26.02.2023, 20:44 ✶
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 04.03.2023, 12:44 przez Albus Dumbledore.)
Ornella "Nelle" Sabina Borgin
Urodzenie: 20 stycznia 1954, wodnik, numerologiczna 4
Stan cywilny: panna
Krew: czysta, dziedziczka Slytherina
Pochodzenie: ojcem Nelle jest Artemius Borgin, łowca czarnomagicznych artefaktów... matką zaś jego najcenniejsze znalezisko, wężousta Eurydice Gaunt, która niestety zmarła przy porodzie swojego młodszego dziecka, Hedeona.
Stan cywilny: panna
Krew: czysta, dziedziczka Slytherina
Pochodzenie: ojcem Nelle jest Artemius Borgin, łowca czarnomagicznych artefaktów... matką zaś jego najcenniejsze znalezisko, wężousta Eurydice Gaunt, która niestety zmarła przy porodzie swojego młodszego dziecka, Hedeona.
Kształtowanie: ◉○○○○
Rozproszenie: ◉◉◉○○
Transmutacja: ○○○○○
Zauroczenie: ◉○○○○
Nekromancja: ◉◉◉○○
Translokacja: ◉○○○○
Percepcja: ◉◉◉○○
Aktywność fizyczna: ○○○○○
Charyzma: ◉◉○○○
Rzemiosło: ◉○○○○
Wiedza przyrodnicza: ◉◉◉◉○
Wiedza o świecie: ◉○○○○
Rozproszenie: ◉◉◉○○
Transmutacja: ○○○○○
Zauroczenie: ◉○○○○
Nekromancja: ◉◉◉○○
Translokacja: ◉○○○○
Percepcja: ◉◉◉○○
Aktywność fizyczna: ○○○○○
Charyzma: ◉◉○○○
Rzemiosło: ◉○○○○
Wiedza przyrodnicza: ◉◉◉◉○
Wiedza o świecie: ◉○○○○
Poziom spaczenia: II
Różdżka: głóg, włos kelpie, 10 i 3/4 cala, sztywna
Zwierzę totemiczne: gekon
Aura: morska, przeplatana czernią
O zdolnościach: Pochodząc z czarodziejskiej rodziny o czarnomagicznych skłonnościach, Ornella od dziecka miała styczność z wiedzą wybiegającą poza jej wiek. Samotnie wychowujący ją ojciec nie starał się jednak wpajać jej do głowy żadnych konkretnych nauk i nawet do Hogwartu posłał ją niechętnie, uważając że formalna edukacja nie przyda jej się przy rodzeniu i wychowywaniu dzieci. Wyniki Ornelli były dość powyżej średniej, niestety z pewnych przyczyn musiała zakończyć swoją edukację na poziomie SUMów. Później zajmowała się domem swojego ojca oraz pomaganiem mu w tropieniu i studiowaniu różnych obrzydliwych przedmiotów, które później trafiały na półki sklepu (bądź do rodzinnego skarbca). Do jej zadań należało również hodowanie i zbieranie składników na eliksiry, które sama przyrządzała oraz siedzenie cicho, gdy jej ojciec bardziej lub mniej uczciwie pozbawiał swoje ofiary rodzinnych pamiątek.
(III) Diabelskie podszepty (Dziedzic Slytherina): Ornella od dzieciństwa słyszała głosy, szczególnie gdy się czegoś bała. Zwykle nie były one przyjazne, lecz w kilku przypadkach uratowały jej skórę. Dopiero po wielu latach dziewczyna zdała sobie sprawę że głos przemawia w języku węży, którym posługuje się tylko ona oraz jej brat, a niegdyś podobno również ich matka. Niestety głosy te są zwykle męskie i zupełnie nie brzmią tak, jak pamięta (lub wyobraża sobie) swoją rodzicielkę.
(II) Tworzenie eliksirów i maści: Artemius Borgin gardzi tą dziedziną magii, a co za tym idzie uznaje ją za godną kobiety. Przy braku matki, to Ornella jest panią jego domu i obowiązek zaopatrywania go w eliksiry spada na nią. Na szczęście (być może właśnie dlatego, że jest kobietą jak twierdzi jej ojciec), jest to lubiane przez nią zajęcie.
(II) Zielarstwo II: Jak wiele magicznych rodzin, również i Borginowie posiadają swoją szklarnię i to Ornelli przypada obowiązek opieki nad jej zawartością. Jako dziecko uczyła się metodą prób i błędów, a dopiero w Hogwarcie posiadła wiedzę, dzięki której udaje jej się unikać urazów przy pracy.
