B. Edukacja, kursy, szkoły magii

Edukacja, kursy, szkoły magii

Na świecie istnieją szkoły oferujące edukację młodym czarodziejom, ucząc ich kontrolowania swoich umiejętności i przygotowując ich do podjęcia pracy. W większości wypadków możliwość uczęszczania do konkretnej szkoły magii warunkowana jest przez miejsce urodzenia, chociaż wiele placówek przyjmuje każdego chętnego ucznia. Nie jest jednak wymagane, aby młody czarodziej odbywał edukację w jednej ze sławniejszych szkół – istnieje wiele pomniejszych pensjonatów czy instytucji przyjmujących uczniów z całego świata. Możliwe jest też nauczanie domowe przez rodziców, krewnych bądź opłacanych prywatnie nauczycieli. Mimo to większość renomowanym miejsc pracy żąda certyfikatów lub dyplomów ze zdanymi egzaminami, które uzyskać można jedynie w szkołach publicznych jak Hogwart lub w prywatnych placówkach, za które w znacznej większości trzeba zapłacić.

Spis absolwentów

Szukasz swoich kolegów ze szkoły? W tym spisie znajdziesz listę wszystkich absolwentów szkół wraz z ich rokiem urodzenia.

Słynne szkoły magii

♦ Akademia Magii Beauxbatons

Uczniowie: Belgia, Francja, Hiszpania, Holandia, Luksemburg, Portugalia oraz terytoria zamorskie tych państw. Szkoła nie przyjmuje aplikantów z innych części świata.
Lokalizacja: Pireneje, Francja
Język wykładania: francuski
O szkole:
Akademia umieszczona jest w zamku wysoko w górach, otaczają ją ogrody w stylu francuskim oraz liczne magiczne fontanny. Placówka została wzniesiona ponad siedemset lat temu (później niż Hogwart) i w kolejnych latach jej rozbudowa oraz rozwój były fundowane przez byłego ucznia, znanego alchemika - Nicholasa Flamela oraz jego żonę Pernelle. W szkole znajduje się nazwana na ich cześć fontanna, a jej woda ma właściwości lecznicze i upiększające.
Do szkoły można się dostać z pomocą powozów zaprzężonych w latające konie (Abraksany – pojone jednosłodową whisky), nie ma możliwości określenia lokalizacji kompleksu na jakiejkolwiek mapie przez nałożone na szkołę zaklęcia ochronne. Z tego powodu paru zmierzających na rozmowę o pracę nauczycieli miało pewne komplikacje ze znalezieniem drogi, ale ostatecznie nikt w procesie nie ucierpiał, więc dyrekcja szkoły utrzymuje iż metoda ukrycia budynku nie zagraża niczyjemu życiu lub zdrowiu (nawet jeżeli pijane konie to też średnio bezpieczny środek transportu).
Uczniowie mają możliwość kształcić się twórczo przed 11 rokiem życia w murach szkoły, ale poważna nauka zaczyna się dopiero po jedenastych urodzinach. Nauczanie trwa siedem lat, a uczniowie piszą jedne z ważniejszych egzaminów dopiero na szóstym roku (nie tak jak w Hogwarcie - na piątym). Studenci tej szkoły wybijają się najczęściej w eliksirach lub zaklęciach i urokach.
Jeżeli jest się obywatelem jednego z państw, z których Akademia przyjmuje dzieci w swoje progi, nie ma się obowiązku wysłania pociech do szkoły. Mimo to, zaraz po urodzeniu i zarejestrowaniu dziecka w Ministerstwie, rodzice otrzymują oficjalne listy informujące, że ich dzieci znajdują się na liście oraz, że ,wedle życzenia, można je też skreślić. Szkoła nie wymaga dodatkowych opłat poza zapewnieniem dziecku mundurka oraz niezbędnych przyborów wraz z książkami przed rozpoczęciem nauki.
Przedmioty: Aby mogła być utrzymana ścisła współpraca w ramach turnieju trójmagicznego, przedmioty podstawowe (transmutacja, zaklęcia i uroki, obrona przed czarną magią, astronomia, zielarstwo, historia magii i eliksiry) w Hogwarcie, Beauxbatons i Durmstrangu w znacznej mierze pokrywały się pod względem podstawy programowej”. Uczniowie nie mieli obowiązku uczestniczenia w zajęciach latania. Ci nie przejawiający zainteresowania tą dyscypliną zobowiązani byli do podjęcia innych zajęć sportowych, artystycznych, wolontariatu bądź dowolnego przedmiotu związanego z rzemiosłem. W przypadkach wyjątkowego zainteresowania szczególną niszą artystyczną lub tworzeniem, niektórzy uczniowie mogli realizować wybraną dziedzinę indywidualnie, pod okiem nauczyciela np. krawiectwo czy plastyka. 
Egzaminy: SUMy, czyli najważniejsze egzaminy w życiu młodego czarodzieja lub czarownicy, będące podstawą do odnalezienia się na rynku pracy odbywały się w roku szóstym, zostawiając tylko jeden rok w którym, uczniowie mogli kontynuować naukę ulubionych przedmiotów lub dobrać bardziej specjalistyczne i zawężone dziedziny wiedzy magicznej aby uzyskać z każdego z nich osobno odpowiedni certyfikat.

