Listy do P.

Primrose Lestrange

Węgielek

Jeden z ptaków rodziny Lestrange, do którego Primrose bardzo się przywiązała.

04.09.1972, Londyn

Moja kochana Prim,

przykro mi czytać, że Paryż Cię rozczarował, ale cieszę się, że wracasz, bardzo nam Ciebie brakuje. Musisz mi koniecznie opowiedzieć jak było być tak długo poza granicami kraju i co jednak okazało się być nie tak. Jaką pracę rozważasz?

Plotki o moim życiu prywatnym też spływają do Paryża? Myślałam, że co najwyżej o tym, jakim wybrykiem natury teraz jestem – bo takie doszły nawet do Egiptu, jak się okazuje. Co do kwestii, które tak Ci spędzają sen z powiek, być może należy przypomnieć, że mój „rynsztokowy narzeczony” był pomysłem naszych rodziców, a nie moim, ani jego, poza tym daleko mu do rynsztoka jak się okazuje. Jest zbyt mocno oczytany jak na rynsztok, przegadałby Cię, gdyby tylko mu się chciało. Do Laurenta się nie przymilam, ale widziałam już te sugestie w gazetach. Prawdę mówiąc dziwię się, że odkryli naszą znajomość dopiero teraz, bo przyjaźnimy się nie od wczoraj, chociaż to też mogło Ci umknąć zważywszy, że nie było Cię na miejscu. Ale zaspokajając Twoją ciekawość: owszem, nie przepadałam za nim w szkole, ale na szczęście ludzie się zmieniają. Przyjaźnimy się od dłuższego czasu. Pytasz żeby wybadać teren? Chcesz się dowiedzieć, czy masz na tym polu jakieś szanse, moja kochana?

Skoro wracasz, to muszę Cię ostrzec. Domyślam się, że wiesz, ile niepokojów toczy w ostatnich miesiącach Anglię, nie wiem natomiast, jakie szczegóły dokładnie do Ciebie docierają. Natomiast musisz wiedzieć, że w Dolinie Godryka nie do końca jest bezpiecznie. Po pierwsze – jest absolutny, odgórny zakaz wejścia do Kniei i to nie bez powodu. Pracownicy Ministerstwa pilnują wejścia do lasu, ale nadal są tylko ludźmi, nie próbuj tam wchodzić, bo możesz nie mieć za dużo szczęścia. Po Kniei od czasu Beltane kręcą się jakieś dziwne stwory, widma, czy jakkolwiek nie nazwać, a niektórzy pechowcy, którzy ich spotkali, nie mieli wystarczająco szczęścia, żeby o tym opowiedzieć. Kojarzysz Mildred Found? Taka młoda dziewczyna, mieszkała niedaleko wejścia do Kniei. Ona akurat przeżyła i nie jest już młoda – jest starą babcią, postarzyła się w ciągu kilkunastu sekund spotkania z tymi widmami. Wiem też, że jakiś chłopak jest teraz starym dziadkiem. Inni nie przeżyli, zostały z nich tylko suche skorupy jakby byli martwi od lat. Widziałam te stwory, są jakby… niematerialni… ale też nie do końca. Póki co znaleźliśmy na nie tylko jeden sposób i to, no cóż, nielegalny, więc zachowaj to dla siebie: Patronus. Problem w tym, że w ostatnim czasie te stwory pojawiły się również w samej Dolinie. Dlatego – pod żadnym pozorem, nie chodź sama po naszym miasteczku, a jeśli poczujesz się nagle gorzej, teleportuj się do domu. Poinformowałam już o tym wszystkim Daphne i rodziców, i po części mi ulżyło, że Liv wróciła już do szkoły, bo o nią bałam się najbardziej.

Liv strasznie zainteresowała się Quidditchem i najwyraźniej Louvain to jej nowy idol. Mówiła, że ma nadzieje, że ją wezmą do drużyny, skoro teraz już nie będzie pierwszoroczniakiem. Obiecałam jej, że kupię jej miotłę, jak się dostanie… I odprowadziłam ją na pociąg, była strasznie podekscytowana.

Poza tym – nie zdziw się, ale nie zastaniesz mnie w domu. Wyprowadziłam się pod koniec lipca, mieszkam teraz w Londynie na Pokątnej, zostawię Ci mój adres. I mam dwa koty!

Ściskam, całuję i czekam,

Victoria

Na biurku w pokoju Primrose czekał na jej powrót równiutko złożony numer Czarownicy oraz położona na nim koperta z jej imieniem

Prim,

zauważyłam, że jesteś wyjątkowo spragniona ploteczek. Nie wiem ile do Ciebie docierało do Paryża, więc postanowiłam zebrać dla Ciebie między innymi pigułkę dotyczącą trój czworokąta miłosnego (?) naszego kuzynostwa, miłego pływania po morzu skandali.