(I) Opieka nad magicznymi stworzeniami I: Ornella zna podstawy opieki nad pospolitymi i mniej groźnymi stworzeniami magicznymi oraz wiedzę na temat różnych gatunków. Pomaga jej to głównie w zdobywaniu składników do eliksirów oraz pozbywania się szkodników domowych, gdyż jej ojciec uważa, że zwierzęta domowe są zbędną dystrakcją, a co gorsza - kompletną stratą czasu.
(I) Znajomość półświatka: W ciągu swojego krótkiego życia Ornella otarła się o osoby i sytuacje, od których nie jednemu włos by się na głowie zjeżył... czasem nawet sama w nich uczestniczyła u boku swojego ojca.
(II) Toksyczni rodzice: Artemius Borgin stara się mieć pełną kontrolę nad swoją córką. Choć mężczyzna znęca się nad nią fizycznie i psychicznie przez całe życie, jest mu uległa w każdej kwestii autentycznie wierząc, że jej ojciec wie najlepiej. Jeden tylko raz w życiu zignorowała jego zakaz i przyszło jej za to słono zapłacić...
(II) Biedak: Nie wszystkie czystokrwiste rodziny czarodziejów są bogate, jej własna należy do tych uboższych. Ich bogactwem są artefakty, a poziom życia jest na niższej stopie... szczególnie, że Borginowie często podróżują w surowych warunkach śledząc magiczne przedmioty niekiedy całymi miesiącami.
(II) Słabo zbudowany, niedowaga: Połączenie genów i niedożywienia w dzieciństwie wynikającego z biedy i braku matki sprawiły, że zarówno Ornella jak i jej młodszy brat Hedeon nie mogą się pochwalić zbyt okazałą posturą. Dziewczyna jest wątła i niska, a wysiłek fizyczny sprawia jej sporą trudność.
(I) Brak edukacji: Ornella uczęszczała do Hogwartu jedynie do piątego roku. W wakacje zaszła w ciążę i nie wróciła do szkoły, była dokształcana domowo. Co więcej, opuściła kraj na rok, by dyskretnie pozbyć się '"problemu".
(I) Wrażliwy żołądek: Pomimo częstych podróży u boku ojca, Ornella nadal nie potrafi znieść trudów teleportacji... właśnie dlatego sama nie podjęła się jeszcze nauki tej zdolności. Jest to jedna ze słabości, za którą jest najbardziej krytykowana przez Artemiusa. Z resztą, jej żołądek jest też wrażliwy na niektóre jedzenie, co nie pomaga przy jej niedowadze.
Choroba genetyczna: W związku z dziedzictwem Slytherina, Ornella jest nosicielką wadliwego genu, który wywoła u niej nieuleczalną chorobę o nazwie Nocna Mara. Gdy choroba się ujawni, pozbawi ją życia w ciągu kilku lat...
(0) Niewidzialność: Zawsze skryta w cieniu ojca i brata, Ornella jest tak niewidoczna jak tylko się da. Nie ukończyła nawet do końca Hogwartu dlatego kojarzą ją głównie współpracownicy jej ojca... o ile w ogóle zwrócą na nią uwagę. Często wyjeżdża na całe miesiące w poszukiwaniu czarnomagicznych artefaktów... to dzięki temu udało jej się zniknąć z Anglii na cały rok bez wzbudzania podejrzeń.
Różdżka: głóg, włos kelpie, 10 i 3/4 cala, sztywna
Zwierzę totemiczne: gekon
Aura: morska, przeplatana czernią
O zdolnościach: Pochodząc z czarodziejskiej rodziny o czarnomagicznych skłonnościach, Ornella od dziecka miała styczność z wiedzą wybiegającą poza jej wiek. Samotnie wychowujący ją ojciec nie starał się jednak wpajać jej do głowy żadnych konkretnych nauk i nawet do Hogwartu posłał ją niechętnie, uważając że formalna edukacja nie przyda jej się przy rodzeniu i wychowywaniu dzieci. Wyniki Ornelli były dość powyżej średniej, niestety z pewnych przyczyn musiała zakończyć swoją edukację na poziomie SUMów. Później zajmowała się domem swojego ojca oraz pomaganiem mu w tropieniu i studiowaniu różnych obrzydliwych przedmiotów, które później trafiały na półki sklepu (bądź do rodzinnego skarbca). Do jej zadań należało również hodowanie i zbieranie składników na eliksiry, które sama przyrządzała oraz siedzenie cicho, gdy jej ojciec bardziej lub mniej uczciwie pozbawiał swoje ofiary rodzinnych pamiątek.