♦ Durmstrang

Uczniowie: Skandynawia, Bałkany, kraje Europy Środkowej
Lokalizacja:Góry Skandynawskie, pogranicze Szwecji i Norwegii
Język wykładania: szwedzki
O szkole:
Jedna z trzech największych szkół magii w Europie, położona na dalekiej północy kontynentu, która ze względu na międzynarodowy charakter, jest gotowa przyjmować zagranicznych studentów z tak odległych zakątków jak Bułgaria, skąd pochodziła jej założycielka - Nerida Vulchanova. Istnieje od 1294 roku i jest jedną z trzech szkół, które rywalizują w Turnieju Trójmagicznym. Podobnie jak Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, placówka mieści się w zamku, chociaż ten nie jest tak duży jak budowla brytyjczyków. Zamek ma cztery kondygnacje, a ognie i światła rozpala się tylko w celach magicznych. Posiada bardzo rozległy teren otoczony jeziorami i górami. Ponadto szkoła jest niewykrywalna gołym okiem; Durmstrang ukrywa swoje miejsce pobytu przed wzrokiem niepowołanych osób za pomocą silnych zaklęć maskujących.
Szkoła nie przyjmuje czarodziejów pochodzenia mugolskiego i jest owiana raczej mroczną sławą, głównie przez swoje curriculum - nauczane są tam sztuki czarnomagiczne, kładziony jest nacisk na dyscyplinę i podporządkowanie, a sposób wychowywania podopiecznych bywa raczej surowy. Zwraca się dużą uwagę uczniów na fizyczny element posługiwania się magią, jak na przykład pojedynki i utrzymywanie dobrej kondycji. Nauka trwa od dziesiątego do osiemnastego roku życia, a do szkoły należy zgłosić dzieci samemu, placówka nie posiada żadnego spisu, który warunkowałby którzy z czysto krwistych czarodziejów mają pierwszeństwo, aby uczęszczać do szkoły.
Przedmioty: Poza przedmiotami dzielonymi przez trzy szkoły biorące udział w Turnieju Trójmagicznym (transmutacja, zaklęcia i uroki, obrona przed czarną magią, astronomia, zielarstwo, historia magii, eliksiry) Durmstrang oferował techniki pojedynkowania się, jako część swojej podstawy programowej. Ponadto uczniowie mieli nie tylko zezwolenie na zgłębianie wiedzy o czarnej magii (praktyka jedynie pod okiem profesorów, na odpowiednio wyznaczonych celach), ale także był to jeden z wykładanych przedmiotów. Przepływ książek o tej tematyce był jednak w pewnym stopniu regulowany. Do podstawowych informacji, samodzielnie, mogli dobrać się dopiero czwartoroczni, a dostanie się na faktyczne zajęcia uznawane było za zaszczyt. Jest to także jedyna szkoła uznająca za przedmiot wychowanie fizyczne.
Egzaminy: SUMy odbywają się w roku piątym i stanowią podstawę przyjęcia młodego czarodzieja przez przyszłego pracodawcę. Następne trzy lata nauki spędzone są na kursach dostosowujących uczniów do pracy, którą mają zamiar wykonywać, w związku z czym mniejsze egzaminy podsumowujące poszczególne moduły odbywają się co pół roku, a całość kończy test praktyczny.

