Urodzenie:10.10.1952, Numerologiczna 1, Waga
Stan cywilny: kawaler
Krew: półkrwi
Zamieszkanie: Niemagiczny Londyn, kawalerka w dzielnicy Hackney
Pochodzenie: Jego rodzice to angielski czarodziej Paul Lockhart i pochodząca z Irlandii mugolka Christine Hayes, którzy zmarli, gdy był bardzo mały. Wychowywali go dziadkowie: Lisa z domu Skeeter oraz Gregory Lockhart.

Kształtowanie: ◉◉○○○
Rozproszenie: ◉○○○○
Transmutacja: ◉○○○○
Zauroczenie: ◉○○○○
Nekromancja: ○○○○○
Translokacja: ◉○○○○
Percepcja: ◉◉◉◉○
Aktywność fizyczna: ◉◉◉○○
Charyzma: ◉◉○○○
Rzemiosło: ◉◉◉○○
Wiedza przyrodnicza: ○○○○○
Wiedza o świecie: ◉◉◉○○

Poziom spaczenia: I - Henry nie ma nic wspólnego z czarną magią. Wie, jak to jest stracić bliskich i nie chciałby narażać na to nikogo innego.
Różdżka:  Pióro z ogona feniksa, grusza, 11 cali, giętka
Zwierzę totemiczne: Wilk
Aura: Zielona z domieszką szarości
O zdolnościach: Henry nie jest szczególnie utalentowanym czarodziejem. Ze większością rodzajów magii radzi sobie raczej przeciętnie, nigdy nie przejawił specjalnych zdolności w żadnej z tych dziedzin, co przekładało się na średnie oceny w Hogwarcie. W dorosłym życiu douczył się jednak zaklęć z zakresu kształtowania, co pomaga mu w samotnym utrzymaniu się. Jest to też osoba starająca się dobrze dogadywać z ludźmi, na ogół nie przejawia w towarzystwie niezręczności. Jako, że trenuje sztuki walki, utrzymuje bardzo dobrą kondycję. Dzięki swoim dziennikarskim aspiracjom, nie brakuje mu zainteresowania światem dookoła i sprawami polityczno-społecznymi, a w Hogwarcie dobrze sobie radził z przedmiotami teoretycznymi. Jest to chłopak wyjątkowo spostrzegawczy. Nawet jeśli nie dysponuje żadnymi magicznymi umiejętnościami w tym zakresie, ma wysoko rozwiniętą empatię, która pozwala mu na zauważanie zmian w ludziach dookoła siebie. Zwraca uwagę na szczegóły, które potem jest w stanie zawrzeć w swoich fotografiach. Z tej racji posiada też dobrą wyobraźnię przestrzenną, która pozwala mu z łatwością wykonywać różne zadania rzemieślnicze, głównie związane z renowacjami we własnym mieszkaniu i naprawą magicznego sprzętu. Jego piętą achillesową jest absolutny brak talentu do nauk przyrodniczych. W Hogwarcie zawalał eliksiry i zielarstwo, przez to nie potrafi utrzymać żadnej roślinki przy życiu, a nazwy kwiatów, drzew i nawet niektórych magicznych zwierząt po prostu mu się mylą.
Niewidzialność: Henry nie miał jeszcze okazji, by czymkolwiek się wsławić.
Rodzinna: trust me bro: Dziadek nauczył Henry’ego, jak wciskać ludziom kit, pouczając go przy okazji, że z takimi zdolnościami wiąże się również wielka odpowiedzialność. Czy jednak Henry kłamie tylko w szczytnych celach? Cóż, granice potrafią łatwo się rozmywać…
Dziennikarstwo I: Zainspirowany karierą babci, Henry chce uczcić jej dziedzictwo i zostać rzetelnym dziennikarzem. Swój talent do kłamania stara się wykorzystywać, by docierać do prawdy, którą chce przekazywać w przyszłości ludziom.
Renowacja II: Od osiemnastego roku życia Henry żyje sam, co znaczyło, że musiał nauczyć sobie z naprawą sprzętu domowego. Jako fotograf potrafi też dbać o swój stary, jakimś cudem działający aparat.
Walka wręcz I: Sztuki walki okazały się dla niego wybawieniem, kiedy musiał radzić sobie z odejściem dziadków. Trenuje je w mugolskim klubie uniwersyteckim, udając jednego ze studentów.
Pisanie kreatywne I: Henry to prawdziwy miłośnik literatury, czyta wszystko, co mu wpadnie w ręce, najchętniej jednak horrory. To zamiłowanie łączy się z tym, że hobbystycznie pisuje nie tylko artykuły, lecz i wiersze, a czasem nawet opowiadania do szuflady.
Gotowanie II: Kolejna niezbędna umiejętność chłopaka, który musi robić sobie posiłki, mając bardzo ograniczony budżet. Przy czym, wychowywany przez rozmiłowaną w gotowaniu babcię, robi to wyjątkowo dobrze
Miastowy III: Henry to antytalent w naukach przyrodniczych. Nie ma nic przeciwko spacerom w plenerze, ale tylko, gdy są okazyjne. W mieście chłopak czuje się najlepiej.
Sierota I: Jego rodzice – czarodziej William Lockhart i mugolka Christine Hayes – umarli, gdy był bardzo mały. Wychował się u dziadków w kochającym, choć niezamożnym domu. Oboje jednak zginęli, kiedy Henry był na ostatnim roku w Hogwarcie. Jako świeżo upieczony dorosły, chłopak został sam.
Biedak II: Jego dziadkowie niestety nie byli zamożni, a część pieniędzy po nich odziedziczył kuzyn Henry’ego. Chłopak musi pracować na siebie, a jako fotograf nie zarabia na tyle dużo, by nie musieć sporządzać miesięcznego budżetu.
Uzależnienie: papierosy I: Życie dało Henry'emu w kość, a fajki pomagają mu przejść przez te najtrudniejsze momenty. Stara się je ograniczać do jednej dziennie, ze względów finansowych. Czasem jednak musi zapalić awaryjnego papierosa, by poradzić sobie z jakimś większym problemem.

