Hogsmeade

Stroje czarodziejów na wszystkie okazje firmy Gladrys

Sklep odzieżowy jest zlokalizowany w budynku bezpośrednio sąsiadującym z Imperium urody Madame Sneeling. Właściciele obu lokali są ze sobą w na tyle przyjacielskich stosunkach, że często można zobaczyć klientów migrujących z jednego przybytku do drugiego, korzystając podczas wizyty w Hogsmeade z obu usług. Salon nie tylko zajmuje się szyciem na miarę szat czarodziejów, ale także chętnie przyjmuje zlecenia na naprawę poszczególnych elementów stroju. Podczas bali organizowanych przez Szkołę Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, salon jest dosłownie oblegany przez uczniów, chcących skorzystać z okazji, aby wyrwać się ze szkolnych mundurków i pokazać się w czymś, chociaż minimalnie stylowym. Poza tym nie każdego stać na to, aby w trakcie roku skorzystać z usług najlepszych krawców z ulicy Pokątnej.

Imperium urody Madame Sneeling

Salon fryzjerski już od kilku dobrych pokoleń pozostaje w rękach kobiet z rodu Sneelingów. Chociaż jego założycielka już dawno odeszła z tego świata, tak jej potomkowie kontynuują pozostawione im dziedzictwo, kultywując techniki tradycyjnego fryzjerstwa. Chociaż pracownicy w dużym stopniu polegają na wyspecjalizowanych zaklęciach magicznych z dziedziny fryzjerstwa, tak każdy z pracowników lokalu przechodzi tuż po zatrudnieniu specjalny kurs przygotowany na podstawie najnowocześniejszych technik znanych ze świata mugoli. W połączeniu z autorskimi specyfikami Sneelingów oraz ich unikalnym poczuciu stylu lokal ten mógłby śmiało konkurować z salonami zlokalizowanymi w Londynie czy Edynburgu, jednak na tą chwilę stanowi ukrytą pośród szkockich wyżyn ciekawostką znaną jedynie nielicznym.

Magiczna poczta

Wysoki, wąski budynek o fasadzie w kolorze przygaszonego zdecydowanie nie powala swym wyglądem, chociaż został wzniesiony praktycznie w centrum wioski. Lokalizacja może sugerować, że właścicielom się powodzi, podobnie jak misterna brązowa figura puchacza z rozłożonymi skrzydłami, która wisi nad wejściem, ale wystarczy przyjrzeć się szczegółom, aby rozwiać wszelkie wątpliwości. Nikt nie przykłada tu dużej wagi do porządku i czystości. Paczki w głównej izbie zdają się walać po całym pomieszczeniu, nad głowami klientów latają sowie pióra, a powietrze wypełnione jest nieprzyjemnym zapachem niezadbanych zwierząt. Urząd zdaje się ledwo funkcjonować, co zresztą przekłada się też na jakość usług; w porównaniu z londyńską pocztą, ciężko przewidzieć, w jakim terminie dotrą listy i paczki adresowane bezpośrednio z Hogsmeade. Czasami mogą dotrzeć przed czasem, na czas, po czasie, a w niektórych przypadkach zgubić się w drodze lub zniknąć na zapleczu bez wieści. Nic dziwnego, że dzieciaki z Hogwartu dużo chętniej korzystają ze szkolnej sowiarni, prawda?

Eliksiry i Kociołki

Dwa odrębne przedsiębiorstwa z dziedziny eliksirowarstwa – Eliksiry J. Pippina i Kociołki Ceridwen – zdecydowały się połączyć siły po pożarze, który strawił ich dotychczasowe miejsca pracy na obrzeżach Hogsmeade. Nie chcąc stracić źródła dochodu i stałych klientów, właściciele wynajęli piwnice jednego z budynków, gdzie obecnie zajmują się wytwarzaniem i handlem magicznymi kociołkami oraz sprzedażą eliksirów. Chociaż ciężko tutaj o zdobycie mikstur z wyższej półki, które należy specjalnie sprowadzać z innych krajów, tak spokojnie można tu znaleźć eliksiry na zbicie gorączki, uspokajające czy inne mieszaniny przydatne w życiu codziennym. Należy jednak pamiętać, że jeśli chce się dostać sprawdzone medykamenty, najlepiej odwiedzić aptekę w stolicy lub odezwać się do znajomego specjalisty z dziedziny warzenia eliksirów.

