• Londyn
  • Świstoklik
    • Mapa Huncwotów
    • Ulica Pokątna
    • Aleja horyzontalna
    • Ulica Śmiertelnego Nokturnu
    • Ministerstwo Magii
    • Klinika Św. Munga
    • Niemagiczny Londyn
    • Dolina Godryka
    • Little Hangleton
    • Wyspy Brytyjskie
    • Reszta świata
    • Zmieniacz czasu
    • Opisy lokacji
  • Dołącz do gry
  • Zaloguj się
  • Postacie
  • Accio
  • Indeks
  • Gracze
  • Accio
Secrets of London Wademekum Spis powszechny Przyjęci do gry v
« Wstecz 1 … 3 4 5 6 7
Loretta Lestrange

Loretta Lestrange
Devil in disguise
She's dancing by herself
She's crowned the queen of hell
Stukot obcasów zwiastuje jej chuderlawą, drobną posturę, którą skrzętnie ukrywa pod pstrokatymi, szerokimi koszulami, szerokimi nogawkami spodni i kapeluszami z okrutnie wielkim rondem. Blada, o twarzy pokrytej pajęczynką piegów, oczach roziskrzenie piwnych, ustach surowo wykrojonych. Na jej obliczu często pełznie uśmiech, ukazujący nieidealne zęby, o skrzywionych kłach – jest w niej jednak coś rozbrajająco szczerego. Aura czerwona, intensywna, niejednokrotnie przytłaczająca.

Loretta Lestrange
#1
19.10.2022, 08:57  ✶ (Ten post był ostatnio modyfikowany: 14.12.2023, 21:00 przez Rowena Ravenclaw.)  

Loretta Celadine Lestrange

Urodzenie: 19 listopada 1946 [26 lat, skorpion, numerologiczna piątka]
Stan cywilny: Mężatka (obrządek romski, nie jest sformalizowane)
Krew: Czysta
Zamieszkanie: Londyn, ulica Pokątna
Pochodzenie: Dzieciństwo i okres adolescencji spędziła w rodowej rezydencji rodziny Lestrange, mieszczącej się na terenach Wielkiej Brytanii; jej matka, Cassandra z rodziny Black, została dana Anthony'emu Lestrange z pobudek bynajmniej niemających nic wspólnego z młodzieńczym uczuciem, a ich mariaż został zawarty dla szeroko pojętych koneksji. Po ukończeniu Hogwartu, z wynikami nie będącymi wybitnymi, Loretta osiedliła się w Londynie, w którym posiada na własność niewielkie, zagracone mieszkanie; jego stan nie odzwierciedla sytuacji majątkowej, a jedynie chaotyczną osobowość właścicielki.
Kształtowanie: ◉○○○○
Rozproszenie: ◉○○○○
Transmutacja: ○○○○○
Zauroczenie: ◉◉◉○○
Nekromancja: ◉◉◉○○
Translokacja: ○○○○○
Percepcja: ◉◉◉○○
Aktywność fizyczna: ◉○○○○
Charyzma: ◉◉◉○○
Rzemiosło: ◉◉◉◉○
Wiedza przyrodnicza: ◉○○○○
Wiedza o świecie: ◉◉◉○○
Poziom spaczenia: III – choć w prozie życia niezwykle pogodna, uchodząca za ostoję towarzyskości osoba, skrywa w sobie magirasistowskie, okrutne zapędy. O jej złości krążą legendy, a do uruchomienia jest niezwykle łatwa; nigdy nie przebiera w środkach, ma wyraźne skłonności do czarnej magii, po którą sięga bez zawahania. Entuzjastka cudzej krzywdy, podkreślająca wielokroć swoją wyższość snobka – prawdopodobnie nie miałaby krzty sentymentu, aby kogoś pozbawić życia.
Różdżka: Drzewo różane, włókno ze smoczego serca, 9 cali, giętka
Zwierzę totemiczne: Zając
Aura: Intensywnie czerwona, poprzetykana czarnymi nićmi

O zdolnościach: Od wczesnych dziecięcych lat, idąc w imię fachu rodzinnego, cała familia żywiła szczerą nadzieję, iż Loretta będzie stanowić przedłużenie rodowej tradycji. Ona jednak, niezwykle oporna w dziedzinach okołomedycznych tudzież związanych z wytwórstwem eliksirów, wykazywała się niezwykłymi zdolnościami sortu plastyki i szeroko pojętego artyzmu. Już na rozciągłości hogwardzkich lat, nie przykładała należytej wagi przedmiotom, które nie mieściły się w alkowie jej zainteresowań; i choć posiada podstawową wiedzę z zakresu wiedzy przyrodniczej, wpojoną przez rodzinę, nigdy nie przodowała w tej dziedzinie. Jak na czystokrwiste dziecko przystało, potencjał magiczny ujawnił się u niej relatywnie szybko, nie wykorzystywała go jednak w pełni, wagę przykładając jedynie do zaklęć z kategorii zauroczenia, co stało się prowodyrem ku nauce sztuki hipnozy.

