Szanowny Panie Dyrektorze,

Nazywam się Anthony Shafiq i jako syn angielskiego ambasadora pełniącego swoją misję w Egipcie, miałem możliwość odwiedzenia Pańskiej placówki kilkanaście lat temu. Obecnie pełnie funkcję kierowniczą w Departamencie Międzynarodowej Współpracy Czarodziejów w Anglii, niemniej treść mojego listu nie jest związana z moją aktywnością zawodową.

Przed tygodniem na terenie mojego kraju doszło do ataku dziwnej, monstrualnej rośliny, wypuszczającej w powietrze toksyczne chmury pyłu. Byłem niestety świadkiem tego zdarzenia. Po przeprowadzeniu badania archiwów, razem z Isaackiem Bagshotem natrafiliśmy na wzmiankę o łudząco podobnym ataku, który miał miejsce w Kamerunie, w 1782 roku nad jeziorem Nyos, zwanym również Lwim. Do listu dołączam kopie odnalezionych przez nas dokumentów. Zgodnie z naszymi ustaleniami badania nad rośliną uniemożliwiło zaginięcie jej szczątków. W przypadku angielskiej rośliny również została ona spacyfikowana ogniem, szczęśliwie dysponujemy wciąż jej kwiatami, miejsce w którym nastąpił jej gwałtowny rozrost wciąż jest świeże.

Chciałbym zaproponować powstanie międzynarodowej grupy badawczej zorientowanej na roślinne anomalie, ponad geograficznymi podziałami. Jestem przekonany, że członkowie kadry Pańskiej szkoły będą zainteresowani możliwością ponownego podjęcia tematu, którego korzenie sięgają głęboko w afrykańską ziemię. Wierzę, że wymiana doświadczeń i wiedzy może przynieść wymierne korzyści dla obu naszych kultur, odpowiednio zabezpieczając służby porządkowe w narzędzia neutralizacji tego typu zagrożeń.

Jeśli miałby Pan czas i ochotę się spotkać, aby omówić ewentualne detale, wierzę, że uda nam się znaleźć wspólną datę i miejsce optymalne dla magicznej podróży.

Z wyrazami szacunku,

Drogi Wylanie,

spieszę Ci donieść, że kryzys logistyczny został zażegnany w najmniej oczywisty sposób. Strona Kambodżańska przez wzgląd na trwającą mugolską wojnę na swoim terenie, wyraziła zgodę na przeniesienie szczytu do Egiptu. Tę trasę - jak wiesz doskonale - mam już świetnie wyślizgną, dołączam więc kosztorys świstoklików, promów i karocy. To rozwarstwienie finalnej podróży i mi doskwiera, nic nie poradzę jednak na czynnik ludzki: część delegatury lęka się wysokości, druga z równą niechęcią podchodzi do wody i wszelkich jednostek pływających. Znacząco to tez wpłynie na czas całego wyjazdu, wszyscy mam wrażenie są bardzo z tej zmiany zadowoleni.

Tymczasem wracając do kwestii kursów teleportacyjnych, pozwól że przybliżę Ci ideę. Zdaje sobie sprawę z faktu, że standardowe kursy nie cieszą się zbytnią popularnością i bardzo, bardzo nad tym ubolewam, szczególnie w konfrontacji z zachowaniem ludzi, którym zagraża niebezpieczeństwo, a nie sięgają po tak naturalną rzecz, jak własna różdżka, aby znaleźć się w bezpiecznej przestrzeni. Nie chodzi mi o pracowników Ministerstwa, a o cywili właśnie, którzy od czasów szkolnych najczęściej zaprzestają w dążeniu do własnego rozwoju, okrzepli w pracy i świeżo założonych rodzinach. Chodzi mi o cywili właśnie, którzy odpowiednio wytrenowani, mogliby być pomocą dla służb, ujmując im pracy.

Na ile znam ludzi, a mam kilka kampanii na swoim koncie, oni lepią się jak pszczoły do miodu, do odpowiednio skrojonych opowieści. Jeśli nadać by temu kursowi prestiżu, sprowadzić kilku celebrytów, zasponsorować nagrodę, dla tych, którzy działaliby najskuteczniej. Rozważałem, czy lepszy byłby strach o życie swoje czy bliskich, to też dobra motywacja do nauki czegoś trudnego, ale nigdy nie byłem zwolennikiem sięgania po tak drastyczne metody, nawet w czasie wojny. Dlatego też myślę o kursie mistrzowskim, dla tych co teleportację znają (czyli mają ukończony podstawowy kurs), a teraz chcieliby mianować siebie w niej mistrzami. O wyzwaniach, kompetetywności. O nauczycielu, którego marka i charyzma ściągnęłaby ciekawskich, który zdradzałby tajniki, opakowując w złote papierki nauki doskonale nam znane. Ty czy ja zdajemy sobie z konieczności znajomości teleportacji. Z przewagi, którą daje nam magom możliwość przemieszczania się myślą, oszczędność czasu, energii i pieniądza. Stety - niestety wielu osobom trzeba te niewygody sprzedawać posypane brokatem.