(III) Diabelskie podszepty (Dziedzic Slytherina): Ornella od dzieciństwa słyszała głosy, szczególnie gdy się czegoś bała. Zwykle nie były one przyjazne, lecz w kilku przypadkach uratowały jej skórę. Dopiero po wielu latach dziewczyna zdała sobie sprawę że głos przemawia w języku węży, którym posługuje się tylko ona oraz jej brat, a niegdyś podobno również ich matka. Niestety głosy te są zwykle męskie i zupełnie nie brzmią tak, jak pamięta (lub wyobraża sobie) swoją rodzicielkę.
(II) Tworzenie eliksirów i maści: Artemius Borgin gardzi tą dziedziną magii, a co za tym idzie uznaje ją za godną kobiety. Przy braku matki, to Ornella jest panią jego domu i obowiązek zaopatrywania go w eliksiry spada na nią. Na szczęście (być może właśnie dlatego, że jest kobietą jak twierdzi jej ojciec), jest to lubiane przez nią zajęcie.
(II) Zielarstwo II: Jak wiele magicznych rodzin, również i Borginowie posiadają swoją szklarnię i to Ornelli przypada obowiązek opieki nad jej zawartością. Jako dziecko uczyła się metodą prób i błędów, a dopiero w Hogwarcie posiadła wiedzę, dzięki której udaje jej się unikać urazów przy pracy.
(I) Opieka nad magicznymi stworzeniami I: Ornella zna podstawy opieki nad pospolitymi i mniej groźnymi stworzeniami magicznymi oraz wiedzę na temat różnych gatunków. Pomaga jej to głównie w zdobywaniu składników do eliksirów oraz pozbywania się szkodników domowych, gdyż jej ojciec uważa, że zwierzęta domowe są zbędną dystrakcją, a co gorsza - kompletną stratą czasu.
(I) Znajomość półświatka: W ciągu swojego krótkiego życia Ornella otarła się o osoby i sytuacje, od których nie jednemu włos by się na głowie zjeżył... czasem nawet sama w nich uczestniczyła u boku swojego ojca.
(II) Toksyczni rodzice: Artemius Borgin stara się mieć pełną kontrolę nad swoją córką. Choć mężczyzna znęca się nad nią fizycznie i psychicznie przez całe życie, jest mu uległa w każdej kwestii autentycznie wierząc, że jej ojciec wie najlepiej. Jeden tylko raz w życiu zignorowała jego zakaz i przyszło jej za to słono zapłacić...
(II) Biedak: Nie wszystkie czystokrwiste rodziny czarodziejów są bogate, jej własna należy do tych uboższych. Ich bogactwem są artefakty, a poziom życia jest na niższej stopie... szczególnie, że Borginowie często podróżują w surowych warunkach śledząc magiczne przedmioty niekiedy całymi miesiącami.
(II) Słabo zbudowany, niedowaga: Połączenie genów i niedożywienia w dzieciństwie wynikającego z biedy i braku matki sprawiły, że zarówno Ornella jak i jej młodszy brat Hedeon nie mogą się pochwalić zbyt okazałą posturą. Dziewczyna jest wątła i niska, a wysiłek fizyczny sprawia jej sporą trudność.
(I) Brak edukacji: Ornella uczęszczała do Hogwartu jedynie do piątego roku. W wakacje zaszła w ciążę i nie wróciła do szkoły, była dokształcana domowo. Co więcej, opuściła kraj na rok, by dyskretnie pozbyć się '"problemu".
(I) Wrażliwy żołądek: Pomimo częstych podróży u boku ojca, Ornella nadal nie potrafi znieść trudów teleportacji... właśnie dlatego sama nie podjęła się jeszcze nauki tej zdolności. Jest to jedna ze słabości, za którą jest najbardziej krytykowana przez Artemiusa. Z resztą, jej żołądek jest też wrażliwy na niektóre jedzenie, co nie pomaga przy jej niedowadze.
Choroba genetyczna: W związku z dziedzictwem Slytherina, Ornella jest nosicielką wadliwego genu, który wywoła u niej nieuleczalną chorobę o nazwie Nocna Mara. Gdy choroba się ujawni, pozbawi ją życia w ciągu kilku lat...
(0) Niewidzialność: Zawsze skryta w cieniu ojca i brata, Ornella jest tak niewidoczna jak tylko się da. Nie ukończyła nawet do końca Hogwartu dlatego kojarzą ją głównie współpracownicy jej ojca... o ile w ogóle zwrócą na nią uwagę. Często wyjeżdża na całe miesiące w poszukiwaniu czarnomagicznych artefaktów... to dzięki temu udało jej się zniknąć z Anglii na cały rok bez wzbudzania podejrzeń.