Popularność: [0] Topi się we własnej sławie, figuruje na okładkach gazet, a jej imienna galeria sztuki zatacza coraz szersze kręgi wpływu w świecie czarodziejskim. Mruga z obwolut Proroka Codziennego, a jej imię niesie się echem zarówno pośród bardziej pospolitych obywateli, jak i śmietanki towarzyskiej.
Czyści jak łza: [0] Krew potomków rodziny Black jest czarna. Wypita posiada właściwości halucynogenne. Może stać się składnikiem alchemicznym zastępującym dowolny składnik o właściwościach trujących.
Hipnoza: [III] Rozkochana w miriadach władających umysłami ludzkimi, korzystając z faktu, iż jej rodzina działa także w dziedzinie hipnoterapii, we wczesnym okresie swych dwudziestych wiosen zaczęła opanowywać kunszt hipnozy. Kierowana przeciętną człowieczą ciekawością, zagłębiała się w sztukę zasiewania własnej idei w cudzych umysłach, z czego wynikło naznaczanie piętnem własnych dzieł artystycznych. Nie jest w tej materii doskonała, co godzi w jej egoistyczne poczucie bycia lepszą, wciąż jednak się kształci w tej dziedzinie.
Tworzenie dzieł sztuki: [II] Poczynając od młodości, opanowywała zręcznie kunszt tworzenia sztuki wszelkiej maści; na malarstwie poczynając, na rzeźbie zaś kończąc. W biegłości, którą niewątpliwie posiadła na obecnym życiowym meandrze, nabyła także zdolność przelewania na papier ogromu emocji, które nią, personą o niewątpliwie barwnym temperamencie i gargantuicznych stosach uczuć. Lubuje się w przekazywaniu własnej percepcji widzenia świata odbiorcom oraz narzucania im określonych, dopasowanych do danego tworu egzaltacji.
Bogacz: [II] Urodzona w obrzydliwie bogatej rodzinie, posiadając galerię sztuki, naturalnie nie może narzekać na brak pieniędzy.
Teleportacja: [II] Jest osobą przede wszystkim wygodną, co naturalnie narzuciło jej konieczność opanowania teleportacji.
Język francuski: [I] Z racji francuskich korzeni rodu, już będąc dzieckiem rodzina dbała o jej należyte przykładanie się do nauki języka znad brzegu Loary. W obecnym momencie życiowym może się pochwalić jego biegłą znajomością.
Sztuki plastyczne: [I] Jako artystka, właścicielka galerii i niekwestionowana mecenas sztuki, posiada ogromy talentu artystycznego, który ujawnia się pod całunem dziedzin plastycznych.
Kłamstwo: [I] W związku z własną zawziętością, niekrytą upartością i dążeniem do celu niezależnie od kosztów, rozkochała w sobie także sztukę kłamania. W jej głosie nie można odczytać drżenia czy niepewności, gdy sprzedaje okryte złotym papierkiem, idealnie imitujące prawdę kłamstwo. Kłamać z kolei, nauczyła się na przestrzeni całokształtu życia, uważając to za swoją niebanalną zaletę.

