Może i wycieczka do Paryża to nie było wiele, ale i tak cieszyła wizja wyrwania się na chwilę z londyńskiego zaduchu i to gdzieś stosownie daleko. Daleko i jednocześnie dostatecznie blisko, żeby nie robiło to problemów na wielu płaszczyznach. Co więcej, będzie mógł się przy okazji rozejrzeć, choć ciężko to nazwać profitem osobistym. Feliciana często przez ostatnie dni kusiło, by zaznaczyć, że może nie mieć czasu sprawdzić, co w Sekwanie pływa albo się topi, ale jakoś nie znalazł na to ani okazji, ani odpowiedniego argumentu, więc pozostał z tym niewygodnym "no dobra" aż do teraz, a teraz już nie było odwrotu. Cóż, może faktycznie będzie się nudził.

Nie planował towarzystwa w podróży, o czym mogła świadczyć książka w jego rękach, kiedy wsiadał do powozu.

Ubrany był wygodnie. Proste, czarne buty. Ciemno brązowe spodnie nie przylegały za bardzo do ciała, kamizelka w tym samym kolorze miała kilka poręcznych kieszeni, pod nią widniała kremowo-biała koszula. Taki idealny odcień, który można na ulicy zakurzyć i nie będzie tego widać. Do jednej z kieszeni wpadał łańcuszek od zegarka, gdzieś pod ubraniem zapewne kryła się różdżka. Walizka, również całkiem zwyczajna, wylądowała na górze, koło drugiego bagażu.

— Dzień dobry... — rzucił, siadając naprzeciwko i przez moment rozważając, na ile to możliwe, że kobieta nie jest tu za sprawą Cutty Sark. Ale chyba kiedyś ją widział, tak przelotnie. — Chyba... nie mieliśmy okazji? Felician Hollow — przedstawił się, przez sekundę chcąc wyciągnąć do niej rękę, ale dostatecznie szybko zdał sobie sprawę, że to ona powinna to zrobić pierwsza, więc poprzestał na ściskaniu książki z rysunkiem czaszki owitej w aksamity na okładce i tytułem "Le Fantôme de l’Opéra".

Zerknął na nią pod koniec pierwszej wypowiedzi. Nie żeby nie słuchał, ale to dopiero ostatnie słowa przykuły jego większą uwagę i zmusiły do oderwania wzroku od okna, gdzie wciąż zerkał.

— Przypalonymi tworami? — zagadnął, nie bardzo umiejąc rozszyfrować, co dokładnie chodziło jej po głowie. Co można było spalić w transporcie? Albo dokumentach? Pomijając same dokumenty, ale wtedy daleko by nie zawędrowała.

Ale piromancja miała odejść na dalszy plan na rzecz Tunezji. Felician poprawił się nieco na siedzeniu i wpatrzył w nią uważniej, bo to już zdecydowanie było interesujące. Chyba ominęła go ta nowinka, ale miał ostatnimi dniami sporo pracy, to nie było nic dziwnego.

— A, możliwe... ale brzmi tak, jakby była warta sporych pieniędzy. I ich przepierdolenia — odparł, samemu zastanawiając się, czy mogłoby go stać na coś takiego. Może miałby tylko jedną taką okazję w życiu, to też warto wziąć pod uwagę. Dalekie wyjazdy nie zdarzały się bardzo często, a szkoda. Kto wie, gdzie będzie za pół roku i co będzie robić.

Ruszyli z miejsca, a ziemia powoli oddaliła się od okiennej szyby. To zawsze było wyjątkowe uczucie, chociaż znacznie milsze wraz z chłodem wiatru na twarzy i we włosach.

Zerknął znowu na Millie, kiedy wyciągała papierosa. Sam również nie omieszkał się poczęstować, dziękując niemym skinięciem głową. Wsunął go między zęby i sięgnął po zapalniczkę, której fikuśny kształt przypominał zwiniętego w kłębek chińskiego smoka, a w trzymanej przezeń kuli kłębiły się iluzoryczne płomienie.

— Świergotnik? — Z lekka uniósł brew. — Wiesz, że od ich głosu można oszaleć? Dosłownie, postradać zmysły... i trzeba mieć licencję... I osobiście uważam, że wyglądają dziwacznie, jak odwrócona gruszka. — Odłożył książkę na bok i zaciągnął się papierosem. Oczywiście orientował się w prawie ochrony i polowań, było podstawą jego zawodu, ale chwilowo pominął tę kwestię. — Nie myślisz, że opieka będzie równie droga? — zapytał zaraz, zerkając na nią z zaciekawieniem.