Wendelina - sowa Bellatrix Black

—10/05/1972—

Najdroższa belle,

czuję się w obowiązku poinformować cię o moim niespodziewanym awansie pośród naszych najdroższych przyjaciół, którzy niestety nie są zbyt mile widziani w stolicy. Przed zaledwie kilkoma dniami zostałem zaproszony na drobne spotkanie. Należało doprowadzić do porządku kogoś z naszych szeregów. Kogoś, kto według doniesień naszych starszych stażem znajomków, działał wbrew zaleceniom...

Nie miałem bladego pojęcia, że przyjdzie mi się spotkać z naszym liderem! Teraz doskonale rozumiem to o czym wspominałaś w swoich opowieściach. Jest... szczególny. Inni niż wszyscy. Jego obecność dosłownie sprawia, że powietrze zostaje wyssane z pomieszczenia w którym przebywa. Jest też bezpośredni w tym, co robi. Nie interesują go gierki panujące pomiędzy naszymi przyjaciółmi. Od razu przechodzi do rzeczy, nie chce kryć się w cieniu.

Dotychczas myślałem, że nasze ksywki służą anonimowości, jednak teraz widzę, jak ważna będzie lojalność w naszej grupie. Ten kto sprzeciwia się liderowi, będzie musiał się martwić o to, aby jego tożsamość pozostała tajemnicą. Wyobrażasz sobie, że sprawa dotyczyła Pardusa? Lider wspominał też o jego wuju, który również operuje w naszych szeregach. Co jednak wzbudziło moje największe zainteresowanie to fakt, że Robert Mulciber został wspomniany z imienia i nazwisko! Mulciberowie to potężne, znane nazwisko. Czyż nie robili kiedyś kariery w jednym z departamentów Ministerstwa Magii? Na pewno znasz tamtejsze plotki lepiej ode mnie.

Z najlepszymi życzeniami,

Rabastan

PS. Oczekuję specjalnego zadania od lidera. Możliwe, że w nadchodzących tygodniach będę potrzebował twego wsparcia. To nie może się nie udać.

6 lipca 1972

ty + ja + parkiet w klubie na Horyzontalnej + wieczór 8 lipca = ♥

Londyn 21.06.1972

Najdroższa Trix,

miałaś pełne prawo poczuć się urażona, nie powinienem był nigdy wypowiedzieć tych słów. Spotkajmy się jutro u mnie. Pragnę Cię nie tylko należycie przeprosić, ale i poruszyć ważną dla mnie sprawę.

RL

Londyn 15.06.1972

Trix,

wybacz że wcześniej nie odpowiedziałem na Twój list. Zostałem wysłany poza Londyn w pewnej sprawie, która wytrąciła mnie z codziennego rytmu. Wyobraź sobie, że dwa dni temu spotkałem kobietę zaklętą w kamień i dziwną pół-olbrzymkę, która próbowała jej pomóc. Nie wspomnę już o tym, że zmuszono mnie do wejścia do lasu, wiesz jak ich nie lubię. Twoja korespondencja wpadła między Proroka a inne listy, gdybym wiedział że napisałaś, odpowiedziałbym od razu, przepraszam.

Dziękuję że się ze mną tym podzieliłaś, będę brał to pod uwagę przy współpracy. Mam nadzieję, że i tę sprawę zachowasz dla siebie i nie będziesz już więcej się narażać. Martwię się o Twoje bezpieczeństwo, Trix, nie chciałbym żeby Ci się coś stało, nie wiem co bym bez Ciebie zrobił.

RL

Słodka kuzynko,
potrzebuję Twojej pomocy przy wypełnieniu woli naszego mistrza. Proszę, złóż wizytę państwu Harris i wykorzystaj swoje talenty by dowiedzieć się jak najwięcej o naszej byłej koleżance. Dobierz sobie kogoś do pomocy, według własnego uznania.

jeśli uznasz to za konieczne zabij,

Lou

list spłonął zaraz po przeczytaniu

Najsłodsza kuzynko,
wiedziałem że sobie poradzisz, ani przez chwilę w Ciebie nie wątpiłem. W tym miejscu chciałbym Cie prosić o kolejną przysługę tym razem nieco bardziej prywatną. Potrzebuję nałożyć na pewien przedmiot klątwę, bądź przynajmniej bardzo silny urok. Wiem, że masz do tego znakomite predyspozycje, poza tym ufam Ci bezgranicznie. Jeśli nie byłby to dla Ciebie zbyt wielki kłopot, spotkajmy się w rezydencji Lestrange.

bardzo dziękuję za wszystkie Twoje starania,

Twoj Louvain

Londyn, 05.07.1972

Więcej informacji o wydarzeniu wkrótce 

Głębina, 2 lipca 1972

Szanowani Pani,
Nie ukrywam jednak, że pierwszy tydzień lipca może być ciężki, aby takie spotkanie miało miejsce. Powiedzmy, że pewne sprawy się skomplikowały i ucierpał na tym mój grafik.
Nie mówię jednak nie dla takiego spotkania, a ewentualna data może mi pomóc podjąć decyzję.

Z wyrazami szacunku,

V.

List spłonął po przeczytaniu.

—05/08/1972—

Belle,

mam nadzieję, że twoje czarne jak heban serce zabije wolniej na wieść, że czuję się bardzo zawiedziony tym, że nie udało nam się spotkać na tegorocznym Lammas. Jesteś jedną z niewielu osób, które mogły mi umilić ten wielki dzień, a z nikim nie czułbym się tak pewnie, jak z tobą.

Widać, że ten cały kowen cienko przędzie po tym, jak dostali po tyłkach w Beltane i Lithę. Wychodzi na to, że w tej całej nieudolności potykają się już o własne nogi. Jakby tego było mało, wszędzie kręciły się jakieś dzieci ze szkolnego kółka muzycznego. Nie miałem pojęcia, że Hogwart tak bardzo zszedł na psy, że wysyła dzieci w formie grajków. Dzięki niech będą Merlinowi, że chociaż wypuścili ich na scenę na samym początku przed tym całym cyrkiem, który zjechał się do miasta.

W każdym razie... Wprawdzie jestem wielce niepocieszony tym, że nie dotrzymałaś mi towarzystwa w tym okropnym słonecznym dniu, tak ja o tobie nie zapomniałem. Nie do końca wiem, co ty tam właściwie robisz w tym całym Pogotowiu Ratunkowym, ale stawiam, że nie zawsze siedzisz w biurze, zajadając pączki, jak ci wszyscy Brygadziści z dowcipów, więc mam nadzieję, że ten niepozorny zestaw ci się przyda.

Według mojego ojca to Eliksir chroniący przed ogniem, który niweluje zawczasu wszelkie obrażenia, jakie może wyrządzić ci ogień. Aż dziwne, że można było to sobie tak po prostu wylosować, na tym pożal się Merlinowi kiermaszu. Oby to nie była podróbka. Może przyda ci się podczas jednej z ciężkich interwencji? A może zachowasz na coś bardziej ''bombowego'' z naszymi znajomymi? Ten wybór pozostawiam tobie, ale mam nadzieję, że nie wzgardzisz prezentem.

Do następnego razu,

Rabastan

Nie mówię, że miałoby to zwlekać. Dzisiaj, wieczór?

V

List spłonął po przeczytaniu