Zdaje sobie sprawę, że to będzie trudne, aby zaszczepić w cywilach potrzebę i zmotywować ich do działania. Jestem jednak głęboko przekonany, że cel, który przyświeca temu przedsięwzięciu jest szczytny i może ocalić wiele, wiele istnień.

Jeśli chodzi o budżet, jestem bardziej niż świadom naszej obecnej sytuacji po ostatnim spotkaniu z Kanclerzem. Dlatego proszę Cię o patronat i zasiadanie w niepisanej radzie programowej tej inicjatywy. Pozwól że naszkicuje budżet, w najbliższych dniach postaram się rozeznać, na ile kilku zatroskanych obywateli chciałoby się dołożyć do tego przedsięwzięcia. Podesłałbym Ci też trzech kandydatów na "Mistrzów" oraz propozycje kampanii społecznych, chyba że tego mam Ci oszczędzić. Wiem jak cenisz swój czas i wiedz, że bardzo doceniam każdą chwilę, którą spędzasz nad tą inicjatywą.

Szanowna pani Moody,

Dzisiejszej nocy, znajdując się w Dolinie Godryka, natknąłem się na dziwną istotę, która w swojej naturze przypominała Widma aktualnie zamieszkujące Knieję. Przypominała bo zdawała się emanować podobną energią, jednak jej wygląd różnił się nieco od tych, które do tej pory spotykaliśmy. Zdawała się też oddziaływać na ludzi w nowy sposób - wzburzać znaczący strach, ale też omotać ich do tego stopnia, by wykonywali jej polecenia. W załączonych dokumentach znajduje się raport dotyczący zdarzenia, a także dane osoby, która była w całe zdarzenie bezpośrednio zamieszana.

Szanowna Pani Avery,

Pani nieobecność na Śnie Nocy Letniej była dla mnie wyjątkowo dużym rozczarowaniem. Liczyłem na poznanie kobiety, o której z takim umiłowaniem i szacunkiem wypowiada się moja siostra stryjeczna, panna Malfoy. Zaprawdę ogromna szkoda, że nasze drogi się rozminęły.

Przyznaję jednak, że Pani słowa napawają mnie niezwykłym smutkiem, bo kryje się za nimi ekskluzywizm, madame. Wystawiłem swoje prace na wernisażu nie z potrzeby przeniknięcia do przegniłego świata magicznej śmietanki towarzyskiej, a miłości jaką żywię do Sztuki.
Gdybym wiedział, że Muza zrobiła jak to Pani ujęła - wyjątek - by w przyszłości odgrodzić się od tych, którzy nie mieli szczęścia by na ich prace spojrzał jeden czy drugi ślepiec z publiczności i rzucił jakże o b i e k t y w n y pozytywny komentarz - zapewniam droga Pani, że zawiesiłbym swoją instalację na obszczanych murach Nokturnu, by cieszyła oko mniej fortunnie urodzonym.
Niech mnie Pani nie zrozumie źle, nie pogardzam Muzą. Jak wspomniałem wcześniej zarówno o Pani jak i samej instytucji miła memu sercu siostra wypowiadała się zawsze w najwyższych superlatywach. Tymczasem to co jest mi proponowane zdaje mi się klubem dla znudzonych bogaczy, o których atencję musiałbym zabiegać i których ego przyszłoby mi pieścić. Pani wybaczy, klękać przywykłem jedynie przed Matką.

Próbuję rozszyfrować czym jest ta wiadomość, moja droga Pani. Ulotką reklamową? Zaproszeniem? Ofertą z tygodniowym terminem ważności?
Czy proponując mi dołączenie jest Pani świadoma, madame, że nie maluję pod życzenie? Nie dbam o to jak galeony niektórym ciążą w sakiewkach, nie sprzedaję swoich prac, nie udostępniam do nich praw, nie zgadzam się na zamknięcie moich dzieł za gablotami galerii, by skryć je przed nędzarzami i dziećmi bez knuta przy duszy. Dziećmi, w których palcach Bogowie po częstokroć ukryli talenta większe niż w tych, którym przyszło płacić za nauczycieli i patronów.
Obawiam się, że Muza nie zarobiłaby na mnie zbyt wiele, ale zapewniam, że znajdzie Pani wielu młodych, żałośnie naiwnych i niepewnych siebie artystów w tym kraju, jeśli zależy pani na współpracy i promocji.

Zapewne w tym momencie Pani pomyśli “jakiż tupet ma ten smarkacz. Za kogo on się uważa, by stawiać mi warunki!”. Otóż uważam się za bratanka Armanda Malfoy’a, madame. Nikogo mniej, nikogo więcej.
Plus pragnę nadmienić, że to Pani napisała pierwsza, nie ja.


Ps. Zapewniam iż obrazy, które Pani ujrzała są dalekie od tych, których dane mi było doświadczyć na ostatnim wydarzeniu Muzy. Mogę jedynie głęboko wierzyć, że wiele takich emocjonujących przeżyć jeszcze przed nami.