Brudny sekret: [II] Pewne zdarzenia w jej życiu są osnute woalką tajemnicy – są to nieczyste zagrania, brutalność, do której jest skłonna oraz nagłe wybuchy agresji. Główną rolę jednak, pośród jej brudnych sekretów, odgrywa czyn, do którego popchnęła Logana Borgina. Podpuściła mężczyznę do stopienia w płomieniach jego rodzinnego domu, wraz z jego rodzicami – bardziej ze strachu o własną reputację, aniżeli faktyczne przejęcie patową sytuacją przyjaciela, wyczyściła mu pamięć z tamtych zdarzeń. Chcąc odsunąć się jak najdalej od zdarzeń zagrażających jej dobrobytowi, zerwała z nim kontakt bezsłownie.
Snob: [I] Wychowana w dostatku i ogólnym przepychu, wykazuje się snobistyczną naturą. Zapewne solidnym skrzywieniem zareaguje na wejście do nokrutniej speluny czy jakiemukolwiek miejscu ujmującemu jej wysokiej godności. Przyzwyczajona do niesionych dumą bankietów i spędów o charakterze topiącej się w wysokiej randze, z pewnością zakręci nosem na jakąkolwiek sugestię spędzenia czasu w bardziej szemranym miejscu.
Niedowaga: [II] Na mikre sto pięćdziesiąt trzy centymetry wzrostu, jej waga oscyluje w okolicach czterdziestu dwóch kilogramów, co czyni ją bardzo filigranową.
Lęk przed wodą: [II] Nigdy nienauczona pływać, posiadając naturalny lęk przed nieznanym, nie przepada za kontaktem z głębinami. Nie jest to lęk zakrawający o panikę, jednak gdyby wrzucono ją do akwenu, niewątpliwie zaczęłaby tonąć.
Porywczy: [I] Jej żywe zainteresowanie ogniem znajduje odbicie także w iście ognistym temperamencie; niejednokrotnie działa bez pomyślunku, czego skutki bywają opłakane.
Uparciuch: [I] Uparta, zawzięta i dążąca po trupach do celu; przebicie się w świecie artystycznym nauczyło ją zawziętości i ślepego dążenia do swoich wyśrubowanych koncepcji i planów – nigdy się nie poddaje i nigdy nie zadowala się półśrodkami.
Uzależnienie: [I] Jest okrutnie uzależniona od nikotyny i bez wątpienia ujrzenie jej bez papierosa w dłoni jest nacechowane znamionami wyjątku.
Zazdrosny: [I] Cechuje się chorobliwą zazdrością o swojego bliźniaka, Lothaire; jego atencja jest dla niej najważniejsza i bez wątpienia zabiłaby każdego, kto zechciałby ich podzielić. Niszczy regularnie życia wszystkim pannom, które kręcą się wokół brata – musi mieć niezachwiane poczucie bycia dla niego najważniejszą.
Wysoka stawka: [I] Jest niepoprawnie ambitna i absolutnie zawsze musi wygrać, nie godzą w jej moralność oszustwa, jeśli tylko dzięki nim ma dotrzeć do upragnionego celu. Łączy się to z cechą uparciucha, tworząc iście demoniczną unifikację; prawdopodobnie nie cofnie się przed niczym, aby dopiąć swego.
Edukacja: Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie; Slytherin – nigdy nie była wyśmienitą uczennicą, szkołę jednak ukończyła na niejakim względnie dobrym poziomie. Czas nauki zasadniczo przeleciał jej przez palce, gdyż skupiała się na własnej skromnej działalności plastycznej, mając w planie, aby korzystając z bogactwa rodziny, założyć własną galerię sztuki. Nigdy nie pasjonowała jej lwia część zajęć, w których uczestniczyła, najlepsze noty uzyskując z wróżbiarstwa – nie była to jednak jej pasja, więc nie rzutowało to na jej późniejsze dorosłe życie.
Doświadczenie: Doświadczenie w swoim fachu zdobyła kształcąc się pod okiem słynnego w świecie magicznym artysty; pieczę nad własną galerią sztuki przejęła po dwudziestym drugim roku życia, będąc młodą, acz ambitną i wysoce rokującą artystką.
Aktualne miejsce pracy: Nosząca jej imię galeria sztuki, w której pełni funkcję właścicielki, mecenasa oraz autorki wystawianych dzieł.
Cechy szczególne: Błyszczący perliście uśmiech między uginanymi w pogodnym wyrazie wargami; zmierzwione, pozostające w nieładzie, ciemne włosy z kosmykami niesfornej grzywki; wielkie, ciemne oczy, w których wyraźnie odbijają się iskry ciekawości; wybitnie krucha sylwetka i niewysoki wzrost.
Rozpoznawalność: VI, Sławny – jedno z głośniejszych nazwisk, które przewijają się przed artystyczny półświatek; autorka licznych dzieł, mecenas sztuki i przede wszystkim niekwestionowany autorytet. Choć jej imię wybrzmiewa na ogół w pozytywnym kontekście, a spleśniałą duszę ukrywa głęboko w sobie, powstaje na jej temat mnóstwo plotek i pogłosek – także niepochlebnych. Energiczna i zmotywowana, jest inicjatorką licznych balów i bankietów towarzyskich, na których zbiera się londyńska śmietanka artystyczna.

