Secrets of the Quill 2025

za 2h mamy tydzień 2 więc może nikt mnie nie zastrzeli za falstart

no grave can hold my body down
legenda zawsze wychodzi na wierzch

adnotacja moderatora

Tydzień 2 zaliczony (ale następnym razem wytrzymaj te 2h proszę). Wpisałam do tabeli imieniem poprzednio użytego multikonta. @Philomena Mulciber

Druga praca - od 6.10 do 12.10
Prompt: NO GRAVE CAN HOLD MY BODY DOWN

– Gdy miałam szesnaście lat, moja matka zabrała mnie na wybranie pomnika. Byłam pewna, że zmarła jakaś daleka ciotka, o której istnieniu nie miałam pojęcia, ale… nie. Pomnik był dla mnie. Uznała, że w ten sposób sprawi mi przyjemność - moja choroba odbiera urodę prędzej niż życie, a dla Adeline Prewett nie ma grzechów gorszych niż brzydota i bieda.
[...] W jednym Adeline Prewett się nie pomyliła - rzeźba cmentarna jej córki była przepiękna. Szkoda tylko, że z jakiegoś powodu od lat stała porzucona w najbardziej zapuszczonej części Mulciberowego cmentarza, porośnięta dzikim wrzosem i bluszczem.
I dziś, chyba tylko Alexander pamiętał, że w ogóle tam stoi.

Alex wsparł plecami o pomnik wzniesiony nad pustym grobem siostry. Nigdy mu się nie podobała wykonana na zamówienie rzeźba, która wieńczyła jego cokół. Nie mógł odmówić jej podobieństwa, a jednak, wcale mu nie przypominała Lorien. Nie była wystarczająco... Ludzka? A może wystarczająco ptasia. Żałował, że inni nie mogą zobaczyć jej jego oczami.

adnotacja moderatora

Tydzień 2 zaliczony. Wpisałam do tabeli imieniem poprzednio użytego multikonta. @Alexander Mulciber

Tydzień 2.
Prompt zapasowy: Yearning
Jedyny słuszny i dziwacznie szczęśliwy ship pani Mulciber - Aaron/Lorien.

adnotacja moderatora

Tydzień 2 zaliczony. @Lorien Mulciber

Tydzień 2
Can you get through all the pain inside you?

"Dora trzęsła się niczym osika, czując ból w piersi - łapała się go, tak samo myślą, jak i fizycznie, błądząc dłonią po materiale bluzki i ściskając go mocno, jakby palce miały przedrzeć się przez materiał, skórę, kości i wedrzeć się gdzieś wewnątrz. Jakby mogła objąć swoje własne serce i w ten sposób uleczyć."

"- Czuję się jakby bolała mnie dusza - powiedziała więc prosto, wolną dłonią na moment sięgając do mostka, jakby chciała teraz zacisnąć palce na tym, co znajdowało się gdzieś w środku. Zebrać to i skleić na nowo, kształtując według dobrze znanego wzorca."

adnotacja moderatora

Tydzień 2 zaliczony. @Dora Crawford

2 tydzień
Prompt (zapasowy): I hate this job.

Ptolemeusz zamiast listu dostarczył kopertę, z której wypadł papierowy, czarny, zakapturzony potwór. Dopiero po jego rozwinięciu ukazywała się treść wiadomości.

Czasem gdy Anthony był w biurze (czyli do Spalonej Nocy nie tak często, ale po Spalonej Nocy - o dziwo -bardzo często) i się nudził (czyli praktycznie cały czas) postanawiał wprawiać się w sztuce bezróżdżkowej translokacji składaniem papierowych cudeniek. Były oczywiście żurawie. Były łabędzie. Szykuje powoli na październik smoki. Ale jego ulubioną papierową maskotką były... dementorki. Te jednak leciały z wiadomościami tylko do jednego, bardzo konkretnego gabinetu na drugim piętrze Ministerstwa Magii.

Zawada: Daltonista I

adnotacja moderatora

Tydzień 2 zaliczony. Wpisałam do tabeli imieniem poprzednio użytego multikonta. @Anthony Shafiq

Tydzień 2
No grave can hold my body down - Caught in a Net

adnotacja moderatora

Tydzień 2 zaliczony. @Thomas Figg

Druga praca - od 6.10 do 12.20
Prompt nr 6: No grave can hold my body down - grzybobranie (niestety ale zeżarłam grzyby zanim zdążyłam cyknąć fotkę, więc pamiętajcie dzieci - nie zbierajcie grzybów których nie znacie, bo skończycie jak na obrazku poniżej)

Tydzień 2 - Grzybobranie
aka moja ulubiona Rowle na grzybach

Tydzień 2

Prompt Secrets of the Quill: No grave can hold my body down

Pls Bezala zalicz mi, zapomniałam wstawić xD

Wyjaśnienie, te monoporcje, które wyglądają jak trumienki (nawiązanie do grobu), są o smaku kawowym z likierem (też kawowym) czyli to co przynosi zmartwychwstanie.

tydzień 3 prompt DRINK

god forbid a girl has hobbies

a dokładniej zabawę napojami

how it started

Wbiła spojrzenie w swoją herbatę, w wijący się nad naczyniem dym i — uwolniwszy ręce z włosów Mony oraz włóczki — wsunęła palce w opary, jakby próbowała chwytać przezroczyste białe nitki, które wdzięcznie omijały jej dłonie.

how its going

Okrążyła palcami krawędź czarki, zanim z rozmysłem zanurzyła na moment czubki palców w gorącej herbacie, w miniaturowym rytuale o sobie tylko znanym znaczeniu. — Oczywiście, miało kształt. — Patrzyła tępo, jak kropelki zbierają się na zawieszonych nad naczyniem paznokciach, aby jedna za drugą wpadać z powrotem do naparu.

what’s coming soon bo pochodzi z posta czekającego w notatkach jeszcze

Helloise spojrzała leniwie na dolane jej wino, po czym zanurzyła w nim palce. Wyjęła je, przyglądając się z zaciekawieniem temu, czy trunek będzie i tu lśnił na zielono. Nie lśnił. Oblizała palce i skrzywiła się z niesmakiem. Oprócz gorzkiego opium i cierpkiego wina był tam słony, obrzydliwie przeżarty strachem pot oraz ziemiste, drzewne wspomnienie wcześniejszej pracy.