Edukacja: Wychowanka Salazara Slytherina, Ornella uczęszczała do Hogwartu tylko do piątego roku
Doświadczenie: Nigdy nie pracowała zawodowo, ale czasem pomagała w sklepie Borgin&Burkes, gdzie zdobyła nieco doświadczenia z klientami
Aktualne miejsce pracy: brak, nawet jak pomaga w sklepie to nie otrzymuje za to wynagrodzenia
Rozpoznawalność: II - nawet ojciec Ornelli jest dość skryty, a przy tym wychodzi z założenia, że kobiet nie powinno być ani widać, ani słychać. Dziewczyna nie pokazuje się zbytnio w towarzystwie, a często nie ma jej nawet w kraju.
Doświadczenie: Nigdy nie pracowała zawodowo, ale czasem pomagała w sklepie Borgin&Burkes, gdzie zdobyła nieco doświadczenia z klientami
Aktualne miejsce pracy: brak, nawet jak pomaga w sklepie to nie otrzymuje za to wynagrodzenia
Rozpoznawalność: II - nawet ojciec Ornelli jest dość skryty, a przy tym wychodzi z założenia, że kobiet nie powinno być ani widać, ani słychać. Dziewczyna nie pokazuje się zbytnio w towarzystwie, a często nie ma jej nawet w kraju.
Wskazówki dla Mistrza Gry
Gdy Ornella miała szesnaście lat, podczas letnich wakacji po ukończeniu piątego roku nauki w Hogwarcie, za sprawą interesów swojego ojca poznała śmierciożercę. Wdała się w romans z nim wierząc, że pragnie ją poślubić i wyrwać spod władzy ojca... tak się jednak nie stało. Zaszła w ciążę, a gdy Artemius się o tym dowiedział wpadł w szał. Nakazał jej pozbyć się dziecka, lecz udało jej się ubłagać go, by pozwolił jej je urodzić. Nie dociekał kim był jego ojciec, nazwał ją tylko dziwką i powiedział, że nigdy nie uda jej się wyjść poprawnie za mąż. Jednak... do tej pory nikt się nie dowiedział. Artemius zabrał córkę za granicę, a gdy urodziła odebrał niemowlę nim Ornella mogła choć raz przytulić je do piersi i nigdy nie powiedział jej, co się z nim stało. Błagała ojca, by nie robił mu krzywdy, lecz ten kazał jej o nim zapomnieć. Można by przypuszczać, że dziewczyna byłaby zła za odebranie dziecka, lecz ona czuje przede wszystkim wdzięczność... Artemius mógł je zabić, wiedziała, że był zdolny wyrwać je z jej łona. Co więcej, spodziewała się że zabije i ją, lecz nie zrobił tego. Wierzy, że skoro pozwolił jej urodzić to dziecko to nie po to tylko, by samemu wbić nóż w jego serce. Ma nadzieję, że jej maleństwo żyje bezpiecznie gdzieś daleko.Ornella jest w pełni zależna od swojego ojca, a co za tym idzie nie podejmie się dramatycznych działań sama z siebie. Artemius jest surowy wobec obojga swoich dzieci, lecz szczególnie oschły w stosunku do córki. Poniża ją, a czasem nawet bije... choć w przeszłości miało to miejsce zdecydowanie częściej. Relacje Nelle i jej młodszego brata Deona są bardzo serdeczne i choć dzielą ich tylko cztery lata, Ornella jest mu nie tylko siostrą ale i matką. Chłopiec nie jest aż tak samodzielny jak ona była w jego wieku... jego dzieciństwo jest nieco normalniejsze. Ich matka umarła sprowadzając go na świat i Nelle ma tylko bardzo szczątkowe wspomnienia z nią związane... nie jest nawet pewna, czy część z nich nie jest wytworem jej wyobraźni, jak głosy które czasem słyszy. Artemius prawdopodobnie zdaje sobie sprawę kto uwiódł jego córkę, lecz z jakiegoś powodu nie chce tego przyznać... być może obawia się tego człowieka za prestiż jego rodziny, czy służbę Czarnemu Panu. Powodem, dla którego pozwolił córce na urodzenie bękarta był fakt, że przypominała mu w tamtym momencie jego żonę, która zdecydowała się urodzić ich syna wiedząc, że najpewniej przypłaci to życiem. Oczywiście Artemius nigdy nie przyznałby się do tego córce. Nie jest śmierciożercą i nigdy nie pozwoliłby córce na dołączenie do nich (i tak nie mieliby z niej większego pożytku), ale wspiera ich ruch, a co za tym idzie robi to też Ornella.
there is mystery unfolding