Wskazówki dla Mistrza Gry

Loretta, jako osoba zepsuta, aczkolwiek zgrabnie ukrywająca swoje brudy duszy pod woalką niesamowitej, jednającej sobie ludzi pogody ducha, należy do śmierciożerców nieomal od początku istnienia ugrupowania. W moich planach zawiera się wystawianie obrzydliwie bogatych, zrzeszających artystów bali i bankietów; chciałabym nią aktywnie działać w sferze artystycznej i wikłać ją w niekiedy okrutne i bezduszne intrygi oraz brać udział w działaniu w organizacji. Jest bezgranicznie oddana swojej rodzinie, a jej miłość do brata bliźniaka przerasta absolutnie wszystko inne. Chciałabym, aby była sprowadzona na skraj własnej ułudnej gry i niekiedy była zmuszana do podejmowania decyzji trudnych i krytycznych.


Part of me wanna to do stupid shit
Gotta admit, I'm a hypocrite
I like it way better than being on the side of it
I'm a psycho, loving it
Lord Voldemort
There is no good and evil. There is only power, and those too weak to seek it.
Swąd czarnej magii aż gryzie w gardło. Obecność tego czarnoksiężnika wzbudza niepokój nawet w najsilniejszych czarodziejach.

Czarny Pan
#2
21.10.2022, 23:00  ✶ (Ten post był ostatnio modyfikowany: 09.09.2024, 14:12 przez Baba Jaga.)  

Skrytka bankowa


Łącznie zdobytychDo wykorzystania
PD PD

[+]Bonusy
brak

[+]Przedmioty
brak

Wiosna 1972


Spotkania, bankiety i rozwichrzone życie. Wiosna uświadomiła ją o własnej kruchości, którą jednak stara się budować na nowo - niebagatelny wpływ na to miało zerwanie zaręczyn, z uciekającym za ocean Leandrem Yaxley'em; wskutek burzliwych emocji zdezelowała do reszty galerię sztuki, na której naprawę poszło wiele galeonów. Wzięła udział w śmierciożerczej akcji na Beltane, podczas której ewakuowała się świstoklikiem, otulając własną osobę całunem hańby.

[+]Dokonania fabularne
♦ Prawdopodobnie jej życie nie byłoby rozbitym lustrem, gdyby nie ucieczka Leandra Yaxley’a za ocean, do odległej Ameryki; skutkowało to zerwaniem narzeczeństwa i rzuceniem w piach ich toksycznej relacji – Loretta uwolniła się z oków tonącej przemocą znajomości, wracając do statusu panny, której dłoń jeszcze nie znaczył pierścionek przyrzeczenia.
♦ Loretta przez cały wiosenny kwartał pojawiała się na licznych bankietach i spotkaniach śmietanki towarzyskiej, napędzając machinę plotek na swój temat; organizowała także spędy we własnej imiennej galerii sztuki. Po odejściu Leandra, zupełnie zniszczyła większość swoich prac i owego miejsca, a z furii wyprowadzał ją bliźniak, Louvain.
♦ Obecna na urodzinach Yaxley’ów – poznała Theseusa Fletchera, z którym wybrała się na polowanie; naturalnie nie była zainteresowana zwierzyną, a zamiast tego, w sposób pełen przytyk przedstawiła się mężczyźnie jako celebrytka (jak mogłeś jej nie znać?!). Nie muszę dodawać, że wrócili z pustymi rękoma.
♦ Uczestniczyła w spotkaniach śmierciożerców, była także obecna na Beltane, gdzie podczas walki umknęła dłoniom brygadzistów poprzez użycie świstoklika.
♦ Odnowiła znajomości z czarodziejami, z którymi poróżnił ją czas; wspomogła Williama w doborze szat na ważną okazję, poplotkowała z Vesperą, poznała Murtagha – wiele z nich miało miejsce w galerii, która stała się ośrodkiem tętniącego życia towarzyskiego. Przy okazji nadal realizowała się artystycznie, tworząc i zaklinając obrazy wychodzące spod jej dłoni.
♦ Na loterii podczas sabatu wylosowała karty erotyczne z roznegliżowanymi czarownicami, na których okładce się wypinała – Louvain posikał się ze śmiechu. Na tym samym wydarzeniu nie dopełniła miłosnego rytuału z Philipem, a jego protekcjonalny ton i ujmowanie dumie Loretty zaprowadziła jego wraz z Louvainem na pole walki, gdzie mieli w czasie letnim walczyć o jej godność.