♦ Castelobruxo

Uczniowie: Ameryka Południowa, przyjmuje uczniów z całego świata
Lokalizacja: Puszcza amazońska, Brazylia
Język wykładania: portugalski
O szkole:
Ukryta w dżungli amazońskiej, szkoła Castelobruxo podobnie jak Hogwart, prezentuje się oczom niemagicznych osób jako zrujnowany zamek. Chroniona jest również przez magiczne duchy Caipora, które, mimo swojego psotliwego usposobienia, strzegą uczniów i terenów szkoły. Przenoszą również informację do uczniów którzy mają rozpocząć naukę w szkole jeżeli pochodzą one z Ameryki Południowej. Aplikanci dobrowolni zostają poinformowani o przyjęciu do szkoły listownie. Oficjalne szaty są w kolorze jasnej zieleni. Jako jedna z niewielu szkół, Castelobruxo przyjmuje europejskich czarodziejów na regularną wymianę. Uczniowie tej szkoły najczęściej wybijają się w zielarstwie i magizoologii. Do szkoły uczęszczają dzieci od jedenastego do siedemnastego roku życia. Nie są wymagane dodatkowe opłaty za przyjęcie do szkoły.

♦ Szkoła magii Uagadou

Uczniowie: Afryka, przyjmuje uczniów z całego świata
Lokalizacja: Góry księżycowe, Uganda
Język wykładania: angielski
O szkole:
Budynek szkoły jest wykuty w zboczu góry - otacza go gęsta mgła, więc wydaje się jakby unosił się w powietrzu. Uczniowie tej placówki są informowani o przyjęciu do szkoły poprzez posłańca snu wysyłanego przez dyrekcję jeżeli pochodzą z terenów Afryki, w wypadku aplikantów z innej części świata, podobnie jak w brazylijskiej Castelobruxo, wysyłany jest list z potwierdzeniem o przyjęciu. Rodzimi, afrykańscy czarodzieje po przebudzeniu znajdują w dłoni kamień ze znakiem pozostawionym przez posłańca. Szkoła stawia duży nacisk na magię bezróżdżkową (magia w Afryce jest uznawana za siłę bardziej pierwotną, więc często rodowici mieszkańcy tego kontynentu nie korzystają z pomocy przy rzucaniu zaklęć). Uczniowie tej szkoły wybijają się najczęściej w astronomii, transmutacji oraz eliksirach. Do szkoły przyjmowane są dzieci w wieku dziesięciu lat, a nauka trwa siedem lat, dlatego też, jeżeli chce się po niej podjąć prace w innych częściach świata na bardziej renomowanych stanowiskach (np. W Wielkiej Brytanii lub Stanach Zjednoczonych) wymagane są dodatkowe kursy dwuletnie opłacane albo z kieszeni zainteresowanego pracą, albo z kieszeni miejsca, jakie chce go zatrudnić - wszystko zależy od tego czy uczeń sam zaaplikował o stanowisko czy zostało mu ono zaproponowane.
Przedmioty: Pierwsze dwa lata uczniowie kultywują wiedzę o studiach nad duchami, zmiennokształtnością (mimo, że niewielu ostatecznie udaje się zostać animagiem, przez rozpowszechnienie praktyk w warunkach szkolnych odsetek tego typu czarodziejów wśród kończących Uagadou jest znacznie większy niż w przypadku jakiejkolwiek innej szkoły czy regionu) iluminacją (afrykańskiemu odpowiednikowi transmutacji nazwanemu tak z powodu wierzeń i kręgów kulturalnych, według których przemiana czarodzieja w dane zwierzę jest iluminacją jego duchowej energii), zielarstwem a także historią regionalną.
Egzaminy: Pierwszym “egzaminem” jest próba zostania animagiem. Uczniowie, którym się to uda dostają indywidualny tok nauczania, aby przygotować ich do przekazywania wiedzy dalej w swoich społecznościach. Ci mniej szczęśliwi wracają do klas, gdzie oryginalne przedmioty zostają powoli zastępowane tymi potrzebnymi do zdania okrojonej, lokalnej wersji SUMów.

