Kliper - sowa Erika

Erik,

Czy przemyślałeś moją propozycję i podjąłeś decyzję?

Castiel

Po ceremonii pogrzebowej zapraszamy na poczęstunek w rezydencji. Prosimy o potwierdzenie swojej obecności przez odpisanie na ten list.

Z wyrazami szacunku,

Pogrążona w żałobie rodzina

wiadomość pozafabularna

Więcej info: Klik

Londyn, 30 Marca 1972

Drogi Eriku,

Cieszę się, że prezentem trafiłem w twoje gusta cukiernicze oraz, że był w stanie ukoić chociaż część dolegliwości.
Nie musisz się w żaden sposób odwdzięczać, to był prosty gest dobroci, za nie chyba nie powinno się ściągać długu, a przynajmniej tak by wypadało z definicji, nie, abym cokolwiek o tym wiedział.

Mam nadzieję, że kolejne dni przyniosą Ci lepsze samopoczucie, a co do tego, Twoja siostra zaprosiła mnie, wraz z Nicholasem, na obiad. Potwierdziłem, że pojawię się w trzecim tygodniu kwietnia, mam nadzieję, że będzie nam dane się wtedy zobaczyć.

Serdeczne pozdrowienia,

Elliott M.

10.04

Erik!
Udało mi się dopaść na chwilę Salema, kiedy Nory nie było za ladą. Przekazałam mu, że starałam się dowiedzieć więcej i mogłabym to pociągnąć, ale uważam, że należałoby najpierw porozmawiać z Norą. Konkretnie o tym, że Salem wspomniał nam, że się o nią martwi, bo spotkała ojca Mabel. I że w takim układzie teraz, gdy prowadzi kawiarnię, a my rozdaliśmy jej wypieki połowie kraju po balu, on pewnego dnia może po prostu wpaść na małą – więc być może powinna się z nim spotkać. Salem obiecał nie działać na własną łapę.
Mogłabym próbować zagadywać A. i A. albo grzebać w sprawach P.B., ale nie chcę dalej działać za jej plecami.
Co o tym sądzisz?
I to nie tak, że chcę zrzucać to na ciebie – ale oboje wiemy, że to tobie najbardziej ufa. Być może powinieneś porozmawiać z nią ty. (Lub ty oraz Salem.)

Twoja najukochańsza i tylko trochę wytrącona tym wszystkim z równowagi siostra

PS. Sprawdziłam parę rzeczy w bibliotece Parkinsonów i skonsultowałam się z jedną klątowłamaczką. Wychodzi mi, że a) osoba, która cię przeklęła, prawdopodobnie nie zna się na klątwach zbyt dobrze – to nie mógł być jakiś profesjonalny śmierciożerca b) musiała żywić wobec ciebie silne uczucia. Tak, wiem, to może być jakaś szalona stalkera, ale nie miałeś z kimś jakichś spięć tuż przed latem zeszłego roku?
B.

—10.04.72 —

[list pojawił się jakiś czas po wiadomości od Erika

Powiedz jej, co uznasz za słuszne. Wiesz, że nie o siebie się martwię. Jeżeli przyznanie, że jej kot zdołał doprowadzić mnie do załamania  nerwowego miałaby pomóc, to nie mam nic przeciwko, ale nie chciałabym, żeby potem winiła Salema. (Chociaż nie wydaje mi się, żeby było dobrym pomysłem ukrywanie, że prosił o pomoc - pewnie i tak nie wytrzyma i sam jej to powie, choć nie wspominałabym, jak bardzo był przy tym zdeterminowany. Mam wrażenie, że gdybym nie zapewniła go, że zajmujemy się sprawą i proszę, żeby poczekał, mógłby zacząć wypytywać każdego klienta kawiarni, czy nie spotkał Nory w tym i tym okresie te kilka lat temu. Albo zaangażować do pomocy całe jej rodzeństwo.)
Mogę być przy tej rozmowie, ale wydaje mi się, że prędzej otworzy się, jeśli będziesz tam tylko ty.

Bren

odpowiedź na wiadomość

List został przyniesiony przez niewielką sowę pocztową. Został zapakowany w kopertę z pieczęcią z inicjałami: D.L. Poza zapisaną zamaszystym charakterem pisma wiadomością, w środku znalazłeś powiększone zdjęcie przedstawiające ciebie i Erika Longbottoma na balu charytatywnym.

19 marca 1972

Eriku!
Przesyłam zdjęcie, które zrobiłam podczas balu charytatywnego Tobie i Elliotowi. Wspominałam, że prześlę je, jeśli wyjdziecie na nim dobrze. Dokładnie to samo zdjęcie jest w najnowszym numerze „Proroka Codziennego” (ale dużo mniejsze i gorszej jakości).
D. Lockhart

Lelek zjawił się w niespełna godzinę, od kiedy Erik posłał swoją sowę Reginie. Nieco zagubiony zapukał w szybę tak mocno, że pojawiły się na niej rysy. Zaproszony do środka wcale nie skorzystał. Kiedy okno się otworzyło, po prostu wypuścił z dzioba list i odleciał.