[+]Rozliczenia
Uczestniczyła w wydarzeniach związanych ze świętem Beltane, jednocześnie dbając o swoje imię (niekonieczne dobre – nieważne jak mówią, ważne aby mówili) i wynosząc własną galerię po remoncie na nowy poziom – galeria LL stała się najgłośniejszą w londyńskim półświatku, a sama Lestrange jest postrzegana jeszcze bardziej jako celebrytka, lew salonowy. Na bankietach zrzeszała wokół siebie wianuszek panien i dżentelmenów, a jej uśmiech migał z pierwszych stron Proroka. Rozwijała zdolności percepcyjne i z zakresu zauroczeń, zaklinając obrazy oraz manipulując zręcznie ludźmi. Zacieśniła więzi z rodzeństwem, w szczególności z Louvainem, jednak Williamowi także służyła pomocną dłonią w doborze szaty.

ŹródłoZmiany w PD
21.10.22 - utworzenie karty postaci1000
21.10.22 - Początkowe wydatki-900
22.12.22 - Akcja charytatywna i bal u Longbottomów30
29.01.23 - Nobby Leach powinien gryźć piach30
19.04.23 - Nastał czas ciemności30
26.05.23 - Urodziny Yaxleyów30
26.05.23 - Ogniska, wino i wianki40
14.12.23 - Rozliczenie Wiosny 1972200
14.12.23 - Rozliczenie Wiosny 1972-600
— Link do spisu sesji —

Lato 1972


Kwartał w trakcie

[+]Dokonania fabularne

[+]Rozliczenia

ŹródłoZmiany w PD
07.10.23 - Suma przypadków - Wielka loteria5
10.10.23 - Przygoda się rozpoczęła10
21.10.23 - Pierwsze ataki Śmierciożerców30
05.11.23 - Obowiązek obywatelski - głosowanie w plebiscycie z okazji urodzin forum10
24.11.23 - Honorowy pojedynek30
02.12.23 - Jęcząca Marta30
03.12.23 - Król bankietów, Piszę, więc jestem, W poszukiwaniu straconego czasu I, Carrie, Order bułki kajzerki125
— Link do spisu sesji —
Lord Voldemort
There is no good and evil. There is only power, and those too weak to seek it.
Swąd czarnej magii aż gryzie w gardło. Obecność tego czarnoksiężnika wzbudza niepokój nawet w najsilniejszych czarodziejach.

Czarny Pan
#3
21.10.2022, 23:01  ✶ (Ten post był ostatnio modyfikowany: 03.12.2023, 22:06 przez Morgana le Fay.)  

zebrane odznaki

Devil in disguise
She's dancing by herself
She's crowned the queen of hell
Stukot obcasów zwiastuje jej chuderlawą, drobną posturę, którą skrzętnie ukrywa pod pstrokatymi, szerokimi koszulami, szerokimi nogawkami spodni i kapeluszami z okrutnie wielkim rondem. Blada, o twarzy pokrytej pajęczynką piegów, oczach roziskrzenie piwnych, ustach surowo wykrojonych. Na jej obliczu często pełznie uśmiech, ukazujący nieidealne zęby, o skrzywionych kłach – jest w niej jednak coś rozbrajająco szczerego. Aura czerwona, intensywna, niejednokrotnie przytłaczająca.

Loretta Lestrange
#4
21.10.2022, 23:01  ✶ (Ten post był ostatnio modyfikowany: 15.02.2024, 11:27 przez Loretta Lestrange.)  

Loretta Lestrange


Dwudziesto-sześcioletnia artystka, wychowana na łonie rodu Lestrange - wybuchowa, emocjonalna, swoim snobistycznym zachowaniem zakrawająca o dalece posuniętą arogancję. W prozie codzienności o wyjątkowo pogodnym usposobieniu i towarzyskiej naturze, wewnątrz kryje magirasistowskie zapędy i poczucie wyższości. Sympatyzuje ze śmierciożercami - gotowa zabić w imię słusznej dla siebie sprawy, o sekretach brudnych i relacjach zawiłych. Posiada imienną galerię sztuki, która widnieje jako jedna ze sławniejszych na londyńskim bruku; jest niewątpliwie sławna, na jej temat krąży multum plotek - diabeł jeden wie, na ile słusznych. Uśmiecha się często, tańczy ochoczo, a barwione karminem wargi najogólniej wygina w przyjemny dla oka uśmiech. Rodzina stanowi dla niej wartość niechybnie najważniejszą. Jestem otwarta na wszystkie propozycje koneksji, jeśli jesteś ciekawy, skąd Twoja postać może znać Lorettę, zerknij do tematu  Zaczepki - skąd możemy się znać.

