicki.pl]

11

Osoby urodzone pod wpływem tej wibracji stoją wobec ogromnego wyzwania, jakim jest postępowanie zgodne z najbardziej wzniosłymi i surowymi zasadami etyczno-moralnymi. Zawsze powinny pamiętać, że ich życie jest służbą wobec ludzkości.
Jednostki posiadające tę wibrację są idealistami i marzycielami gotowymi do największych poświęceń w obronie swych ideałów. Nierzadko osoby te stają się prekursorami nowych kierunków społecznych i ideologii. Mimo że same nie chcą się do tego przyznać, obdarzone są wielką charyzmą, a swymi płomiennymi mowami oraz własnym przykładem potrafią przewodzić całym rzeszom ludzi. Toteż nierzadko stoją na czele masowych ruchów społecznych. [szkolanumerologii.pl]

Stan cywilny:

Kawaler. Nad Giovannim wisi widmo małżeństwa, lecz odkłada to ile może. Założenie rodziny wydaje mu się nieosiągalne w jego stanie psychicznym, a sama myśl o nocy poślubnej i płodzeniu potomków wywołuje zawroty głowy.

Krew:

Czysta. Z dziada i pradziada kultywowano w rodzinie tradycję mariaży z najwybitniejszymi rodzinami, a za takie uważano oczywiście inne czystokrwiste. Giovanni otrząsnął się z tego tradycyjnego spostrzegania świata. Wie, że wartość drugiej osoby nie powinna być mierzona jego przodkami. Czy więc gdy nadarzy się sytuacja, ośmieli się zdeptać nieskalany status swojej rodziny?

Pochodzenie:

Giovanni jest synem znanego dobroczyńcy, historyka i handlarza antyków, głowy rodziny Urquart. Giorgio jest kochającym, lecz zajętym swoimi sprawami ojcem. Gdy akurat nie przebywa na drugim końcu świata, organizuje wystawne przyjęcia i herbatki. Giorgio oczekuje od swojego syna bycia godnym zastępcą i nie porzucania zupełnie naukowego dziedzictwa rodziny.

Penelope, z domu Shafiq, jest uroczą kobietą, z wyboru pozostającą w cieniu męża, chociaż ten często wypycha ją na pierwszy plan. Z zapałem spisuje efekty pracy swojej i Giorgio, wydając jedną książkę za drugą. Troszczy się o wszystkie swoje dzieci jednakowo, chociaż nigdy nie opuszcza męża podczas jego wypraw.

Giovanni ma trzy siostry, dużo starsze od niego, które mniej lub bardziej poszły w ślady rodziców. Zawsze zajęte swoim życiem, czasem znajdowały chwilę dla braciszka.

Ciotka Anastasia opiekowała się młodym Giovannim podczas nieobecności Giorgio i Penelope. To jej zawdzięcza traumę i swoje największe problemy.

Rezydencja Urquartów znajduje się na terenie Wielkiej Brytanii i to tam większość życia spędził Giovanni, aczkolwiek ma na koncie pomieszkiwanie w różnych rejonach świata, od Egiptu, do Meksyku.

Kształtowanie: ◉◉○○○
Rozproszenie: ◉◉○○○
Transmutacja: ◉○○○○
Zauroczenie: ◉◉◉◉○
Nekromancja: ○○○○○
Translokacja: ◉○○○○
Percepcja: ◉○○○○
Aktywność fizyczna: ◉○○○○
Charyzma: ◉◉◉○○
Rzemiosło: ○○○○○
Wiedza przyrodnicza: ◉○○○○
Wiedza o świecie: ◉◉◉○○

Poziom spaczenia:

I

Giovanni jest skrajnym pacyfistą. Nie użyłby białej magii w złej woli, a tym bardziej nie skalałby się czarną magią. Jest podejrzliwy w stosunku do osób, które nie kryją się z nieczystymi zagrywkami, ale zawsze stara się zrozumieć ich motywację. Nie oznacza to jednak, że jakikolwiek powód mógłby usprawiedliwić czarnoksięstwo w jego oczach.

Różdżka:

Czarodziej wciąż korzysta ze swojej pierwszej różdżki. Elegancka rękojeść podkreśla dobre pochodzenie i zamożność rodziny. Zdobienia wskazują na wysoką wartość różdżki, jednocześnie daleko im od barokowego nadmiaru. 12 cali jest dla Giovanniego wystarczająca, aczkolwiek zawsze miał wrażenie jakoby jego ojciec uważał inaczej. Różdżka jest nieco giętka. Rdzeń stanowi pióro z ogona feniksa. Było to prawdziwym utrapieniem Giovanniego przez pierwsze lata. Nie wszyscy nauczyciele uznawali za wytłumaczenie, że różdżka potrzebuje czasu, by dostosować się do nowego właściciela. Cyprys wskazywał na szlachetne predyspozycje Giovanniego, chociaż ten często wycofywał się z takiego rozumowania. Żartował, że prędzej napisze książkę popularniejszą od wszystkich tytułów jego rodziców razem wziętych, niż wykaże się heroicznym czynem.