♦ Wuxing

Uczniowie: Chiny, Mongolia, Indie
Lokalizacja: Socotra Rock
Język wykładania: chiński
O szkole:
Zasnute magiczną mgłą, wyspy Socotra znajdują się pomiędzy Koreą a Chinami. Wiadomość z informacją o przyjęciu do placówki wysyłana jest przez zmiennokształtne duchy lisów. Sama szkoła to kilkanaście różnych placówek, a po trzecim roku edukacji każdy uczęszczający wybiera w jakim kierunku chce się dalej kształcić, dobierając zajęcia wedle preferencji. Dodatkowo czarodzieje z tej szkoły mogą rozwijać się w kierunku artystycznym, z jednym z najbardziej uznanych zespołów muzycznych w tamtejszej części magicznej Azji. Uczniowie tej szkoły najczęściej wybijają się w eliksirach, zielarstwie i wróżbiarstwie. Nauka w szkole trwa sześć lat, a przez dwa lata uczniowie szkolą się pod wybrany zawód bądź szlifują dodatkowe umiejętności jak języki czy sztuka. Ostatnie dwa lata nie są obowiązkowe i, jeżeli uczeń tak wybierze może odbyć dodatkowe, prywatne kursy w innej części świata.

♦ Mahoutokoro

Uczniowie: Japonia, Tajwan, Korea
Lokalizacja: Wyspa Minami Iwo
Język wykładania: japoński
O szkole:
Placówka zlokalizowana jest u samego szczytu Minami Iwo, wulkanicznej wyspy na południu Japonii. Opisywana jako ozdobny pałac o kształcie pagody, wykonany z nefrytu i jadeitu. Powiada się, iż jest jedną z najstarszych szkół magii i czarodziejstwa, wielu określa ją jako starożytną - nazwa od wieków kojarzy się z prestiżem, do czego z pewnością przyczynił się wysoki poziom nauczania. Szczególnie słynie z wychowywania niebywale zdolnych graczy Quidditcha - każdy członek japońskiej narodowej drużyny przypisywał swoją sprawność wyczerpującemu treningowi, który przeszli w Mahoutokoro, gdzie ćwiczyli nad burzliwym morzem w nieprzyjaznych warunkach pogodowych, zmuszeni do uważania nie tylko na kafle i tłuczki, ale również mugolskie samoloty przelatujące nad ich wyspą.
Szkoła przyjmuje uczniów od siódmego roku życia, jednak nie mogą oni zamieszkiwać murów zamku, dopóki nie ukończą jedenastu lat - wychowankowie dzienni są transportowani tam i z powrotem do ich domów na grzbietach dużych, burzowych petreli.
Znakami rozpoznawczymi szkoły są różdżka wykonana z drewna kwitnącej wiśni oraz uniform, który zmienia swój kolor w zależności od zdobywanego przez właściciela doświadczenia oraz sprawowania - jeśli uczeń otrzymuje wysokie oceny, szaty zmieniają kolor na złoty, jeśli zaś para się czarną magią, ubiór przyjmuje kolor bieli, co przynosi noszącemu hańbę i może prowadzić do usunięcia z terenu szkoły.