Być może słyszałaś o tym, że na Beltane Louvain pobił się z Philipem Nottem (dalej nazywanym Bufonem, Palantem albo panem Nadętym – miałam nieprzyjemność porozmawiać z nim w bardziej kameralnym gronie i jak widzisz nie przypadł mi do gustu) o, no cóż, honor Loretty. Na samym pojedynku pod koniec lipca sama zainteresowana miała się nie zjawić (pytałam o to Lou), a jednak gdy już sprawa rozwiązała się remisem, a jakże, przyszła, ubrana jak panna lekkich obyczajów, zaprzeczając wszystkiemu, o co walczył dla niej Louvain, i to nie sama. Pojawiła się z Alexandrem Mulciberem, obecną głową rodu Mulciber…

Następnie mamy wesele Blacków, Perseus Black i Vespera Rookwood trochę się nie popisali, zaprosili do siebie jako atrakcję cyrk mugolaków, ale to tam mniejszy problem. Widzisz, w trakcie wesela okazało się, że nasza Loretta jest już zamężna – nie z kim innym, jak z tym całym Mulciberem. Nikt nic nie wiedział o żadnym weselu, pytałam później Louvaina i Annaleigh o co tutaj chodzi, ale i oni nie potrafili wyjaśnić mi, co się stało. I ponoć Loretta wzięła ślub w jakimś cygańskim obrządku, nawet nie wiem czy to legalne, ale z pewnością jest to cios dla naszego nazwiska. Tym bardziej, że ten cały Alexander otacza się innymi kobietami… na przykład żoną naszego Williama. Wyobraź sobie, że w gazecie pisali o Williamie i Eden, jak pozują na tle krzaku róż, a nawet że przeniósł ją przez próg, w starym małżeńskim zwyczaju. Ale, Prim, na zdjęciach to nie jest William. To jest Alexander Mulciber.

Co się zaś tyczy Mulciberów w ogólności, ominęło Cię niezłe widowisko na Lammas. Rozłożyli swój stragan. Byłam tam akurat kupić trochę kadzideł, kiedy jeden ze sprzedawców, jakiś młody chłopak, wyciągnął spod lady… hmm… świeczki w kształcie męskiego członka i prezentował je Erikowi Longbottomowi. I tu zaczyna się zabawa, bo Atreus Bulstrode, który też tam wtedy był, i zobaczył Bufona, tak się zezłościł, wziął jedną z tych świeczek i przywalił mu nią w twarz… zrobiło się straszne zamieszanie, Robert Mulciber, który towarzyszył Palantowi, jak zobaczył te świeczki, to tak się zagotował i kazał nam sobie stamtąd iść, że chyba miał jakiś stan przedzawałowy. Ale nie będzie mi przecież jakiś stary grzyb mówił co mam robić, więc, hmm, kupiłam całe pudło tych świeczek i teraz nie bardzo wiem co ja mam z nimi zrobić (są obrzydliwe).

Co lepsze, Nott tak się spłakał, że mu się świeczka na ryju połamała, że jak się zgłosił do patrolujących na skargę, to jeden byk z BUM-u jak zobaczył Alexandra Mulcibera, który się kręcił koło tego stoiska rodziny, to tak mi złoił skórę… o ile zakład, że mu pewnie jakaś siostrę albo kuzynkę zbałamucił?

Buziaczki,

Victoria

4 września 1972

Kochana Prim,

Smutno mi słyszeć, że Paryż nie zachwycił Ciebie tak jak zakładałaś, trzymałam kciuki żebyś znalazła swoje szczęście gdziekolwiek zechcesz się wybrać. Z drugiej strony cieszę się, że wracasz do nas, tęskniliśmy za Tobą. Dom bez Ciebie wydaje się cichy, nawet jeśli Olivia stara się to zrekompensować, to nigdy nie zastąpi nam Ciebie.

Chcesz tylko buziaka? Myślę, że mogę dać Ci o wiele więcej, a przede wszystkim oferuję najświeższe ploteczki z Ministerstwa i tego co Matula wyprawia w domu. Wiem, że pewnie Victoria zadbała o to, żebyś była na bieżąco ze wszystkimi tematami, ale mam przeczucie, że o czymś Ci nie powiedziała i chciałabym z Tobą o tym porozmawiać jak tylko wrócisz do nas.

Daphne

4.09.1972

Prim,

dobrą czarownicę od wielkiej różni to, że jedna jest dobra, a druga wielka.

Roztaczasz urok gdy tylko wejdziesz do pomieszczenia, ma chère cousine, ale jeżeli zależy Ci na tym, by wydobyć z siebie prawdziwy potencjał, potrzebujesz solidnych podwalin, by móc zrozumieć, co w Tobie drzemie. Do tego potrzebny jest sen i książka, której nie znajdziesz na półkach Esów i Floresów. Tak się składa, że mam jeden egzemplarz u siebie.

Spotkajmy się, gdy rozgościsz się na powrót w Anglii, a dostarczę Ci ją do rąk własnych. Podejrzewam że moja sowa znajdzie Cię gdy już będziesz w posiadłości.

PS Jeżeli masz problemy ze snem, to proszę: oto kadzidełka, które powinny rozluźnić Twoje ciało i umysł na tyle, byś mogła zaznać ukojenia. Odpocznij, porozmawiaj z Victorią bo ostatnio nie ma dobrej passy, a potem napisz mi, kiedy chcesz się spotkać.

Rodolphus

Do liściku dołączono podłużną paczuszkę z dwoma kadzidełkami o mocnym zapachu lawendy i ziół, które powinny przynajmniej częściowo wprawić ciało i umysł w stan relaksacyjny, ułatwiający zasypianie.