Zwierzę totemiczne:

Bernardyn. Pies jest symbolem potężnych pokładów energii, a także zwierzęciem ochronnym. Giovanni gotów byłby skoczyć w ogień nie tylko dla bliskiego, ale dla każdej potrzebującej osoby. Bernardyny należą do największych ras, są psami ochronnymi i szkolonymi do wypraw ratunkowych.

Aura:

Żółto-zielona z jasnym różem. Głównym narzędziem pracy Giovanniego jest jego głowa. Zafascynowanie światem znajduje swoje odzwierciedlenie w żółtej aurze, której skrytość emocjonalną, tak daleką czarodziejowi, równoważy świetlista zieleń, barwa współczucia i sympatii. Jasne, delikatnie zabarwione purpurą, różowe odblaski wskazują na wielkie serce Giovanniego i jego miłość do istot żywych.

O zdolnościach:

Jak na Krukona przystało, Giovanni od najmłodszych lat przykładał się do nauki nie tylko odgórnie zadanego materiału, ale i rozwijał swoje inne zainteresowania. Oczywistym jest pochłonięcie przez niego każdej pozycji, jaka wyszła spod pióra członków jego rodziny. Od małego zaszczepioną miał pasję do historii, a przez to do sztuki, geografii oraz innych kultur. Przedmiotem, który jednak najbardziej fascynował Giovanniego był drugi człowiek. Analizowanie ludzkiego gatunku przeistoczyło się w zamiłowanie do poznawania innych istot wykazujących się sporą inteligencją, a które społeczeństwo czarodziejów klasyfikowało jako niższe. Satyry, skrzaty, centaury i wszelkie inne niezwykłe byty niezwykle interesowały czarodzieja. A wraz z zainteresowaniem odmiennością, pojawiła się potężna ciekawość do odkrywania właściwości niezwykłych magicznych talentów, takich jak trzecie oko, likantropia, metamorfomagia. Coś, co dla niektórych było przekleństwem, w oczach Giovanniego było niezwykłym darem.

Z przedmiotów szkolnych Urquart był wybitny, lecz idealne wyniki egzaminów nie były mu potrzebne w tym, czym zapragnął się zajmować. Opanował wiele zaklęć przydatnych mu w pracy i codziennym życiu, nie zaniedbywał też umiejętności pojedynkowych. W jego asortymencie zdecydowanie przeważa ofensywa, zaś wszelkie ataki mają na celu jedynie unieruchomienie przeciwnika, nigdy jego skrzywdzenie. Wystrzegał się nauki wszelkich zaklęć, których użycia mógłby żałować. W obecnej sytuacji politycznej postanowił jeszcze bardziej przyłożyć się do ćwiczeń.

Giovanni starał się opanować zaklęcia leczące, lecz nie wychodzi mi to najlepiej. Z powodu wieku wyparowało mu też z głowy większość wiedzy szkolnej, z której nie korzysta w codziennym życiu.

Popularność:
Giovanni pomimo stosunkowo młodego wieku wypracował sobie jakiś autorytet. Posiada fanów, głównie w osobach i istotach, które dzięki niemu zaczęły dostrzegać w sobie jakąś wartość. Jego walka o równość przyniosła mu też wielu wrogów, tak więc w niektórych kręgach wyjawienie personaliów może przynieść mu zgubę. Najprawdopodobniej żyje jeszcze jedynie z powodu przynależności do szanowanej, czystokrwistej rodziny. I z powodu unikania otwartych konfliktów, czy nawet dyskusji, gdy te stawały się zbyt prowokacyjne. Zdecydowanie nie chciał zasłynąć z bójek w miejscach publicznych, co niestety miało miejsce w przeszłości.

Drogi pamiętniczku:
Członkowie rodziny Urquart posiadają specjalne notesy, które można przywoływać i odsyłać w niebyt. Często używają ich w pracy wraz z samopiszącym piórem.

Legilimencja III [Zauroczenie ◉◉◉◉○]:
Czasem trudno jest rozmawiać o przeszłości i przywoływać bolesne wspomnienia. Bez tego jednak, może być ciężko odnaleźć pokój w życiu. Giovanni nauczył się legilimencji by pomagać tym, którzy chcą się otworzyć, lecz mają opory przed werbalizowaniem przeszłości. Czarodziej zawsze używa tej zdolności jedynie za zgodą drugiej osoby i tylko w ustalonych wcześniej granicach. Giovanni nauczył się legilimencji od krewnego.