♦ Szkoła magii i czarodziejstwa w Hogwarcie

Uczniowie: Wielka Brytania, Irlandia oraz terytoria pozamorskie
Lokalizacja: Hogsmeade, Szkocja
Język wykładania: angielski
O szkole: Hogwart został założony koło X wieku przez Godryka Gryffindora, Helgę Hufflepuff, Rowenę Ravenclaw oraz Salazara Slytherina. Czwórka czarodziejów miała różną opinię co do tego w jaki sposób młodzi czarodzieje powinni być kształtowani i ze względu na to do dnia dzisiejszego każdy brytyjski czarodziej wysłany do Hogwartu zaczyna swój pobyt w szkole od przydzielenia do jednego z czterech domów: Gryffindor, Hufflepuff, Ravenclaw, Slytherin.
Zamek usytuowany jest w szkockich Highlandach nieopodal magicznej wioski Hogsmeade. Nie jest widoczny dla mugoli oraz otaczają go zaklęcia ochronne, które skutecznie odwracają uwagę niepożądanych gości od budynku szkoły. Otoczony przez zielone błonia, zakazany las oraz wysokie, szkockie szczyty zamek znajduje się również nad jeziorem. Uczniowie co roku dojeżdżają do szkoły bezpośredniom pociągiem z Londynu, dojeżdża on tylko do Hogsmeade, a z tamtąd odbierani są przez powozy zaprzęgnięte w Testrale (starsze roczniki) lub prowadzeni przez opiekunów do łódek (pierwszoroczni).
Każdy czarodziej urodzony na terenie Wielkiej Brytanii i Irlandii(oraz terenach pozamorskich) jest automatycznie wpisywany na listę uczniów zaraz po urodzeniu. Jednak dopiero w wieku jedenastu lat przyszli uczniowie otrzymują oficjalny list od szkoły. Z racji tego, że do placówki przyjmowane są również dzieci pochodzące z rodzin mugolskich szkoła oddelegowuje nauczyciela, który przychodzi do domu i pomaga mugolskim rodzicom oraz dziecku wychowanym w niemagicznym świecie zaznajomić się z całą sytuacją. Edukacja trwa siedem lat, a uczniowie nie mają możliwości używania magii poza murami szkoły. Zdawane przez uczniów egzaminy są brane pod uwagę podczas rekrutacji na istotniejsza oraz bardziej wymagające stanowiska w czarodziejskim świecie, nie tylko w Wielkiej Brytanii.
Placówka jest całkowicie fundowana przez Ministerstwo Magii i podlega radzie, której przewodniczący ma możliwość powoływać nowych dyrektorów szkoły oraz zamykać ją jeżeli uzna warunki za nieodpowiednia dla dzieci, aby uczęszczały na zajęcia.
Przedmioty: Pierwszoroczni zobowiązani są do podjęcia siedmiu przedmiotów stanowiących podstawę programową: transmutacja, zaklęcia i uroki, obrona przed czarną magią, astronomia, zielarstwo, historia magii i eliksiry. Przedmioty te towarzyszą młodym czarodziejom i czarownicom przez następnych pięć lat, w przeciwieństwie do latania, którego kurs kończy się wraz z pierwszym rokiem. Właśnie z tego powodu zawodnicy do drużyny Quidditcha muszą być ze starszych roczników.
Pod koniec drugiej klasy uczniowie zobowiązani są dobrać sobie co najmniej dwa z poniższych przedmiotów, aby zaliczyć nadchodzące w późniejszych latach egzaminy: numerologia, mugoloznawstwo, wróżbiarstwo, starożytne runy oraz opieka nad magicznymi stworzeniami.
Egzaminy: Hogwart oferuje dwa typy egzaminów, które rozpatrywane są później przez rynek pracy; SUMy, czyli Standardowe Umiejętności Magiczne, mające miejsce w piątej klasie oraz Owutemy - Okropnie Wyczerpujące Umiejętności Magiczne, będące zwieńczeniem magicznej edukacji. Zdane na odpowiednią ocenę SUMy (Zadowalający i wzwyż) pozwalają na kontynuowanie nauki na wyższym poziomie przez następne dwa lata i zdanie z nich Owutemów - jeżeli uczeń nie zda SUMu z danego przedmioty na przynajmniej Zadawalający nie ma możliwości kontynuowania go w kolejnych dwóch latach (egzaminy mogą być poprawione maksymalnie dwa razy). Osoby z wysokimi wynikami mogły się cieszyć pracą w najbardziej szanowanych instytucjach magicznych, takich jak samo Ministerstwo Magii.