Edukacja: W Hogwarcie Henry został przydzielony do Ravenclawu, czemu dziwił się przez większość swojej szkolnej kariery. Z zaklęciami, obroną przed czarną magią i zajęciami, które uczyły go czarowania, radził sobie bardzo średnio, przechodząc z roku na rok na trójkach. Przedmioty teoretyczne nie sprawiały mu takiej trudności, chłopak zawsze był oczytany, choć też niekoniecznie wybitny. Dzięki nim ugruntowywał w sobie przekonanie, że mimo wszystko nadawał się do Ravenclawu. Największym koszmarem w szkole były dla niego przedmioty przyrodnicze, których starał się nie obierać, jeśli nie musiał. Na piątym roku chłopak ledwo zdał SUM-y, a najgorzej wyszły mu eliksiry i zielarstwo. W wakacje między szóstym a siódmym rokiem oboje jego dziadkowie poważnie się rozchorowali, a w połowie ostatniej klasy Henry musiał w niewielkim odstępie czasowym przeżyć dwa pogrzeby najbliższych sobie osób. Przez to nie udało mu się zdać OWUTEM-ów. Z przedmiotów, z którymi dobrze sobie radził, miał słabsze oceny niż by się spodziewał, a nie zdał obrony przed czarną magią, transmutacji, eliksirów i zielarstwa.
Doświadczenie: Przez słabe wyniki z egzaminów Henry nie dostał wymarzonego stażu w Proroku. Zamiast tego otrzymał w gazecie pracę fotografa. Chłopak wykonuje także zewnętrzne zlecenia, tylko żeby zarobić na własne utrzymanie. Dąży jednak do tego, by mimo wcześniejszej porażki, ścieżka dziennikarska znów się dla niego otworzyła.
Aktualne miejsce pracy: Redakcja Proroka Codziennego
Cechy szczególne: -
Rozpoznawalność: II - Chłopak stara się na razie związać koniec z końcem i nie miał jak czymkolwiek się wsławić.

Wskazówki dla Mistrza Gry

To postać bardziej skoncentrowana wokół storytellingu i prospektów jakichś relacji, ale jestem otwarta tu na różne możliwości.

Henry Paul Lockhart

Poznajmy się bliżej

♦ W lustrze Ain Eingarp widzę siebie z najważniejszą nagrodą dziennikarską. Za mną stoją moi dziadkowie i rodzice.
♦ Bogin przyjmuje przy mnie formę średniowiecznego przedstawienia śmierci, kostuchy w długim płaszczu z kosą w dłoni.
♦ Amortencja pachnie mi skarmelizowanym cukrem.
♦ Moje ulubione zaklęcie to Reparo.
♦ Mój patronus przyjmuje formę wilka.
♦ Wróżbiarstwo to dla mnie jeden z przedmiotów w Hogwarcie. W dorosłym życiu nie mogę sobie pozwolić na korzystanie z usług wróżbiarzy.
♦ Czarna magia? Cóż, nie uważam, żeby to był dobry sposób na radzenie sobie z problemami.
♦ Za swoje największe osiągnięcie uważam dostanie się do pracy w Proroku codziennym mimo niezdanych egzaminów.
♦ Stoję po stronie prawdy.
♦ Moje serce należy do mojego marzenia. To ono gna mnie do przodu.