Lorexander

Loretta była jędzą. Loretta była tym, przed czym się uciekało - była jadem i toksyną, posiadała w sobie ciemność wyższą nawet niż Dolohov, a niewielu w swoim życiu poznał takich ludzi. Śmiał podejrzewać, że przyszłość niosła jej jeszcze większy upadek - Lestrange jeszcze tego nie wiedziała, ale jego zdaniem, o ile przepowiednia się sprawdzi, stała na zgliszczach dawnej siebie, ludzkiej siebie.
- Vakel Dolohov

Poznajmy się bliżej...


♦ W lustrze Ain Eingarp widzę... siebie w paryskim Luwrze, otoczoną obrazami mojego autorstwa, z nieodzownie zobowiązującą lampką czerwonego, krwistego wina w dłoni.
♦ Bogin przyjmuje przy mnie formę... dławiącej samotności oraz bycia pozostawioną na pastwę nieuchwytnego losu. W tej metaforze przybiera postać podartych łachmanów, jest to jednak raptem sugestia tego, czego najgoręcej się boję.
♦ Amortencja pachnie mi... nikotyną, piżmem i jego wodą kolońską.
♦ Moje ulubione zaklęcie to... każde, które może niejako wpływać na umysł; nie boję się agresji, acz w równej mierze nie boję się spokoju.
♦ Mój patronus przyjmuje formę... zająca śnieżnego.
♦ Wróżbiarstwo to dla mnie... forma ciekawego spojrzenia nie tylko na przyszłość, ale też teraźniejszość. Za czasów hogwardzkich byłam zafascynowana tą dziedziną, z wiekiem odrobinę przygasła; cóż, szkoda.
♦ Czarna magia? Cóż... sposób działania o największej efektywności.
♦ Za swoje największe osiągnięcie uważam... moją karierę i tylko ją. W wieku dwudziestu sześciu lat noszę imię, które jest marką samą w sobie, a nad jej rozwojem utoczyłam wiele kropel potu.
♦ Stoję po stronie... własnych przekonań i tego, co dyktuje mi poczerniała dusza, a te zbiegają się wyjątkowo mocno z poglądami i koncepcjami Czarnego Pana.
♦ Moje serce należy do... Alexandra, który ściągnął z moich ust wieczystą obietnicę.
Devil in disguise
She's dancing by herself
She's crowned the queen of hell
Stukot obcasów zwiastuje jej chuderlawą, drobną posturę, którą skrzętnie ukrywa pod pstrokatymi, szerokimi koszulami, szerokimi nogawkami spodni i kapeluszami z okrutnie wielkim rondem. Blada, o twarzy pokrytej pajęczynką piegów, oczach roziskrzenie piwnych, ustach surowo wykrojonych. Na jej obliczu często pełznie uśmiech, ukazujący nieidealne zęby, o skrzywionych kłach – jest w niej jednak coś rozbrajająco szczerego. Aura czerwona, intensywna, niejednokrotnie przytłaczająca.

Loretta Lestrange
#5
12.11.2022, 14:21  ✶ (Ten post był ostatnio modyfikowany: 09.09.2024, 14:13 przez Baba Jaga.)  

o przeszłości

Powita na łonie rodu Lestrange, bliźniacza siostra Louvaina; w dorosłym życiu właścicielka słynnej galerii sztuki, malarka i celebrytka. Za hogwardzkich czasów uszczypliwa Ślizgonka, na kanwie dojrzałości - pozornie pogodna, brylująca na salonach kobieta, skrywająca jednak sowite mroki duszy. W 1970 roku dotknięta przepowiednią Vakela Dolohova, która zwiastowała jej upadek moralny; w tym samym roku wzięła udział w ataku śmierciożerców na promugolski sklep z szatami, aby po przysłużeniu się Czarnemu Panu otrzymać mroczny znak.


spis wspomnień i snów

Devil in disguise
She's dancing by herself
She's crowned the queen of hell
Stukot obcasów zwiastuje jej chuderlawą, drobną posturę, którą skrzętnie ukrywa pod pstrokatymi, szerokimi koszulami, szerokimi nogawkami spodni i kapeluszami z okrutnie wielkim rondem. Blada, o twarzy pokrytej pajęczynką piegów, oczach roziskrzenie piwnych, ustach surowo wykrojonych. Na jej obliczu często pełznie uśmiech, ukazujący nieidealne zęby, o skrzywionych kłach – jest w niej jednak coś rozbrajająco szczerego. Aura czerwona, intensywna, niejednokrotnie przytłaczająca.