♦ Szkoła magii i czarodziejstwa Ilvermorny

Uczniowie: Stany Zjednoczone, Kanada, Meksyk, przyjmuje uczniów z całego świata
Lokalizacja: Mount Greylock, Stany Zjednoczone Ameryki
Język wykładania: angielski
O szkole:
Amerykańska szkoła magii znajdująca się na samym szczycie Mount Greylock w Massachusetts. Została założona przez Izoldę Sayrę (czarownicę z Irlandii) oraz jej męża Jamesa Stewarda, który był mugolem (w Stanach Zjednoczonych nazywa się ich nie-magiami) w XVII wieku. Otaczają ją gęste chmury, które uniemożliwiają dostrzeżenie budynku przez mugoli.
Szkoła została założona z powodu synów Izoldy oraz Jamesa, którzy, daleko od rodzimej Irlandii, zawsze chcieli uczęszczać do Hogwartu. Ich rodzice postanowili założyć swoją własną placówkę, aby ich dzieci otrzymały odpowiednią edukację. Przez lata zamek szkoły powiększał się i przyjmował czarodziejów z Ameryki Północnej, również rodzimych Amerykanów i właśnie dzięki temu do dzisiaj uczniowie dołączający do Ilvermorny są przydzielani do jednego z czterech domów: Horned Serpent, Wampus, Thunderbird oraz Pukwudgie. Każdy z domów reprezentował to, czym młody czarodziej miał się kierować w dorosłym życiu. Horned Serpent ma odpowiadać za kierowanie się umysłem, Wampus za rozwój ciała oraz natury wojownika, Thunderbird za sferę duchową a Pukwudgie za serce i emocje.
Edukacja zaczyna się w wieku 11 lat oraz trwa siedem lat. Dzieci urodzone na terenie Ameryki Północnej są od urodzenia na szkolnej liście, aczkolwiek czarodzieje z innych części świata również mogą aplikować. Z racji tego, że w Stanach Zjednoczonych Ameryki należy posiadać pozwolenie na różdżkę dzieciom nie pozwala się zakupować ich przed przyjazdem do szkoły. Różdżki wybierają młodych czarodziejów zaraz po ceremonii przydziału, a uczniowie przed ukończeniem siedemnastego roku życia muszą zostawiać swoją różdżkę na wakacje w budynku szkoły.
Rozkład zajęć oraz rodzaj zakwaterowania w szkole różni się w zależności od tego jak wysokie czesne są w stanie zapłacić rodzice. Nie ma podanej najniższej kwoty jaką trzeba wpłacić, aczkolwiek większość zajść dodatkowych należy dopłacać. Mimo to główny tok nauczania jest dostępny dla wszystkich. jeżeli jednak, czarodziej nie był w stanie zapłacić nic dodatkowo jego szkolne certyfikaty oraz listy polecające od nauczycieli będą różnić się od tych uczniów, których rodzina miała możliwość przedłożenia pewnej sumy pieniędzy.
Przedmioty: Amerykanie polegali na personalizacji swojego szkolnego doświadczenia. W swojej podstawowej formie nauczanie magiczne opierało się na najbardziej praktycznych płaszczyznach - zaklęcia i uroki, transmutacja, zielarstwo oraz eliksiry. Dzięki wąskiemu zakresowi specjalizacji tok nauczania był dogłębny i pozwalał na swobodę w eksploracji wszelkich niszy wewnątrz tych dziedzin, co stanowiło ważną część idei szkoły. Największą dozę tej swobody otrzymywały oczywiście dzieci z największym majątkiem. Przez brak konieczności standaryzowania, kilka papierków więcej oraz parę galeonów mniej, ocean nie stanowił żadnej bariery, aby poznawać na przykład tajniki chińskich alchemików. Jedynym warunkiem wprowadzenia przedmiotu w życie, nieważne jak egzotycznego, była liczba minimum trzech chętnych. Przedmioty jak obrona przed czarną magią również nie są obowiązkowe, a istnieją jedynie jako część modułu, który przygotowuje młodego czarodzieja do przyszłej kariery Aurora (na którego nabór w Stanach Zjednoczonych różni się od tego, jaki jest w Wielkiej Brytanii).
Egzaminy: Przez indywidualistyczną naturę dobierania kursów, uczniowie nie mieli tradycyjnych ocen, a ich umiejętności odzwierciedlała suma zdobytych punktów stanowiących kombinację rekomendacji nauczyciela, indywidualnych projektów badawczych, oraz egzaminów kończących kurs - każdy kurs w zależności od stopnia zaawansowania i natury przedmiotu trwał inną ilość lat. Mimo to każdy kurs przedmiotowy składa się z różnej liczby lat potrzebnych na jego ukończenie, jednak wymaganym jest, aby cała edukacja magiczna trwała co najmniej 7 lat.

