Korespondencja Corneliusa

tu kiedyś wrzucę tło ze zdjęciem

Astrantia - urocza mała sówka, jej pióra mają delikatny, jasny odcień brązu z białymi plamkami, co sprawia, że doskonale kamufluje się w otoczeniu koron drzew. Duże, okrągłe oczy błyszczą jak dwa złote monety. Jest ciekawska i pełna energii. Często wykonuje małe skoki, z ciekawością badając każdy zakątek swojego otoczenia. Zignorowana potrafi udziabać w palec, bez ostrzeżenia.

Kod:

[koperta]
[align=right]data[/align]

Adresat,

treść.

[podpis="Nadawca"][/koperta]

Moi Drodzy,

piszę do Was w sprawie, która wzbudza niepokój i wymaga Naszej uwagi. Maida Vale, które od pokoleń pozostaje pod pieczą naszego rodu i którego od dwóch dekad jestem zarządczynią, doświadcza dziwacznego zjawiska. Czarne Róże, niegdyś ledwie wspominane w naszych kronikach, rozplatają się po całym terenie z siłą i intensywnością, jakiej nie sposób powstrzymać. Ich pędy zdają się sięgać każdego zakątka – oplatają oranżerię, rozarium, a nawet północny dąb. Nie jest to tylko kwestia estetyki; wyczuwam w tej zmianie coś głębszego, coś, co może być zarówno szansą, jak i zagrożeniem dla naszej rodziny. Nawet elfy ogrodowe zachowują się inaczej, przemieszczając się w milczeniu, jakby wyczuwając niepokojącą magię tych kwiatów.

Wywiesiłam obwieszczenie na bramie Maida Vale, przestrzegając wszystkich przed zbytnią ciekawością i nierozważnym używaniem magii w obrębie ogrodu. Teren pozostaje otwarty, ale tylko dla tych, którzy podejdą do niego z rozwagą i szacunkiem. To kwestia czasu zanim zainteresują się tym media.

Z najgłębszym szacunkiem i troską,

Ciocia, Lorelei Lestrange

@Cornelius Lestrange

Drodzy Przyjaciele, którzy pomogliście nam w trudnej chwili, oto list skierowany do każdego z Was. Istnieje w tych czasach wiele spraw, nad jakimi pochylać się trzeba i nasze serca ze wdzięczności się topią, żeście się postanowili pochylić akurat nad naszą w tej niełatwej dla nas chwili. Nasi koci towarzysze są już bezpieczni, a to wszystko dzięki Wam i waszym sercom ciepłym. Czyż nie jest tak, że w czynieniu dobra tkwi jakaś niezwykła magia, która rozjaśnia dni nawet w najciemniejszych porach?

Chcielibyśmy Wam za to podziękować, drodzy Przyjaciele, o ile tylko na to pozwolicie. Jeśli znajdziecie w dniach najbliższych dzień na spotkanie się z nami w Dolinie, chcielibyśmy zorganizować drobne przyjęcie. Zrozumiemy jeżeli spotkanie w licznym gronie nie należy do czegoś, co mieści się w Waszej strefie komfortu - prosimy wtedy o informację o odmowie, żebyśmy mogły wysłać wam listownie drobne upominki.

Dolina wam tego nie zapomni.

Z wdzięcznością,
Mieszkańcy ulicy Wiśniowej

@Cornelius Lestrange

Do listu dołączono kwotę zamieszczoną na rachunki i dodatkowe 69 knutów. Rysunek na odwrocie listu od Corneliusa - za to w nowej kopercie

Londyn 07.09.1972

07.09.72

Jesteś gorszy od moich starych.

PS. Zapłaciłam

Pałuj się,

G.A.Y

07.09.72

FUJ!
Nie waż się nawet myśleć o mojej Starej, bo mój Stary Ci nogi z dupy powyrywa, a mogą Ci się jeszcze do czegoś przydać.

G.A.Y

Do listu został dołączony niewielki karton z trzema pączkami

Londyn 03/09/72

Szanowny Panie Lestrange,

Na pewno słyszał Pan o tym, co dzieje się w Waszym rodzinnym rozarium w Maida Vale. Mirabella prosiła o to, abyśmy się temu przyjrzeli. Pomyślałam sobie, że nikt zapewne lepiej nie odnajdzie się w tym miejscu od członków Waszej rodziny. Może miałby Pan ochotę towarzyszyć mi w tych oględzinach?

Z wyrazami szacunku,

Nora Figg

03 | 09 | 72

Cher cousin,

piszę do Ciebie z Paryża, z którego wracam z kolejnego kursu jako hipnotyzerka z doświadczeniem. I powiem Ci - im lepiej nią władam, to jest hipnozą, tym bardziej traci dla mnie swój urok. Może to miasto we mnie zabija chęci, może Ci ludzie ulepieni z innej gliny niż ja. Jak wrócę do Londynu, to się jeszcze zastanowię, ale zwracam wzrok ku nowym ścieżkom. Weź mi opowiedz o swoich. Jak żeś się znalazł tam, gdzie jesteś i czego mi brakuje? Tata mi mówi, że mam się dostać do Lecznicy Dusz i przesiedzieć tam przynajmniej kilka miesięcy, ale ja sobie tak myślę, że bym sobie posiedziała z Tobą w zamglonym Maida Vale pod czarnym bzem i posłuchała opowieści o pracy koronera. Nie szukasz może asystentki? Robię doskonałą herbatę.

Całusów sto,

Primrose