Loretta Lestrange
#6
12.11.2022, 14:22  ✶ (Ten post był ostatnio modyfikowany: 09.09.2024, 14:13 przez Baba Jaga.)  

Wiosna 1972



rozgrywki

♦ 7 marca • Erik Longbottom, przed balem charytatywnym Longbottomów, Loretta miała udostępnić dwa obrazy na szczytny cel i w zamian za to, uszczknąć sobie więcej sławy w świecie niezwiązanym z branżą artystyczną.
♦ 11 marca • Elliott Malfoy, Loretta wpadła na Malfoy’a na ulicy Pokątnej, śpiesząc się z naręczem płócien do atelier – wpadła na mężczyznę, któremu z aktówki wyfrunęły wszystkie dokumenty, które następnie pomogła mu zebrać.
♦ 12 marca • Nikolai Dolohov, pełne uniesień spotkanie dwójki samotnych osób, które szukają jakichkolwiek ochłapów bliskości. Pożądliwy dotyk i cała plejada emocji – przecież to było zakazane.
♦ 17 marca • William Lestrange, rodzeństwo spotkało się na Alei Horyzontalnej, aby znaleźć dla Williama godziwy ubiór na zbliżające się wydarzenia. Loretta dołożyła wszelkich starań, aby nie zrobił wstydu szwagierce.
♦ 18 marca • Wątek zbiorowy, słynny bal wyprawiony przez Longbottomów, na którym Lestrange pojawiła się tylko ze względu na wystawione na aukcji obrazy jej autorstwa, przecież nie obchodził jej los psidwaków.
♦ 19 marca • Logan Borgin, przypadkowe spotkanie po latach na ulicy Pokątnej – Loretcie otworzyło to cały mikrokosmos pamięci, tęsknotę i fatum dawnych lat, w których podpuściła Borgina aby zabił swoich rodziców, usuwając mu po tym pamięć. Logan, nie rozumiejący niczego z ukrytej przed nim sytuacji, wpada w furię.
♦ 25 marca • Wątek zbiorowy, urodziny bliźniaków z rodu Yaxley, na których Loretta pojawiła się z racji bycia narzeczoną ich brata. Lestrange ściągnęła na siebie wzrok obecnych, przez nietypowy strój, wobec planowanej rozrywki stojącej pod znakiem polowania.
♦ 25 marca • Leander Yaxley, agresywna rozmowa toczona w ogrodzie poza rezydencją, podczas urodzin Yaxley’ów – jedna rozbita papierośnica, trochę szarpania się, a w końcu – wspomnienie o dzieciach, przez które zimny pot rozlał się po ciele Loretty.
♦ 25 marca • Theseus Fletcher, Loretta i Theseus wylosowali siebie jako kompanie do polowania w ramach atrakcji na urodzinach. Lestrange wprost zakomunikowała, że prędzej piekło zamarznie, niż ona się rzuci ze strzelbą w las – pomimo wątpliwych początków, dwójce udało się dogadać.
♦ 2 kwietnia • Louvain Lestrange, dramatyczny dzień, w którym Loretta dowiedziała się, że Leander wybywa za ocean. Zdezelowana galeria potrzebowała tylko Louvaina, który uspokoił rozhisteryzowaną kobietę, zaoferował wsparcie i chusteczkę, którą ta osmarkała i mu oddała.
♦ 3 kwietnia • Severine Crouch, parę litrów wylanych gorzkich łez pchnęły Lorettę ku progu mieszkania Severine, gdzie lamentowała nad utraconym narzeczeństwem. Przyjaciółka poczęstowała ją alkoholem i laudanum, sprzedając pikantne sekrety z życia Leandra.
♦ 17 kwietnia • Murtagh Macmillan, spotkanie dwójki nieprzystających do siebie ludzi, którzy jednak odnaleźli wspólny język. Obietnica spotkania w atelier zawisła między nimi, a jej dokonanie miał przynieść los.
♦ 19 kwietnia • Samuel Carrow, losowe zapoznanie, które miało miejsce podczas próby odebrania nagrody pieniężnej ze zwycięskiego kuponu – ten jednak okazał się trefny, a dwójka rozstała się bezsłownie.
♦ 4 maja • Diana Mulciber, wyprawa dwóch wariatek za ocean, do odległej Ameryki, gdzie popłynęły luksusowym statkiem, aby wymierzyć należytą karę byłemu narzeczonemu Loretty i przy okazji burżujsko się bawić się w nieznanym kraju.
Devil in disguise
She's dancing by herself
She's crowned the queen of hell
Stukot obcasów zwiastuje jej chuderlawą, drobną posturę, którą skrzętnie ukrywa pod pstrokatymi, szerokimi koszulami, szerokimi nogawkami spodni i kapeluszami z okrutnie wielkim rondem. Blada, o twarzy pokrytej pajęczynką piegów, oczach roziskrzenie piwnych, ustach surowo wykrojonych. Na jej obliczu często pełznie uśmiech, ukazujący nieidealne zęby, o skrzywionych kłach – jest w niej jednak coś rozbrajająco szczerego. Aura czerwona, intensywna, niejednokrotnie przytłaczająca.