♦ Koldovstoretz (колдовсторец)

Uczniowie: Rosja
Lokalizacja: Ural, Rosja
Język wykładania: rosyjski
O szkole:
to dość kontrowersyjna, rosyjska szkoła dla czarodziejów krwi czystej. Chłopcy uczeni są tutaj walki, przetrwania i szacunku do starszych. Wpajany im jest również dystans do krajów zachodnich. Uczniowie odbierający naukę w tej placówce są mocno podzieleni ze względu na płeć. Jedynym momentem, w którym mogą się zobaczyć jest pora posiłków. Posiadają osobne dormitoria (w osobnych częściach zamku), osobne zajęcia oraz ich rozkład.
Uczniowie Koldovstoretzu wysyłani są na półroczną wyprawę (w grupach jedynie kobiecych lub jedynie męskich), z której zdarza się, że wracają nawet o kilka miesięcy spóźnieni (przypadki śmierci zdarzają się wbrew pozorom rzadko, raz na kilka lat). Na zajęciach sportowych popularną jest odmiana quidditcha, w której zamiast mioteł korzysta się z całych drzew wraz z korzeniami - tutaj znowu, szkoła ma dwie reprezentacje: kobiecą oraz męską. Nauczyciele rzadko kiedy ingerują w spory uczniów, wychodząc z założenia, że ich sprawą jest to, jak zostaną one rozwiązane. Często więc dochodzi do pojedynków i starć, a najsilniejsi są w Koldovstoretzie najbardziej szanowani.
Głównym założeniem szkoły jest wykształcenie silnych, potrafiących zadbać o siebie czarodziejów, dlatego też wspierania słabszych nie wchodzi w grę.Nauka zaczyna się w wieku lat 10 i trwa osiem lat.
Opiekunowie dziecka zapisując je do szkoły zobowiązani są wpłacić opłatę rekrutacyjną, która nie należy do najniższych. Im szybciej zapisze się dziecko tym większe szanse na to, że zostanie ono przyjęte, dlatego też wiele z dzieci zostaje wpisanych na listę jeszcze przed swoim narodzeniem.
Przedmioty: Wspólnymi przedmiotami dla obu płci są transmutacja, zaklęcia, eliksiry i historia magii (chociaż, oczywiście, prowadzone osobno i skupiające się na innych aspektach danych zagadnień. Kto chciałby nudzić dziewczynki bitwami?). Za przedmioty męskie uważa się obronę przed czarną magią, astronomię i numerologię, a dziewczynki uczone są, zielarstwa, starożytnych run i wróżbiarstwa. Chociaż nie ma oficjalnego zakazu, jeśli o wyborze niezbyt tradycyjnego wyboru dowiedzieli się rówieśnicy, tego samego dnia odważnego biedaka czekałoby wiele pojedynków o honor. Aby na takie zajęcia uczęszczać oficjalnie, zamiast chowania się z książkami po kątach, należy zebrać co najmniej trzyosobową grupę, aby uniknąć mieszania się płci w jednej klasie.
Egzaminy: Mimo tak różnych podstaw programowych, jedynym co liczy się po zakończonej edukacji to dyplom ukończenia szkoły. W ostatnim roku, po tego typu wyzwaniach, każdy, bez względu na wszystko, mógł być z siebie dumny. Egzamin kończący, przypominał wielką, uroczystą galę, ostateczną okazję do pokazania swojej wartości i dojrzałości. Teoretycznie mógł dotyczyć całego zakresu materiału z ośmiu lat, ale kto będzie wątpił, że 18 latek nie zna lumos?