Bogacz II:
Chociaż jego rodzina pławi się w luksusie, Giovanni zapracował samemu na swój dobytek. Swój majątek dzieli z innymi poprzez wspieranie potrzebujących. Inwestuje również w swój Pensjonat dla Wyjątkowych, gdzie schronienie mogą znaleźć wszyscy nietypowi czarodzieje oraz inne inteligentne istoty.

Dziennikarstwo I: Mówi się, że odziedziczył lekkie pióro po rodzicach, ale to lata praktyki nakierowały go na przyjemny do czytania styl. Giovanni oprócz książek publikuje też artykuły i wywiady w gazetach, starając się dotrzeć ze swoim przekazem do jak największego grona odbiorców.

Brudny sekret II:
Zaburzenie dysocjacyjne tożsamości nie miało jeszcze swojej nazwy w latach 70, a osoby z tym problemem wrzucano do zakładki ze schizofrenią lub PTSD. Najbliżsi Giovanniego, którzy znają jego sekret, uznają to za rozszczepienie dusz i czarodziej nie ma zamiaru mówić im, że są w błędzie — o czym wie po przestudiowaniu wielu artykułów z zakresu psychologii.

Geneza tego stanu rzeczy ma miejsce w dzieciństwie, gdy rodzice siedzieli na wykopaliskach, siostry były w Hogwarcie, a mały Giovanni zdany był na łaskę ciotki, która postanowiła uzewnętrznić swoje wewnętrzne skrzywienia na bratanku. Głęboka trauma w połączeniu z ogromną potulnością chłopca stworzyła agresywne, broniące się od wszelkiego zła alter ego. Jonathan przebudził się po raz pierwszy w Hogwarcie, na pierwszym roku. Standardowa sytuacja — Ślizgoni nękali nowo przybyłą do szkoły szlamę. Giovanni ruszył uczniowi z pomocą i kolejna rzecz, którą pamięta, to skrzydło szpitalne, szlaban i list do rodziców. Sytuacja powtórzyła się kilkukrotnie. Część dorosłych nie wierzyła w to, że chłopak niczego nie pamiętał, reszta radziła mu po prostu unikać konfliktowych sytuacji, winą obarczając nieujarzmione pokłady agresji dorastającego dziecka. Giovanni zaczął stosować się do tych zaleceń, przez co został ofiarą nękań ze strony tajemniczego ucznia, który podrzucał mu karteczki z obelgami. “Ciota”. “Naucz się bić jak chłopak”. “Wychodź częściej na dwór, bo wyglądasz jak szkieletor”. Jak się później okazało, autorem był Jonathan.

Osobowość, której głównym celem jest ochrona Giovanniego, lecz która jednocześnie jest tak różna od niego. Jo jest konformistyczny, nie popiera idei i filozofii swojego “brata”. Jest jednak skłonny wdać się w bójkę z tego tytułu, tylko po to, by obronić jego honor. I pokazać mu, “jak się powinno załatwiać sprawy”. Niestety nie daje to wiele, gdyż Giovanni absolutnie nie pamięta niczego, co ma miejsce podczas zamiany. Jonathan, gdy jest “w głowie”, jest w stanie zrozumieć co się dzieje, gdy Giovanni jest pod wpływem silnych emocji. To one go wyzwalają. Posiada dokładnie ten sam arsenał magiczny co Gio. Jego wiedza jest mniejsza, bo podczas gdy Giovanni śpi, Jo nie ma już dostępu do jego umysłu. Jo znika, gdy emocje opadają. Gdy to odkrył, stara się je podtrzymać, co nie zawsze kończy się dobrze dla niego, a nigdy dla Gio. Gdy Jo jest u wodzy, aura Urquarta zmienia się (biało-czerwone to barwy niezwyciężone!), zaś gdyby jakimś cudem wyczarował patronusa, byłby to Chihuahua.

Na przestrzeni życia Giovanniego ujawniła się jeszcze jedna osobowość — Filemone. Jest to pięcioletni chłopiec szukający bliskości i opieki. Dotychczas widziany był tylko przez przyjaciółkę Gio. Zarówno on, jak i Jonathan, nie pamiętają tego wydarzenia.

Skrajny pacyfizm II:
Gio uważa, że każdy zasługuje na drugą szansę i przemoc nigdy nie jest słuszna. Oczywiście Jonathan ma to w głębokim poważaniu.

Histeryk I:
Giovanni unika niebezpiecznych sytuacji jak może. Jeśli jednak już jest o krok od wdania się w bójkę czy nieprzyjemnej dyskusji, potrafi po prostu uciec, o ile Jonathan nie przejdzie do głosu wystarczająco szybko. Jo również czasem wpada w panikę i objawia się to pięścią na twarzy najbliżej siedzącej osoby.