Loretta Lestrange
#7
12.11.2022, 14:22  ✶ (Ten post był ostatnio modyfikowany: 01.12.2023, 14:39 przez Loretta Lestrange.)  

Wspomnienia i sny


najważniejsze wspomnienia


♦ Urodzona 19 października 1946 roku.
♦ Rocznik 1958 w Hogwarcie, przynależąca do Slytherinu.
♦ W roku 1968, dnia 16 sierpnia, otworzyła własną imienną galerię sztuki LL.
♦ Zaręczona z Leandrem Yaxley’em 3 stycznia 1972 roku, narzeczeństwo zakończone 1 kwietnia 1972.

rozgrywki



♦ 27 lipca 1966 • Logan Borgin, para pod osłoną nocy opuściła bankiet organizowany w imiennej galerii Loretty, w upojeniu alkoholowym przemierzając rozgwieżdżony Londyn. Natrafiają na mężczyznę, który otwarcie popiera poczynania Leacha – wywiązuje się bójka, zamachnięcie cruciatusem, usunięcie pamięci delikwentom i opatrzenie rozwalonego nosa Logana.
♦ 23 maja 1970 • Vespera Rookwood, przypadkowe spotkanie na parkiecie galerii sztuki. Loretta wchodzi w dyskusję z Vesperą na tematy najogólniej życiowe..
♦ 10 listopada 1970 • Vakel Dolohov, odwiedziny Loretty w Prawach Czasu, gabinecie Dolohova. Jest świadkiem naocznej przepowiedni, która ma jej zwiastować rychły upadek moralny.
♦ 25 listopada 1970 • Chester Rookwood,  Chester, prawa ręka Czarnego Pana, planuje zamach na sklep z szatami, który słynie z bycia promugolskim - wraz z Lorettą postanowił wymierzyć brutalną karę i przestrogę na przyszłość, dla innych miejsc sympatyzujących z mugolami. Jest to swoista lekcja dla Lestrange, mężczyzna nadzoruje ją, aby okazała, iż jest godna przynależenia do Śmierciożerców. Wieczór podsumowuje parę trupów i osunięcie się w czerń nocy.
♦ Grudzień 1970 • Louvain Lestrange, spotkanie rodzeństwa w świeżo zakupionym domu Louvaina. Rozmawiają na temat tego, co przyniesie im przyszłość spędzona u boku Czarnego Pana, opisane także jest zdobycie mrocznego znaku przez obojga.
♦ Październik 1971 • Nicholas Yaxley, przykry incydent, w którym Loretta i Nicholas dostrzegli jakiegoś pożal się boże gówniarza obrzucającego witrynę galerii Loretty jajkami. Najpewniej rzuciła na niego klątwę.
♦ 14 lutego 1972 • Alexander Mulciber, walentynkowa schadzka, osnuta magią nocy, zakończona w cygańskiej przyczepie pod rozgwieżdżonym niebem. 14 lutego Loretta została kobietą zamężną w oczach bóstw i choć ślub nie był uhonorowany prawnie - stanowił dla niej większą wartość niż jakikolwiek świstek urzędowy.
« Starszy wątek | Nowszy wątek »

Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości




  • Pokaż wersję do druku
  • Subskrybuj ten wątek

Przydatne linki
Kolejeczka
Tryb normalny
Tryb drzewa