Listy do Lorda Voldemorta

Your browser has JavaScript disabled. If you would like to use all features of this site, it is mandatory to enable JavaScript.

IX. The Hermit

you're an angel and I'm a dog
or you're a dog and I'm your man
you believe me like a god
I'll destroy you like I am

Na ten moment nieco dłuższe, ciemnobrązowe włosy, które zaczynają się coraz bardziej niesfornie kręcić. Przeraźliwie niebieskie oczy, które patrzą przez ciebie i poza ciebie – raz nieobecne, zmętniałe, przerażająco puste, raz zadziwiająco klarowne, ostre, i tak boleśnie intensywne, że niemalże przewiercają rozmówcę na wylot – zawsze zaś tchną zimną obojętnością. Wysoki wzrost (1,91 m). Zwykle mocno się garbi, więc wydaje się niższy. Dosyć chudy, ale już nie wychudzony, twarzy nie ma tak wymizerowanej, jak jeszcze kilka miesięcy temu. Nieco ciemniejsza karnacja, jako że w jego żyłach płynie cygańska krew: w jasnym świetle doskonale widać jednak, jak niezdrowo wygląda skóra mężczyzny, to, że jego cera kolorytem wpada w odcienie szarości i zieleni. Potężne cienie pod oczami sugerują problemy ze snem. Raczej małomówny, ma melodyjny, nieco chrapliwy głos. Pod ubraniem, Alexander skrywa liczne ślady po wkłuciach w formie starych, zanikających blizn i przebarwień skórnych, zlokalizowane głównie na przedramionach – charyzmaty doświadczonego narkomana – którym w innych okolicach towarzyszą także bardziej masywne, zabliźnione szramy – te będące z kolei pamiątkami po licznych pojedynkach i innych nielegalnych ekscesach. Lekko drżące dłonie, zwykle przyobleczone są w pierścienie pokryte tajemniczymi runami. Zawsze elegancko ubrany, nosi tylko czerń i biel. Najczęściej sprawia wrażenie lekko znudzonego, a jego sposób bycia cechuje arogancka nonszalancja jasnowidza.

Alexander Mulciber

#11

18.05.2025, 23:46 ✶ (Ten post był ostatnio modyfikowany: 18.05.2025, 23:49 przez Alexander Mulciber.)

9 IX 1972 r.

Mistrzu,

Miałem być Twoimi oczami tej nocy.
Daleko sięgał tej nocy mój wzrok, najdalej jednak sięgnął wtedy, gdy oczy zasnuł mi dym profecji. Pozwól mi pokazać Ci to, co widziałem. Przepowiednia, którą wciąż czuję pod powiekami, jak popiół. Pozostaję gotowym na rozkazy.

Serpens

[kilka godzin po wypowiedzeniu tej przepowiedni]

Kiedy tańczę, niebo tańczy razem ze mną
Kiedy gwiżdżę, gwiżdże ze mną wiatr
Kiedy milknę, milczy świat

« Starszy wątek | Nowszy wątek »

Użytkownicy przeglądający ten wątek: 2 gości

Strony (2): « Wstecz 1 2