Skrzat półkrwi I:
Giovanni jest bardzo zajętym człowiekiem, ale zawsze znajdzie czas dla najbliższych i wszystkich innych potrzebujących. Czasem zaburza mu to sen lub zapomina o umówionych spotkaniach, ale jeszcze nigdy nie pomyślał, że można żyć inaczej. Co ciekawe, Jonathan nie różni się od niego w tym przypadku.

Edukacja:

Giovanni ukończył Hogwart jako absolwent Ravenclaw z wybitnymi ocenami i ocenami z egzaminów: Historii magii, Mugoloznawstwa, ONMS, Zaklęć i uroków oraz Wróżbiarstwa (to akurat nie poszło mu aż tak dobrze). Rozpoczął kurs teleportacji na szóstym roku, lecz podczas jednej z prób doszło do rozszczepienia w obrębie jego ramienia. Rana została zupełnie wyleczona, lecz chłopak postanowił przerwać naukę. Jako dorosły chciałby ponownie przystąpić do kursu, lecz nigdy nie może znaleźć na to czasu.

Wakacyjne praktyki odbywał podczas podróży z rodzicami, podczas których nauczył się gdzie szukać najlepszych antyków, jak odróżniać je od podróbek oraz jak się targować.

Czarodziej wziął udział w kilku kursach dotyczących pisania artykułów i przeprowadzania wywiadów.

Odbył porządne szkolenie legilimencji u krewnego.

Doświadczenie:

Po ukończeniu szkoły współpracował z rodzicami podczas poszukiwań antyków. Częściej bywał w terenie niż kontaktował się z klientami. W sumie pracował tak 5 lat.

Już po szkole rozpoczął poszukiwanie swojego powołania. Dalej podróżował, spotykał się z niezwykłymi indywidualnościami i pisał. W pewnym momencie praca poszukiwacza antyków zabierała mu za dużo czasu i z niej zrezygnował. Miał 25 lat, gdy dochody z pisania pozwoliły mu na samodzielne utrzymanie się.

Aktualne miejsce pracy:

Autor treści dotyczących niezwykłych zdolności i inteligentnych ras. Książki, reportaże, wywiady i wszelkiego rodzaju większe czy mniejsze artykuły. Szerzy wiedzę o specjalnych magicznych zdolnościach, anomaliach, istotach nie tak różnych od ludzi. Opisuje życie charłaków, ofiar klątw i niezrozumianych wróżbitów.

Dodatkowo prowadzi Pensjonat dla Wyjątkowych. Nie jest to działalność jawna. Giovanni po prostu oferuje schronienie dla tych, którzy nie mogą go znaleźć nigdzie indziej. Zapewnia im ciepły kąt i posiłek, oraz pomaga znaleźć miejsce w społeczeństwie. Nie jest to właściwie praca — nazywa to misją.

Rozpoznawalność:

Poziom VI - Szeroko rozpoznawalny

Znany działacz charytatywny, bywalec salonów i przyszła głowa rodu Urquart. Samo bycie autorem treści naukowych i popularnonaukowych nie przyniosłoby mu takiego rozgłosu, jak kontrowersja, z jaką się wiąże poruszana przez niego tematyka. Dla niektórych oburzające jest już stawianie na równi czarodzieja czystej krwi z mugolakiem, a co dopiero pogląd głoszący, że centaury nie różnią się intelektem niczym od człowieka? Giovanni ma oddanych fanów z różnych kręgów, ale też przeciwników. Wiele osób interesuje się nim tylko z powodu kontrowersji. Część uważa go za wielkodusznego czarodzieja z przełomowymi koncepcjami, część woli rozważać z jakimi dziwactwami Giovanni dzielił łoże.

Wskazówki dla Mistrza Gry

Giovanni dołączył do Zakonu jako jeden z pierwszych. Wraz z rozwojem konfliktu coraz więcej czasu poświęca sprawom organizacji. Unika oczywiście wszelkich zadań związanych z niebezpiecznym działaniem w terenie, nie chcąc wywoływać Jonathana. Skupia się przede wszystkim na szerzeniu świadomości wśród społeczeństwa.

Czarodziej nie chciałby całkowicie rezygnować z dotychczasowej pracy i wciąż prowadzić działalność Pensjonatu.

Z biegiem czasu pojawią się coraz większe naciski ze strony rodziny, by znalazł sobie żonę.

Napięta sytuacja sprawi, że Jonathan będzie ujawniał się coraz częściej i robił więcej zamieszania. W pewnym momencie może zaproponować Śmierciożercom bycie szpiegiem w Zakonie.

Filemone ujawni się ponownie.

Giovanni, gdy znajdzie jakikolwiek czas wolny, chciałby nauczyć się teleportacji oraz fal.