Wrzeszcząca Chata

Stosunkowo niedawno wzniesiony jednopiętrowy budynek ze strzelistym dachem w ciągu zaledwie kilku miesięcy został obwołany jednym z najbardziej nawiedzonych miejsc w Wielkiej Brytanii. Okoliczni mieszkańcy nie znają tożsamości właścicieli, a budowa została zakończona w ekspresowym tempie. Niedługo później, po wiosce zaczęły chodzić słuchy, że chatę wzięły w posiadanie wyjątkowo hałaśliwe i nieznośne duchy. Pogłoski te, aktywnie podtrzymywane przez dyrektora Hogwartu, sprawiły, że wokół działki rozstawiono znaki zniechęcające ewentualnych śmiałków do zajrzenia do środka.

Ci, którzy jednak zdecydują się podejść bliżej, dosyć szybko zorientują się, że lokum bardzo szybko zmieniło się w zapuszczoną ruderę. Drzwi zamknięte na cztery spusty, zabite deskami okna i rozpadający się komin od razu dają do zrozumienia, że nikt tu nie mieszka na stałe. Przez szpary w oknach można dostrzec m.in. połamane meble, zwalony na podłogę regał, łóżko z pociętym baldachimem, ślady ognia i odchodzące od ściany tapety w kwieciste wzory. Obraz ten zdecydowanie nie zachęca do wejścia do środka, ale z drugiej strony... Czy naprawdę czyha tam jakieś niebezpieczeństwo?

Lokacja interaktywna:
Jeśli chcesz wejść do Wrzeszczącej Chaty, rzuć kością za pomocą komendy !wrzeszczącachata

Księgi i Zwoje

Zlokalizowana wśród budynków mieszkalnych księgarnia jest prowadzona przez starszego, emerytowanego już czarodzieja, który z braku zajęcia postanowił sobie dorobić, zaopatrując lokalnych mieszkańców oraz uczniów Hogwartu w najpotrzebniejsze rzeczy każdego uczonego: stare księgi, oraz długie zwoje pergaminu. Chociaż rzadko kiedy można tutaj znaleźć ostatnie nowości wydawnicze, tak, jeśli kogoś interesuje szukanie białych kruków i niedostępnych już wydań książek, jest to całkiem dobre miejsce do odwiedzenia. Elementem charakterystycznym lokalu są magiczne schody prowadzące na piętro, gdzie znajduje się lwia część produktów księgarni. Jeśli ktoś spróbuje coś stąd ukraść, schody zapadają się pod nogami złodzieja i zamykają go w skrytce pod schodami, która otwiera się jedynie na wyraźne życzenie właściciela.

Zieleniak „Magiczna rzepa”

Młody biznes otwarty latem 1971 roku, dzięki młodemu małżeństwu Puchonów, które szczególnie upodobało sobie wioskę Hogsmeade i niedługo po ukończeniu szkoły postanowiło osiedlić się w okolicy. Pierwsze kilka miesięcy ich działania w miasteczku ograniczało się do gruntownego remontu budynku na skraju wioski, jednak obecnie zieleniak „Magiczna Rzepa” jest jednym z pierwszych budynków, jakie widać po wkroczeniu na teren wioski. Drzwi są zawsze otwarte, a na zewnątrz i w środku można znaleźć całe skrzynki wyładowane owocami i warzywami, które pochodzą z prywatnych upraw małżeństwa oraz lokalnych gospodarstw rozsianych po szkockich wyżynach. Elementem szczególnym wystroju jest zielona elewacja budynku, na której wymalowano warzywa i owoce, które skaczą po ścianach budynku, zmieniając się w ilustracje najróżniejszych dań pokroju, chociażby sałatek owocowych.