Londyn, 11.04.72

Drogi Eriku,

Dziękuję za ciastka, których połowę zjadłam w trakcie czytania listu. Nim przejdę dalej, nadmienię, że Twoja sowa prócz wody, dostała i mysz za bezbłędne dotarcie do mnie.

Abraksany to intrygujące zwierzęta, więc nie byłabym sobą, gdybym odmówiła. Wcale nie dziwi mnie Twoje zaangażowanie w te czy inne akcje pomocowe. W końcu byłeś jedną z osób, które wsparły mnie, kiedy organizowałam bezpieczny transport dla hipogryfa z Grecji. Dlatego chętnie odwdzięczę się i jeżeli problem będzie wychodził poza moją wiedzę, skontaktuje Was z odpowiednimi osobami.

Eriku, cena nie gra roli, ponieważ nie przewiduję brania od Ciebie złamanego knuta. Tak jak wspomniałam, traktuję to jako odwzajemnienie wsparcia, jakie kiedyś od Ciebie otrzymałam. Też najpierw zobaczmy, z jakim problemem mamy do czynienia i wtedy postanowimy, co dalej.

Pisz o każdej porze dnia i nocy. Dobro magicznych istot nigdy nie powinno czekać.

Pozdrawiam ciepło,

Regina Rowle/

Odpowiedź na wiadomość.

Londyn, 11.04.72

Eriku,

Mimo wszystko radziłabym zakupienie jeszcze kilku osobników, jeżeli odnosisz wrażenie, że Twoja sowa czasem opada z sił.

Nie zmienia to mojej decyzji o pomocy, ale w takim razie sięgnę do książek i innych źródeł, żeby przypomnieć sobie wszystko, co powinniśmy o tych wierzchowcach wiedzieć. Pobieżnie przejrzałam dokumentację, którą przysłałeś i rzuciło mi się w oczy, że prócz zaobserwowanych symptomów, nie odkryliście, co dokładnie mu dolega. Rozumiem, że tym właśnie się mam zająć. Tak przy okazji, jak się nazywa?

Co do potrzeb Waszego pupila, to nie mam zamiaru zwlekać z żadnymi pytaniami lub prośbami, które mogłyby zapewnić mu dobrostan. O ile my, jako ludzie, mamy wybór, o tyle zwierzęta, którymi się opiekujemy, są często zdane na nas i na nikogo więcej. W tym przypadku cieszę się, że wierzchowiec trafił akurat na Ciebie oraz wspomnianego Malfoya.

Wyjście do pubu brzmi dobrze, ale na razie skupmy się na odniesieniu sukcesu, który będziemy mogli opijać.

Pozdrowienia,

Regina Rowle

Odpowiedź na wiadomość.

List przyniosła sowa pożyczona z ministerstwa - Brenna posłała go pewnie gdzieś z Londynu. Jakiś czas po tym, jak w salonie Longbottomów wyjec wywrzeszczał wiadomość, a ona się teleportowała.

Erik!
Ponieważ omal nie przyprawiłam Mav o zawał, na wypadek, gdybyś też słyszał tego wyjca o mdleniu i potrzebowaniu pomocy, a potem miał widok na mój nagły bieg do sadu i teleportację, zapewniam że żyję, nic mi nie jest.
Chyba zaczęłam na Pokątnej jakąś szaloną plotkę i ludzie mogą cię pytać, kto mnie napadł, ale nic mi nie dolega.
Tak na poważnie, doszło do wypadku w gabinecie Flinta, ale udało się zająć rannym, ściągnęłam na pomoc Dani.
Na pytania, bo pewnie je masz, odpowiem jutro. Albo nie, wiecie co, spiszcie wszystkie pytania, jakie macie, przygotuję odpowiedzi i odczytam je zbiorowo, dobrze?
Bren

—12/04/1972—

zapieczętowana woskiem koperta w kolorze kości słoniowej, w środku znajduje się list na papierze z tłoczoną tarczą herbową Malfoyów

Drogi Eriku,

Dziękuje Ci za tak szybką reakcję w sprawię konia - jestem Twoim dłużnikiem.
Właśnie skontaktowała się ze mną Regina Rowle z Twojego polecenia.
Dlatego właśnie piszę z pytaniem który dzień masz wolny, aby go przeznaczyć na spotkanie z nią? Proponuję 15 Kwietnia.

Serdecznie pozdrawiam

Elliott M.